Cmentarz ewangelicki w Wilnie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cmentarz ewangelicki
Ilustracja
Kaplica wśród pozostałości cmentarnych
Państwo

 Litwa

Miejscowość

Wilno

Adres

Pamėnkalnio
Vilnius

Typ cmentarza

wyznaniowy

Wyznanie

ewangelicki

Data otwarcia

1800

Data likwidacji

1956

Położenie na mapie Wilna
Mapa konturowa Wilna, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cmentarz ewangelicki”
Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Cmentarz ewangelicki”
Ziemia54°41′02,4″N 25°16′08,4″E/54,684000 25,269000

Cmentarz ewangelicki w Wilnie – położony na Pohulance, na Górze Bouffałowej. Nieistniejącą dziś kaplicę cmentarną zbudowano w 1819; projektował ją Karol Schildhausen.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Cmentarz został założony według planów wileńskiego ogrodnika Webera. Początkowo był to cmentarz luterański, ale od 1830 miały tam miejsce także pochówki kalwińskie.

Uszkodzony w trakcie działań wojennych; zamknięty w 1956; niektóre nagrobki przewieziono na cmentarz na Rossie i na Sołtaniszki. W 1960 zburzono kaplicę cmentarną i na tym terenie utworzono park miejski oraz zbudowano w 1974 „Pałac Ślubów“. Jedynym obiektem, który pozostał na terenie dawnego cmentarza jest klasycystyczne mauzoleum Niszkowskich (architekt Karol Podczaszyński) – to jedyna dziś pozostałość nekropolii, dziś tak zwany kiosk z pamiątkami. W mauzoleum tym pochowany został Jan Fryderyk Niszkowski (17741816), polski profesor chirurgii Uniwersytetu Wileńskiego[1].

Pochowani[edytuj | edytuj kod]

Odbitka Niszkowskiego z 1819 r. Józef Saunders/Jan Rustem

Cmentarz bardzo ważny dla historii Wilna; spoczęło na nim wielu wybitnych Wilnian:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Krzysztof Wałejko (z zespołem red. ks. Marek Borysiak, Anna Franko, Irena Jutkiewicz i Katarzyna Jutkiewicz: Praktyczny przewodnik po Wilnie. Przedsiębiorstwo Wydawnicze "Krzysztof Wałejko", Suwałki 2003, s. 99. ISBN 83-918978-2-6.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]