Christa Kinshofer – Wikipedia, wolna encyklopedia

Christa Kinshofer

Data i miejsce urodzenia	24 stycznia 1961 Monachium
Klub	SC Miesbach
Debiut w PŚ	Sezon 1976/77
Pierwsze punkty w PŚ	3.01 1977, Oberstaufen (10. miejsce – slalom)
Pierwsze podium w PŚ	18.12 1978, Val d’Isère (1. miejsce – gigant)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  RFN Igrzyska olimpijskie srebro Lake Placid 1980 Slalom brąz Calgary 1988 Gigant brąz Calgary 1988 Slalom Mistrzostwa świata srebro Lake Placid 1980 Slalom Puchar Świata (Gigant) Mała Kryształowa Kula 1978/1979 Puchar Świata (Kombinacja) 3. miejsce 1980/1981

Christa Kinshofer-Güthlein (ur. 24 stycznia 1961 w Monachium) – niemiecka narciarka alpejska, trzykrotna medalistka igrzysk olimpijskich, wicemistrzyni świata oraz zdobywczyni Małej Kryształowej Kuli Pucharu Świata w gigancie.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Christa Kinshofer pojawiła się w sezonie 1976/1977. Pierwsze punkty w zawodach Pucharu Świata zdobyła 3 stycznia 1977 roku w Oberstaufen, zajmując dziesiąte miejsce w slalomie. W klasyfikacji generalnej dało jej to 40. miejsce. W kolejnym sezonie nie zdobyła żadnego punktu, jednak już w swoim pierwszym starcie sezonu 1978/1979, 18 grudnia 1978 roku w Val d’Isère, odniosła pierwsze w karierze zwycięstwo, wygrywając giganta. W zawodach tych wyprzedziła Hanni Wenzel z Liechtensteinu i Marie-Theres Nadig ze Szwajcarii. W kolejnych startach jeszcze pięciokrotnie stawała na podium, odnosząc cztery zwycięstwa: 7 stycznia w Les Gets, 6 lutego w Berchtesgaden, 8 marca w Aspen i 11 marca 1979 roku w Heavenly Valley ponownie była najlepsza w gigantach. W klasyfikacji generalnej była ósma, a w klasyfikacji giganta zdobyła Małą Kryształową Kulę.

Pierwszy medal w karierze wywalczyła podczas rozgrywanych w 1980 roku igrzysk olimpijskich w Lake Placid. Po pierwszym przejeździe slalomu Kinshofer zajmowała drugie miejsce, tracąc do prowadzącej Hanni Wenzel 0,24 sekundy. W drugim przejeździe również osiągnęła drugi czas, dało to jej drugi łączny wynik i srebrny medal. Ostatecznie straciła 1,41 sekundy do Wenzel, a o 1,49 sekundy wyprzedziła Szwajcarkę Erikę Hess. Na tych samych igrzyskach wystartowała także w gigancie, który ukończyła na piątej pozycji. W zawodach pucharowych punktowała wielokrotnie, jednak na podium stanęła tylko raz: 11 marca 1980 roku w Saalbach-Hinterglemm była druga w slalomie. Sezon 1979/1980 ukończyła na jedenastej pozycji w klasyfikacji generalnej i dziewiątej w gigancie. Kolejne zwycięstwo odniosła 21 stycznia 1981 roku w Crans-Montana, gdzie okazała się najlepsza w kombinacji. Oprócz tego jeszcze sześć razy plasowała się w najlepszej trójce i sezon 1980/1981 zakończyła na dziewiątej pozycji. Była również trzecia w klasyfikacji kombinacji i ósma w gigancie.

Przez pięć kolejnych lat osiągała słabsze wyniki, na podium stanęła tylko raz: 18 grudnia 1981 roku w Piancavallo była trzecia w kombinacji. Od sezonu 1983/1984 do sezonu 1986/1987 reprezentowała barwy Holandii, jednak punktowała sporadycznie. W tym czasie wystąpiła na mistrzostwach świata w Schladming w 1982 roku, gdzie byłą dziewiąta w gigancie, a rywalizacji w slalomie nie ukończyła. Nie wystąpiła jednak na rozgrywanych dwa lata później igrzyskach w Sarajewie.

Od sezonu 1987/1988 ponownie reprezentowała RFN i znalazła się w kadrze tego kraju na igrzyska olimpijskie w Calgary. Kinshofer rozpoczęła starty od kombinacji, której jednak nie ukończyła. Następnie zajęła dziesiąte miejsce w supergigancie, a trzy dni później zdobyła srebrny medal w gigancie. W zawodach tych rozdzieliła na podium dwie Szwajcarki: Vreni Schneider oraz Marię Walliser. W swoim ostatnim starcie zdobyła brązowy medal w slalomie, uzyskując piąty czas pierwszego przejazdu i trzeci wynik drugiego przejazdu. Ostatecznie wyprzedziły ją tylko Vreni Schneider i Mateja Svet z Jugosławii. W zawodach pucharowych dwukrotnie stawała na podium: 19 grudnia 1987 roku w Piancavallo wygrała slalom, a 24 stycznia 1988 roku w Bad Gastein w tej samej konkurencji była druga. W marcu 1988 roku zakończyła karierę.

Wielokrotnie zdobywała medale mistrzostw RFN, w tym złote: w gigancie w latach 1979-1981, slalomie w latach 1980-1981 oraz supergigancie w 1988 roku. W 1979 roku została wybrana sportowcem roku w RFN. Po zakończeniu kariery zajmuje się organizowaniem zawodów sportowych.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie [edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
5.	21 lutego	1980	Lake Placid	Gigant	2:41,66 min	+0,97 s	Hanni Wenzel
2.	23 lutego	1980	Lake Placid	Slalom	1:25,09 min	+1,41 s	Hanni Wenzel
DNF	21 lutego	1988	Calgary	Kombinacja	29,25 pkt	-	Anita Wachter
10.	22 lutego	1988	Calgary	Supergigant	1:19,03 min	+1,95 s	Sigrid Wolf
2.	24 lutego	1988	Calgary	Gigant	2:06,49 min	+0,93 s	Vreni Schneider
3.	26 lutego	1988	Calgary	Slalom	1:36,69 min	+1,71 s	Vreni Schneider

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
5.	21 lutego	1980	Lake Placid	Gigant	2:41,66 min	+0,97 s	Hanni Wenzel
2.	23 lutego	1980	Lake Placid	Slalom	1:25,09 min	+1,41 s	Hanni Wenzel
9.	2 lutego	1982	Schladming	Gigant	2:37,17 min	+2,56 s	Erika Hess
DNF	6 lutego	1982	Schladming	Slalom	1:41,60 min	-	Erika Hess

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

• sezon 1976/1977: 40.
• sezon 1978/1979: 8.
• sezon 1979/1980: 11.
• sezon 1980/1981: 9.
• sezon 1981/1982: 24.
• sezon 1982/1983: 66.
• sezon 1985/1986: 44.
• sezon 1986/1987: 48.
• sezon 1987/1988: 12.

Miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

1. Val d’Isère – 18 grudnia 1978 (gigant) – 1. miejsce
2. Les Gets – 7 stycznia 1979 (gigant) – 1. miejsce
3. Berchtesgaden – 6 lutego 1979 (gigant) – 1. miejsce
4. Piancavallo – 19 grudnia 1979 (slalom) – 2. miejsce
5. Aspen – 8 marca 1979 (gigant) – 1. miejsce
6. Heavenly Valley – 11 marca 1979 (gigant) – 1. miejsce
7. Saalbach-Hinterglemm – 11 marca 1980 (slalom) – 2. miejsce
8. Val d’Isère – 4 grudnia 1980 (gigant) – 3. miejsce
9. Val d’Isère – 4 grudnia 1980 (kombinacja) – 3. miejsce
10. Altenmarkt – 18 grudnia 1980 (slalom) – 2. miejsce
11. Crans-Montana – 19 stycznia 1981 (zjazd) – 3. miejsce
12. Crans-Montana – 21 stycznia 1981 (kombinacja) – 1. miejsce
13. Val d’Isère – 24 stycznia 1981 (gigant) – 2. miejsce
14. Zwiesel – 4 lutego 1981 (gigant) – 2. miejsce
15. Piancavallo – 18 grudnia 1981 (kombinacja) – 3. miejsce
16. Bad Gastein – 24 stycznia 1988 (slalom) – 2. miejsce

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-21)]. (ang.)