Ciepłe (województwo pomorskie) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ciepłe
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

tczewski

Gmina

Gniew

Liczba ludności 

339

Strefa numeracyjna

58

Kod pocztowy

83-140[2]

Tablice rejestracyjne

GTC

SIMC

0161111

Położenie na mapie gminy Gniew
Mapa konturowa gminy Gniew, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Ciepłe”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Ciepłe”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Ciepłe”
Położenie na mapie powiatu tczewskiego
Mapa konturowa powiatu tczewskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Ciepłe”
Ziemia53°51′15″N 18°50′28″E/53,854167 18,841111[1]

Ciepłe (niem. Warmhof) – wieś kociewska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie tczewskim, w gminie Gniew. Przysiółkiem wsi jest Kotło[3].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Grodzisko w Ciepłem[edytuj | edytuj kod]

Na terenie wsi u ujścia rzeki Wierzycy do Wisły znajduje się piastowskie grodzisko z około X wieku, które wzmocnione było przez dwa mniejsze grody w pobliżu brzegu Wisły. Gród główny powstał z inicjatywy Piastów i był ważnym obiektem w strukturach administracyjnych państwa piastowskiego[4]. Upadek grodu przypada na wiek XII.

Cmentarzysko w Ciepłem[edytuj | edytuj kod]

Do zespołu odkrytych obiektów archeologicznych należy również cmentarzysko, na którym po raz pierwszy w 1900 roku odkryto elitarne groby komorowe datowane na lata 1000–1030 (czasy panowania Bolesława Chrobrego). Po analizach genetycznych stwierdzono, że pochowani w grobach wojownicy pochodzili ze Skandynawii[5]. Do wyposażenia odnalezionego grobu mężczyzny należał miecz z szeroką srebrną głowicą, włócznia, strzemiona, waga z odważnikami, ostrogi typu lutomierskiego. Grób kobiecy wyposażony został w naszyjnik wykonany z kryształu górskiego, agatu i srebra oraz monet arabskich[6]. Nie ulega wątpliwości, że pochowano w nich osoby o wysokim statusie społecznym, najprawdopodobniej przedstawicieli elit społeczno-politycznych państwa pierwszych Piastów.

Ponownie cmentarzysko było użytkowane w latach 1075-1150, jednak w tym okresie cmentarzysko nie miało aż tak elitarnego charakteru[7][8].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 17563
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 168 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Tetryt 0161128
  4. Sławomir Wadyl, WĘGRY. THE SETTLEMENT COMPLEX IN THE POMERANIAN-PRUSSIAN BORDERLAND IN THE 11TH-12TH C. // WĘGRY. ZESPÓŁ OSADNICZY NA POGRANICZU POMORSKO-PRUSKIM W XI-XII W. [online] [dostęp 2017-02-15] (ang.).
  5. Szymon Zdziebłowski: Naukowcy: czterej wojownicy pochowani w XI w. w grobowcach na Pomorzu pochodzili ze Skandynawii. naukawpolsce.pap.pl, 2020-01-15. [dostęp 2020-01-17].
  6. Zdzisław Skrok, Czy wikingowie stworzyli Polskę? s.286
  7. Sławomir Wadyl, Marcin Fedoruk, Gdańscy archeolodzy odkrywają cmentarzysko w Ciepłem [online], Archeologia Żywa, 25 stycznia 2019 [dostęp 2019-12-16] (pol.).
  8. Ratajczyk Zdzisława, Nowe odkrycia na cmentarzysku z okresu wczesnego średniowiecza w Ciepłem, gm. Gniew, stanowisko 6, [w:] M. Fudziński, H. Paner (red.), XVII Sesja Pomorzoznawcza, vol. 1: Od epoki kamienia do wczesnego średniowiecza, Gdańsk 2011, ss. 553–570.