Chełst (dopływ Łeby) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Chełst
Kontynent	Europa
Państwo	Polska
Lokalizacja	woj. pomorskie
	Rzeka 2 rzędu
Długość	32,14 km
	Źródło
Miejsce	Gościęcino
Współrzędne	54°40′21,1″N 17°49′36,1″E/54,672528 17,826694
	Ujście
Recypient	Łeba
Miejsce	Łeba
Współrzędne	54°45′38″N 17°32′54″E/54,760556 17,548333
	Położenie na mapie województwa pomorskiego źródło ujście
	Położenie na mapie Polski źródło ujście

Chełst – rzeka, prawostronny dopływ Łeby^[1] o długości 32,14 km^[2].

Rzeka płynie na Pobrzeżu Koszalińskim. Jej źródła znajdują się na skraju Lasów Lęborskich w okolicach Gościęcina. Środkowy bieg rzeki to meandrowate jary objęte rezerwatem przyrody Borkowskie Wąwozy. Przepływa przez Ciekocinko, Ciekocino i Słajszewo. W dolnym (równoleżnikowym) biegu rzeka przepływa w okolicy Osetnika i latarni morskiej Stilo, wpływając do jeziora Sarbsko. W końcowym odcinku Chełst przepływa przez Łebę i uchodzi do rzeki Łeby w odległości niecałego kilometra od jej ujścia do Bałtyku. Dopływami Chełstu są Bergędzińska Struga, Struga Choczewska, Kanał Biebrowski.

Nazwę Chełst wprowadzono w 1948 r., zastępując poprzednią niemiecką Chaust B.^[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]