French
DeutschCiepłownia Wola – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Ciepłownia Wola | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres | ul. Połczyńska 21 |
| Rozpoczęcie budowy | 1971 |
| Ukończenie budowy | 1974 |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
 52°13′12″N 20°55′14″E/52,220000 20,920556 | |
| Strona internetowa | |
Ciepłownia Wola – zakład ciepłowniczy znajdujący się przy ul. Połczyńskiej 21 na warszawskim Bemowie.
Zakład należy do spółki PGNiG Termika.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Budowa ciepłowni rozpoczęła się w październiku 1971 i zakończyła we wrześniu 1974[1].
W Ciepłowni Wola pracują trzy kotły wodne na olej opałowy lekki[2].
Ciepłownia razem z Ciepłownią Kawęczyn stanowią szczytowe źródło ciepła dla Warszawy. Są one uruchamiane gdy temperatura zewnętrzna spada poniżej zera, a Elektrociepłownia Siekierki i Elektrociepłownia Żerań nie są w stanie zaspokoić popytu na ciepło[3].
W roku 2014–2015 zmodernizowane zostały trzy istniejące kotły PTWM wymieniono części ciśnieniowe, palniki, dostosowując je do spalania oleju lekkiego i zaostrzonych norm emisyjnych. Wybudowano nowe instalacje rozładunkowe oleju lekkiego i zmodernizowano zbiornik magazynowy. Z eksploatacji wycofano olej opałowy ciężki (mazut)[2].
Moc cieplna po modernizacji wynosi 348 MWt. Ciepłownia spełnia dyrektywy UE dla źródeł szczytowych istniejących, pracujących w ciągu roku do 1500 godz[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Marian Gajewski: Urządzenia komunalne Warszawy. Zarys historyczny. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1979, s. 175. ISBN 83-06-00089-7.
- ↑ a b c Ciepłownia Wola. [w:] PGNiG Termika [on-line]. termika.pgnig.pl. [dostęp 2018-03-05].
- ↑ Michał Wojtczuk. Jak ogrzewa się miasto. „Gazeta Stołeczna”, s. 18, 8 listopada 2019.