Cipriano Muñoz y Manzano – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cipriano Muñoz y Manzano

Data i miejsce urodzenia	3 października 1862 Hawana
Data i miejsce śmierci	24 listopada 1933 Biarritz
Zawód, zajęcie	polityk, historyk
Narodowość	hiszpańska
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Cipriano Muñoz y Manzano II hrabia de la Viñaza, Grand Hiszpanii (ur. 3 października 1862 w Hawanie, zm. 24 listopada 1933 w Biarritz) – hiszpański historyk, polityk, dyplomata i filolog. Był ambasadorem Hiszpanii w Rosji, Włoszech i Stolicy Apostolskiej, a także deputowanym i senatorem^[1].

Jego rodzicami byli Cipriano Muñoz y Ostaled, I hrabia de la Viñaza i Josefa Ana del Carmen Manzano y Colás. W 1870 jego rodzina mieszkała w Saragossie, mieście, w którym zdał maturę i studiował na kierunku nauk humanistycznych (filologię i filozofię), uzyskując tytułu doktora w 1884 w Madrycie. Znał języki: grecki, łaciński, arabski, hebrajski i sanskryt oraz kilka współczesnych^[1].

19 marca 1882 odziedziczył tytuł II hrabi de la Viñaza, którym podpisywał swoje publikacje. Ożenił się 10 września 1886 w Panticosa z Marią Concepción Roca-Tallada i Castellano, z którą miał pięcioro dzieci. 15 listopada 1910 otrzymał tytuł granda Hiszpanii^[1].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

• Goya, su tiempo, su vida, sus obras (1887);
• Bibliografía española de lenguas indígenas de América (1892),
• Biblioteca histórica de la filología castellana (1893),
• Adiciones al Diccionario histórico de los más ilustres profesores de las Bellas Artes en España de Don Agustín Ceán Bermúdez (1889–1894).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]