Curtis Granderson – Wikipedia, wolna encyklopedia

Curtis Granderson
Ilustracja
Curtis Granderson jako zawodnik New York Yankees
zapolowy
Pełne imię i nazwisko

Curtis Granderson, Jr.

Pseudonim

Grandy Man

Data i miejsce urodzenia

16 marca 1981
Blue Island

Odbijał

lewą

Rzucał

prawą

Debiut

13 września 2004

Ostatni występ

29 września 2019

Statystyki
Średnia uderzeń

0,249

Home runy

344

Uderzenia

1800

RBI

937

Kariera klubowa
Lata Kluby
2004–2009 Detroit Tigers
2010–2013 New York Yankees
2014–2017 New York Mets
2017 Los Angeles Dodgers
2018 Toronto Blue Jays
2018 Milwaukee Brewers
2019 Miami Marlins
Strona internetowa

Curtis Granderson, Jr. (ur. 16 marca 1981) – amerykański baseballista, który występował na pozycji zapolowego.

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

Granderson studiował na University of Illinois at Chicago, gdzie w latach 2000–2002 grał w drużynie uniwersyteckiej UIC Flames[1]. W 2002 został wybrany w trzeciej rundzie draftu przez Detroit Tigers i początkowo występował w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w Erie SeaWolves, reprezentującym poziom Double-A[2][3]. W Major League Baseball zadebiutował 13 września 2004 w meczu przeciwko Minnesota Twins[2][4]. W 2006 wystąpił we wszystkich spotkaniach World Series, w których Tigers przegrali z St. Louis Cardinals 1–4[5].

Rok później jako trzeci zawodnik w historii MLB (po Franku Schulte i Willie Maysie) zaliczył co najmniej 20 double'ów, 20 triple'ów, 20 skradzionych baz i zdobył 20 home runów w jednym sezonie[6]. W 2009 po raz pierwszy wystąpił w Meczu Gwiazd[2].

W grudniu 2009 w ramach wymiany zawodników przeszedł do New York Yankees[7]. W sezonie 2011 zaliczył najwięcej w lidze RBI (119) i zdobył 41 home runów (2. wynik w lidze), w głosowaniu do nagrody MVP American League zajął 4. miejsce (za Justinem Verlanderem, Jacobym Ellsbury i José Bautistą) i otrzymał nagrodę Silver Slugger Award[8][9][10]. 6 maja 2012 w spotkaniu z Kansas City Royals zaliczył 1000. uderzenie, zaś 26 sierpnia 2012 w meczu przeciwko Cleveland Indians zdobył 200. home runa w karierze[11][12].

W grudniu 2013 jako wolny agent podpisał czteroletni kontrakt wart 60 milionów dolarów z New York Mets[13]. 17 września 2016 w meczu z Minnesota Twins został pierwszym zawodnikiem w historii klubu, który zdobył dwa home runy – dającego wyrównanie i zwycięstwo – w dodatkowych zmianach[14].

W 2016 za działalność charytatywną otrzymał Roberto Clemente Award[15]. 19 sierpnia 2017 został zawodnikiem Los Angeles Dodgers[16]. W styczniu 2018 podpisał roczny kontrakt z Toronto Blue Jays, jednak w lipcu 2018 został oddany do Milwaukee Brewers[2]. W styczniu 2020 ogłosił zakończenie zawodniczej kariery[17].

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Nagroda/wyróżnienie Lata Źródło
All-Star 2009, 2011, 2012 [2]
Silver Slugger Award 2011 [10]
20–20–20 club [6]
Roberto Clemente Award 2016 [15]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Curtis Granderson Profile. uicflames.com. [dostęp 2013-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 października 2013)]. (ang.).
  2. a b c d e Curtis Granderson Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2013-05-30]. (ang.).
  3. Curtis Granderson Minor Stats. baseball-reference.com. [dostęp 2013-05-30]. (ang.).
  4. Twins - Tigers Box Score. baseball-reference.com. [dostęp 2013-05-30]. (ang.).
  5. 2006 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2013-05-30]. (ang.).
  6. a b Granderson's 20th steal puts Tigers center fielder in select company. espn.com. [dostęp 2013-05-30]. (ang.).
  7. Yankees Get Granderson in 3-Team Trade. nytimes.com. [dostęp 2013-05-30]. (ang.).
  8. Baseball Awards Voting for 2011. baseball-reference.com. [dostęp 2013-05-30]. (ang.).
  9. 2011 American League Batting Leaders. baseball-reference.com. [dostęp 2013-05-30]. (ang.).
  10. a b Cano, Granderson win Silver Slugger Awards. mlb.com. [dostęp 2013-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 stycznia 2014)]. (ang.).
  11. Robinson Cano's grand slam keys Yanks' trouncing of Royals. espn.com. [dostęp 2013-05-30]. (ang.).
  12. Curtis Granderson hits 200th career HR as Yankees beat Indians. espn.com. [dostęp 2013-05-30]. (ang.).
  13. Mets, Granderson finalize four-year deal. mets.com. [dostęp 2013-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 grudnia 2013)]. (ang.).
  14. Mets walk off on Grandy's 2nd HR in extras. mlb.com. [dostęp 2016-09-18]. (ang.).
  15. a b Parents paved path for Granderson's Clemente Award. mets.mlb.com. [dostęp 2016-10-29]. (ang.).
  16. Dodgers acquire Granderson from Mets. dodgers.mlb.com. [dostęp 2017-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 sierpnia 2017)]. (ang.).
  17. Granderson hangs up spikes after 16 seasons. mlb.com. [dostęp 2020-02-01]. (ang.).