French
DeutschCharles Scicluna – Wikipedia, wolna encyklopedia
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 15 maja 1959 | ||
| Arcybiskup metropolita maltański | |||
| Okres sprawowania | od 2015 | ||
| Sekretarz pomocniczy Dykasterii Nauki Wiary | |||
| Okres sprawowania | od 2018 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat | 11 lipca 1986 | ||
| Nominacja biskupia | 6 października 2012 | ||
| Sakra biskupia | 24 listopada 2012 | ||
| Data konsekracji | 24 listopada 2012 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||
| Miejsce | |||||||||
| Konsekrator | |||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Charles Jude Scicluna (ur. 15 maja 1959 w Toronto) – maltański duchowny rzymskokatolicki, doktor prawa kanonicznego, biskup pomocniczy maltański w latach 2012–2014, administrator apostolski sede vacante archidiecezji maltańskiej w latach 2014–2015, arcybiskup metropolita maltański od 2015, sekretarz pomocniczy Dykasterii Nauki Wiary (do 2022 Kongregacji Nauki Wiary) od 2018.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Święceń prezbiteratu udzielił mu 11 lipca 1986 arcybiskup Joseph Mercieca. W 1991 uzyskał doktorat z prawa kanonicznego na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim, jego promotorem był ks. Raymond Leo Burke[1].
W latach 1996–2002 był zastępcą promotora sprawiedliwości w Sygnaturze Apostolskiej. 21 października 2002 został mianowany przez Jana Pawła II promotorem sprawiedliwości w Kongregacji Nauki Wiary, gdzie był bliskim współpracownikiem Josepha Ratzingera[2].
6 października 2012 został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji maltańskiej i biskupem tytularnym San Leone[3]. Święcenia biskupie otrzymał 24 listopada 2012 w Konkatedrze świętego Jana w Valletcie. Głównym konsekratorem był arcybiskup metropolita maltański Paul Cremona, zaś współkonsekratorami Joseph Mercieca, arcybiskup senior archidiecezji maltańskiej, i Mario Grech, biskup diecezjalny Gozo[4]. Na swoje zawołanie biskupie przyjął słowa „Fidelis et verax” („Wierny i prawdziwy”). 1 grudnia 2012 Benedykt XVI mianował go członkiem Kongregacji Nauki Wiary[5].
Po rezygnacji arcybiskupa Paula Cremony, 18 października 2014 został administratorem apostolskim archidiecezji maltańskiej. 27 lutego 2015 papież Franciszek mianował go arcybiskupem metropolitą maltańskim. 21 marca 2015 odbył ingres do Katedry Świętego Pawła w Mdinie[6].
13 listopada 2018 papież Franciszek powołał go na stanowisko sekretarza pomocniczego Dykasterii Nauki Wiary (do 2022 Kongregacji Nauki Wiary)[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mgr. Scicluna leaves the Vatican. lastampa.it, 5 października 2012. [dostęp 2019-05-17]. (ang.).
- ↑ RINUNCE E NOMINE. press.vatican.va, 21 października 2002. [dostęp 2019-05-17]. (ang.).
- ↑ RINUNCE E NOMINE. press.vatican.va, 6 października 2012. [dostęp 2019-05-17]. (wł.).
- ↑ Mgr Scicluna looking forward to assisting Archbishop, listen to the people. timesofmalta.com, 6 października 2012. [dostęp 2019-05-17]. (ang.).
- ↑ RINUNCE E NOMINE. press.vatican.va, 1 grudnia 2012. [dostęp 2019-05-17]. (wł.).
- ↑ Therese Bonnici: Mgr Charles Scicluna installed as new archbishop; 'will protect flock from the wolves'. independent.com.mt, 21 marca 2015. [dostęp 2019-05-17]. (ang.).
- ↑ Resignations and Appointments. press.vatican.va, 13 listopada 2018. [dostęp 2019-05-17]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Nota biograficzna Charlesa Scicluny na stronie archidiecezji maltańskiej. [dostęp 2024-04-20]. (malt.).
- Charles Scicluna [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2012-10-06] (ang.).
- Nota biograficzna w Gcatholic.org. gcatholic.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-09)].