Clark Gillies – Wikipedia, wolna encyklopedia

Clark Gillies
Data i miejsce urodzenia

7 kwietnia 1954
Moose Jaw

Data i miejsce śmierci

21 stycznia 2022
Greenlawn

Obywatelstwo

Kanada

Wzrost

191 cm

Pozycja

napastnik (lewoskrzydłowy)

Uchwyt

lewy

Draft

NHL 1974, numer: 4 (1 runda)

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
1971–1974 Regina Pats 239 (132)
1974–1986 New York Islanders 1031 (351)
1986–1988 Buffalo Sabres 91 (15)
W sumie: 1361 (498)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1981  Kanada 7 (2)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada
Canada Cup
srebro Kanada 1981 hokej na lodzie

Clark Gillies (ur. 7 kwietnia 1954 w Moose Jaw, zm. 21 stycznia 2022 w Greenlawn) – kanadyjski hokeista grający na pozycji napastnika (lewoskrzydłowego), reprezentant kraju, baseballista.

Reprezentował barwy Reginy Pats (zdobywca Memorial Cup 1974), New York Islanders (4-krotny zdobywca Pucharu Stanleya) oraz Buffalo Sabres. Z reprezentacją Kanady dotarła do Canada Cup 1981.

Był także nagradzany indywidualnie: wybrany do drużyny gwiazd WCHL, dwukrotnie wybrany do Meczu Gwiazd NHL, a także członek New York Islanders Hall of Fame, Suffolk Sports Hall of Fame na Long Island, Saskatchewan Sports Hall of Fame oraz Hockey Hall of Fame[1][2]. Często brał w bójkach z zawodnikami drużyn przeciwnych podczas meczu, co jego zwiększało przyjemność z gry.

W trakcie kariery sportowej zyskał pseudonim Jethro, który pochodził od postaci Jethro Bodine z serialu telewizyjnego pt. The Beverly Hillbillies[1].

Wczesne życie[edytuj | edytuj kod]

Clark Gillies urodził się w prowincji Saskatchewan. Zapytany kiedyś o rodzinne miasto, zażartował: „Sześć stóp od tyłka łosia”[3]. W wieku 4 lat nauczył się jeździć na łyżwach, ojciec nalegał, by nauczył się jeździć i utrzymać równowagę, zanim przyniesie kij hokejowy. W wieku 6 lat zaczął swobodnie grać w hokeja na lodzie, natomiast w wieku 7 lat rozpoczął występy w juniorskich ligach w barwach lokalnej drużyny w Moose Jaw, aż do zakończenia jej działalności.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Wczesna kariera[edytuj | edytuj kod]

Clark Gillies karierę sportową rozpoczął od gry w baseballa. W 1970 roku podpisał kontrakt z występującym w lidze MLB Houston Astros i przez trzy lata grał w niższej lidze baseballowej w Covington w stanie Wirginia. Uderzył 0,241 w 86 meczach jako łapacz/pierwszy bazowy. W drużynie grał wraz z przyszłym kolegą z hokejowego New York Islanders, Bobem Bournem, z którym po sezonie 1971/1972 odszedł z drużyny, by skupić się na karierze hokejowej[4]. Obaj zawodnicy grali w hokeja na lodzie także poza sezonem[5].

W latach 1971–1974 reprezentował barwy w występującej lidze WCHL Reginy Pats, którego działacze, mimo obserwacji innego zawodnika, byli pod wrażeniem Gilliesa, który w tamtym czasie miał bardzo dobre warunki fizyczne (191 cm wzrostu oraz 95 kg)[6]. W sezonie 1973/1974 w fazie zasadniczej rozegrał 65 meczów, w których zdobył 112 punktów (46 goli, 66 asyst) oraz spędził 179 minut na ławce, natomiast w fazie play-off rozegrał 16 meczów, w których zdobył 17 punktów (9 goli, 8 asyst) oraz spędził 32 minuty na ławce kar, a także został wybrany do drużyny gwiazd WCHL. W tym samym sezonie z klubem wygrał także Memorial Cup 1974. Łącznie w lidze WCHL, w fazie zasadniczej rozegrał 201 meczów, w których zdobył 283 punkty (117 goli, 166 asyst) oraz spędził 570 minut na ławce kar, natomiast w fazie play-off rozegrał 35 meczów, w których zdobył 35 punktów (14 goli, 21 asyst) oraz spędził 115 minut na ławce kar[7].

Kariera w NHL[edytuj | edytuj kod]

Następnie działacze występującego w lidze NHL New York Islanders wybrali Gilliesa w pierwszej rundzie draftu NHL z numerem 4, a także działacze występującego wówczas w lidze WHA Edmonton Oilers wybrali go w pierwszej rundzie draftu WHA z numerem 7. Wkrótce wraz z Bobem Bournem, z którym w przeszłości grał w jednej drużynie baseballowej, został zawodnikiem Wyspiarzy (Bob Bourne w (drafcie NHL był wybrany przez Kansas City Scouts w 3 rundzie z numerem 38), co spowodowało opuszczenie obozu treningowego przez drużynę Edmonton Oilers. Już w swoim pierwszym sezonie w lidze NHL, 1974/1975 stał się jednym z najtwardszych zawodników ligi, obijając m.in. Dave'a Schultza z Philadelphia Flyers[8]. W drugiej połowie sezonu 1976/1977 został kapitanem Wyspiarzy mimo, iż z powodu elokwentnego sposobu mówienia i przyjaznej natury, nigdy nie czuł się w pełni komfortowo kapitanem klubu. W tym samym sezonie zajął 10. miejsce w plebiscycie do Trofeum Harta, nagrody dla najlepszego zawodnika sezonu (triumfował Guy Lafleur z Montreal Canadiens).

Był kapitanem klubu w latach 1977–1979, które były rozczarowujące dla Wyspiarzy z powodu braku twardości w drużynie. Gillies w tym okresie wystąpił w Meczu Gwiazd NHL w sezonie 1977/1978 oraz w meczu Challenge Cup 1979[8]. Przed rozpoczęciem sezonu 1979/1980 powierzył funkcję kapitana Wyspiarzy Denisowi Potvinowi[9]. Wkrótce Wyspiarze z Gilliesem na czele zdominowali rozgrywki ligi NHL, 4-krotnie z rzędu wygrywając Puchar Stanleya (1980, 1981, 1982, 1983), trzykrotnie z rzędu wygrywając (1982, 1983, 1984). W sezonie 1979/1980 w ćwierćfinale w rywalizacji z Boston Bruins (4:1), Gillies toczył zacięte pojedynki z zawodnikiem Niedźwiedzi, Terry'm O'Reilly'm[1]. W Pucharu Stanleya: sezonie 1983/1984 Wyspiarze zostali zdetronizowani w finale Pucharu Stanleya po przegranej rywalizacji 4:1 z Edmonton Oilers. Po słabym sezonie 1985/1986, w którym w 55 meczach zdobył zaledwie 14 punktów (4 gole, 10 asyst) oraz spędził 55 minut na ławce kar, odszedł do Buffalo Sabres[10], w którym po sezonie 1987/1988 zakończył sportową karierę.

Łącznie w lidze NHL, w fazie zasadniczej rozegrał 958 meczów, w których zdobył 697 punktów (319 goli, 378 asyst) oraz spędził 1023 minuty na ławce kar, natomiast w fazie play-off rozegrał 164 mecze, w których zdobył 94 punkty (47 goli, 47 asyst) oraz spędził 287 minut na ławce kar. 7 grudnia 1996 roku numer 9, w którym w Wyspiarzach grał Gillies, został zastrzeżony, a Gillies tego samego dnia został wprowadzony do New York Islanders Hall of Fame[11].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Clark Gillies w 1981 roku wystąpił w reprezentacji Kanady podczas Canada Cup 1981, w którym Klonowe Liście przegrały w finale 8:1 z naszpikowaną gwiazdami reprezentacją Związku Radzieckiego, a Gillies rozegrał 7 meczów, w których zdobył 7 punktów (2 gole, 5 asyst) oraz spędził 8 minut na ławce kar[12].

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

Sezon Drużyna Liga   Sezon zasadniczy   Faza Play-off
M G A Pkt Min M G A Pkt Min
1971/1972 Kanada Regina Pats WCHL 68 31 48 79 199 15 5 10 15 49
1972/1973 Kanada Regina Pats WCHL 68 40 52 92 192 4 0 3 3 34
1973/1974 Kanada Regina Pats WCHL 65 46 66 112 179 16 9 8 17 32
1973/1974 Kanada Regina Pats M-Cup — — — — — 3 1 3 4 19
1974/1975 Stany Zjednoczone New York Islanders NHL 80 25 22 47 66 17 4 2 6 36
1975/1976 Stany Zjednoczone New York Islanders NHL 80 34 27 61 96 13 2 4 6 16
1976/1977 Stany Zjednoczone New York Islanders NHL 70 33 22 55 93 12 4 4 8 15
1977/1978 Stany Zjednoczone New York Islanders NHL 80 35 50 85 76 7 2 0 2 15
1978/1979 Stany Zjednoczone New York Islanders NHL 75 35 56 91 68 10 1 2 3 11
1979/1980 Stany Zjednoczone New York Islanders NHL 73 19 35 54 49 21 6 10 16 63
1980/1981 Stany Zjednoczone New York Islanders NHL 80 33 45 78 99 18 6 9 15 28
1981/1982 Stany Zjednoczone New York Islanders NHL 79 38 39 77 75 19 8 6 14 34
1982/1983 Stany Zjednoczone New York Islanders NHL 70 21 20 41 76 8 0 2 2 10
1983/1984 Stany Zjednoczone New York Islanders NHL 76 12 16 28 65 21 12 7 19 19
1984/1985 Stany Zjednoczone New York Islanders NHL 54 15 17 32 73 10 1 0 1 9
1985/1986 Stany Zjednoczone New York Islanders NHL 55 4 10 14 55 3 1 0 1 6
1986/1987 Stany Zjednoczone Buffalo Sabres NHL 61 10 17 27 81 — — — — —
1987/1988 Stany Zjednoczone Buffalo Sabres NHL 25 5 2 7 51 5 0 1 1 25
WCHL Ogółem 201 117 166 283 570 35 14 21 35 115
M-Cup Ogółem — — — — — 3 1 3 4 19
NHL Ogółem 958 319 378 697 1023 164 47 47 94 287

Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Rok Drużyna Turniej Miejsce M G A Pkt Min
1981  Kanada CC 7 2 5 7 8
Ogółem jako senior 7 2 5 7 8

[13]

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Regina Pats
New York Islanders
Reprezentacyjne
Indywidualne

Po zakończeniu kariery[edytuj | edytuj kod]

Clark Gillies po zakończeniu kariery sportowej w dalszym ciągu działał w hokeju na lodzie oraz był aktywny w społeczności Long Island, a 13 grudnia 2014 roku został uhonorowany za wkład w rozwój sportu w tym rejonie. Był kierownikiem ds. rozwoju biznesu w Protective Wealth Consultants w Huntington w stanie Nowy Jork. Grał od 30 do 40 charytatywnych meczy softballu rocznie. W 1998 roku został wprowadzony do Suffolk Sports Hall of Fame na Long Island[14].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Clark Gillies był żonaty z Pam, która również pochodzi z Moose Jaw. Mieszkali razem w Greenlawn w stanie Nowy Jork. Zięć Gilliesa, Justin Bourne jest synem kolegi Gilliesa w drużyny baseballowej oraz z New York Islanders, Boba Bourne'a (ur. 1982) oraz był asystentem trenera występującego w lidze AHL Toronto Marlies[15], natomiast bratanek Gilliesa, Colton Gillies (ur. 1989) reprezentował w latach 2008-2013 barwy klubów ligi NHL: Minnesota Wild oraz Columbus Blue Jackets[16]. Nie był spokrewniony z Trevorem Gilliesem, który również był zawodnikiem New York Islanders.

Clark Gillies zmarł 21 stycznia 2022 roku w Greenlawn[6][3][17][18].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Gillies joins linemates in Hall of Fame [data dostępu: 2002-11-05] (ang.)
  2. ↑ Clark Gillies w bazie Saskatchewan Sports Hall of Fame (ang.)
  3. ↑ a b Clark Gillies scored, fought, checked and set the tone for dynastic Islanders [data dostępu: 2022-01-21] (ang.)
  4. ↑ SCOUTING; Player Trades Skates for Spikes [data dostępu: 1985-05-04] (ang.)
  5. ↑ Gillies learned work ethic in Minors [data dostępu: 2006-03-21] (ang.)
  6. ↑ a b Regina Pats legend, Hockey Hall of Famer Clark Gillies dead at 67 [data dostępu: 2022-01-22] (ang.)
  7. ↑ Pats' 1974 Memorial Cup win was a milestone game for Frase [data dostępu: 2018-05-18] (ang.)
  8. ↑ a b Islanders' Father Figure [data dostępu: 1982-02-01] (ang.)
  9. ↑ Maven's Memories: Prelude to a Dynasty [data dostępu: 2019-03-15] (ang.)
  10. ↑ Leaving friends tough to do for Bourne, Gillies [data dostępu: 1986-10-20] (ang.)
  11. ↑ Behind The Number: # 9 [data dostępu: 2010-08-10] (ang.)
  12. ↑ Hockey Hall of Famer Clark Gillies Passes Away at 67 [data dostępu: 2022-01-21] (ang.)
  13. ↑ Clark Gillies w bazie NHL (ang.)
  14. ↑ Clark Gillies w bazie Suffolksportshof.com (ang.)
  15. ↑ How Islander icon’s passion continues to help community [data dostępu: 2015-10-24] (ang.)
  16. ↑ Wild Trades Up, Takes Gillies [data dostępu: 2007-06-23] (ang.)
  17. ↑ Legenda New York Islanders nie żyje (ang.)
  18. ↑ Clark Gillies dies at 67, four-time Islanders Stanley Cup winner [data dostępu: 2022-01-22] (ang.)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Clark_Gillies&oldid=73007788”