Centrum Startowe Satelitów Jiuquan – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kosmodrom Jiuquan
Jiuquan Satellite Launch Centre (XSLC), Shuang Chengzi
Ilustracja
Jeden z budynków leżących na terenie kosmodromu Jiuquan
Organizacja zarządzająca

Chińska Korporacja Nauk Powietrznych, Kosmicznych i Technologii

Status

aktywny

Położenie i warunki
Państwo

 Chiny

Miejscowość

Jiuquan

Wysokość

1000 m n.p.m.

Najmniejsze możliwe nachylenie orbity

40°

Największe możliwe nachylenie orbity

56°

Historia
Data otwarcia

1958

Data pierwszego startu

wrzesień 1960

Położenie na mapie Mongolii Wewnętrznej
Mapa konturowa Mongolii Wewnętrznej, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kosmodrom Jiuquan”
Położenie na mapie Chin
Mapa konturowa Chin, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kosmodrom Jiuquan”
Ziemia40°57′28″N 100°17′30″E/40,957778 100,291667

Kosmodrom Jiuquan (chiń. upr. 酒泉卫星发射中心; chiń. trad. 酒泉衛星發射中心; pinyin Jiǔquán Wèixīng Fāshè Zhōngxīn) – najstarszy chiński ośrodek rakietowy (satelitarny i balistyczny). Jego budowa rozpoczęła się w 1956, zaś otwarcie nastąpiło w 1958. Położony jest na pustyni Gobi, w północno-zachodnich Chinach, w regionie autonomicznym Mongolia Wewnętrzna. Ma 2800 km² powierzchni. Na jego terenie zakwaterowanych jest około 20 000 ludzi. Przeznaczony początkowo przede wszystkim do wystrzeliwania satelitów naukowych i odzyskiwalnych na niskie i średnie orbity okołoziemskie o wysokich inklinacjach. Stąd wystartował pierwszy chiński lot załogowy, Shenzhou 5.

Kompleksy startowe[edytuj | edytuj kod]

  • kompleks startowy północny, LA2, składający się z wyrzutni:
LA2A, używana przez rakiety: Chang Zheng 1, DF-3, DF-5
LA2B, używana przez rakiety: Chang Zheng 2A, Chang Zheng 2C, Chang Zheng 2D, FB-1
  • kompleks startowy LA3, najstarszy ze wszystkich, używany przez rakiety: R-2, DF-1, DF-2
  • kompleks startowy południowy, LA4, jedyny używany obecnie. Posiada 2 wyrzutnie:
SLS-1, pierwszy start w 1999, używana przez rakiety Chang Zheng 2F, stąd startują chińskie misje załogowe
SLS-2, pierwszy start w 2003, używana przez rakiety Chang Zheng 2C, Chang Zheng 2D, Chang Zheng 4C

Pierwszą niechińską misją wysłaną z tego kosmodromu był szwedzki statek Freja w 1992 roku. Jeden z budynków kosmodromu, służący do pionowego montażu rakiet, był najwyższą na świecie jednokondygnacyjną budowlą betonową. Ma 86,1 metra wysokości. Jego sufit waży 13 000 ton.

Transport[edytuj | edytuj kod]

Do kosmodromu doprowadzona jest specjalna linia kolejowa łącząca ośrodek z krajową magistralą kolejową Lanzhou-Urumczi. Najbliższe lotnisko to odległy o 75 km port lotniczy Dingxin. Z ośrodkiem łączy je betonowa droga o szerokości 8 metrów.

Warunki pogodowe[edytuj | edytuj kod]

Klimat regionu Jiuquan jest typu pustynnego, kontynentalnego. Charakteryzuje go bardzo mała ilość opadów i długi czas dnia. Średnia roczna temperatura wynosi około 8,5 °C. Względna wilgotność waha się od 35 do 55%.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]