French
DeutschChliple – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Populacja (2001) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy | 81366 |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 49°40′09″N 23°11′36″E/49,669167 23,193333 | |
Chliple – wieś na Ukrainie w obwodzie lwowskim, rejon mościski, położona 16 km na zachód od Rudek, na północ od Chyrowa i Felsztyna.
Przynależność[edytuj | edytuj kod]
Wieś położona w 1589 r. w ziemi przemyskiej województwa ruskiego[1]. Do 1772 r. w ziemi lwowskiej województwa ruskiego. Pod koniec XIX w. częścią wsi była Wola Sudkowska. Do 1918 r. w powiecie rudeckim w prowincji Galicja. Do 1934 r. w II Rzeczypospolitej samodzielna gmina jednostkowa. Następnie do 17 września 1939 należała do zbiorowej wiejskiej gminy Pnikut w powiecie mościskim w województwie lwowskim[2]. Po II wojnie światowej wieś weszła w struktury administracyjne ZSRR.
Do roku 1939 parafia greckokatolicka z filiami: Sudkowice, Wola Sudkowska i Wola Chlipleńska. Chliple należały do dekanatu Komarno, diecezji przemyskiej. Rzymskokatolicka parafia w Radenicach. W 1880 r. wieś liczyła 590 osób.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś szlachecka, własność Fredrów; nadana Fryderykowi Frydruszowi Herburtowi Fryderykowi zwanemu Pawcze w roku 1374 przez księcia Władysława Opolczyka. Od niego wywodzi się linia rodowa, do której należeli m.in. Fryderyk Herburt, Piotr Herburt (1485–1532), Mikołaj Herburt Odnowski i Elżbieta Herburt żona księcia Janusza Radziwiła.
Współwłaścicielem wsi był również Miklasz Herburt, który w 18 kwietnia 1436 roku sprzedał wieś Fryderykowi Myssnarowi Jaćmirskiemu[3]. W wyniku sporu wieś została rok później zwrócona ponownie Fryderykowi Herburtowi dnia 25 listopada 1437. W następnych latach wieś zastawna, którą dzierżawili Kostek i Kruszynka.
Wieś była własnością Mariana Lisowskiego, została spustoszona w czasie najazdu tatarskiego w 1672 roku[4].
W 1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN – UPA zamordowali tutaj 14 Polaków[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Aleksander Jabłonowski, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. 7. Ziemie ruskie. Ruś Czerwona. Cz. 1, Warszawa 1901, s. 7.
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 547
- ↑ W 1450 r. otrzymał od ojca, jako dział swój, Niebieszczany, Wielopole... Jest on dziedzicem Jaćmierza, posady Jaćmierskiej i Bażanówki, posesor wsi królewskiej Strachocina. Z pierwszą żoną Jadwigą Pstroską, której zapisał w 1433 r. 300 grzyw posagu i wiana. W 1430 zamienił wieś swą Skoliszyn na Niebieszczany, z sołtysem do czego dopłaca Pstrowskiemu 40 grzywien. Nabył w 1436 r. Chliple (Adam Boniecki. Herbarz polski: Wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich. Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1985. str. 129.).
- ↑ Andrzej Gliwa, Wykaz zniszczeń we wsiach i miastach ziemi przemyskiej po najeździe tatarskim z 1672 roku : (cz. I), w: Prace Historyczno-Archiwalne, Tom 13 (2003), Rzeszów 2003, s. 144.
- ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 670, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Chlipte z Chlipecką Wolą, wś, powiat Rudki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 585.
- Pisarówka, pow. mościski, należy do dóbr Chliple, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 224.
- Kruhel, 2.) las w zach. stronie Chlipel, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 723.
