French
DeutschCzarnobyl (miniserial) – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Logo miniserialu | |
| Gatunek | |
|---|---|
| Kraj produkcji | |
| Oryginalny język | |
| Twórcy | |
| Główne role | |
| Liczba odcinków | 5 |
| Produkcja | |
| Produkcja | |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | |
| Muzyka | |
| Czas trwania odcinka | ok. 66 min |
| Pierwsza emisja | |
| Data premiery | 6 maja 2019 |
| Stacja telewizyjna | |
| Lata emisji | 2019 |
| Status | zakończony |
| Strona internetowa | |
Czarnobyl – brytyjsko-amerykański pięcioodcinkowy miniserial produkcji stworzony przez Craiga Mazina i wyreżyserowany przez Johana Rencka.
Serial przedstawia fabularyzowaną historię katastrofy w Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej. Film częściowo został oparty na książce Swiatłany Aleksijewicz pt. Krzyk Czarnobyla[1].
Obsada[edytuj | edytuj kod]
- Jared Harris – Walerij Legasow, zastępca dyrektora Instytutu Energii Atomowej im. Kurczatowa i członek rządowej komisji ds. likwidacji katastrofy w Czarnobylu.
- Stellan Skarsgård – Boris Szczerbina, wiceprzewodniczący Rady Ministrów ZSRR i szef Komisji Paliw i Energii przy Radzie Ministrów, szef komisji rządowej ds. reagowania kryzysowego.
- Emily Watson – Uliana Chomiuk, fikcyjna postać złożona, naukowiec z Instytutu Energii Jądrowej Akademii Nauk Białoruskiej SRR, członek rządowej komisji ds. reagowania kryzysowego.
- Paul Ritter – Anatolij Diatłow, zastępca głównego inżyniera ds. eksploatacji elektrowni jądrowej w Czarnobylu.
- Adrian Rawlins – Nikołaj Fomin, główny inżynier elektrowni jądrowej w Czarnobylu.
- Con O'Neill – Wiktor Briuchanow, dyrektor elektrowni jądrowej w Czarnobylu.
- Kieran O'Brien – Walerij Chodemczuk, operator pomp na nocnej zmianie.
- Sam Troughton – Aleksandr Akimow, szef nocnej zmiany reaktora nr 4.
- Robert Emms – Leonid Toptunow, starszy inżynier kontroli reaktorów.
- Mark Lewis Jones – generał pułkownik Władimir Pikałow, dowódca wojsk chemicznych ZSRR.
- Jessie Buckley – Ludmiła Ignatenko, żona Wasilija Ignatenki.
- Adam Nagaitis – Wasilij Ignatenko, 25-letni strażak, dowódca oddziału HRPC-6 mieszkający w Prypeci.
- David Dencik – Michaił Gorbaczow, sekretarz generalny Komitetu Centralnego KPZR.
- Adam Lundgren – Wiaczesław Brażnik, starszy operator turbin.
- Karl Davies – Wiktor Proskuriakow, starszy inżynier reaktora.
- Jay Simpson – Walerij Pierewaczenko, brygadier w sekcji reaktorów.
- Billy Postlethwaite – Boris Stolarczuk, starszy inżynier bloku nr 4.
- Donald Sumpter – Szarkow, członek Komitetu Wykonawczego Miasta Prypeć.
- Michael Colgan – Michaił Szczadow, minister górnictwa ZSRR.
- Alex Ferns – Andriej Głuchow, brygadier górników z kopalni węgla w Tule, wysłany wraz z drużyną do wykopania tunelu celem powstrzymania paliwa jądrowego przed dotarciem do wód gruntowych i skażenia ich.
- James Cosmo – jeden z górników, wysłany, by powstrzymać paliwo jądrowe przed dostaniem się do wód gruntowych.
- Ralph Ineson – generał major Nikołaj Tarakanow, dowódca jednostek wojskowych likwidatorów.
- Fares Fares – Baczo, gruziński żołnierz Armii Radzieckiej, weteran wojny w Afganistanie, jeden z likwidatorów szkolący Pawła.
- Barry Keogan – Paweł, cywil powołany do pełnienia funkcji likwidatora.
- Alan Williams – Wiktor Czebrikow, przewodniczący KGB ZSRR.
- Baltasar Breki Samper – Aleksiej Ananienko, jeden z ochotników mający za zadanie opróżnić zbiorniki wody.
- Philip Barantini – Walerij Biespałow, jeden z ochotników mający za zadanie opróżnić zbiorniki wody
- Oscar Giese – Borys Baranow, jeden z ochotników mający za zadanie opróżnić zbiorniki wody.
Odcinki[edytuj | edytuj kod]
| Nr | Tytuł
| Reżyseria | Scenariusz
| Premiera (HBO)
| |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 1:23:45 | Johan Renck | Craig Mazin | 6 maja 2019 | |||||||||
| 26 kwietnia 1986 r., Ukraińska SRR. Pracownicy zakładu i strażacy poświęcają życie, aby opanować katastrofalną eksplozję w radzieckiej elektrowni jądrowej. | |||||||||||||
| 2 | Please Remain Calm | Johan Renck | Craig Mazin | 13 maja 2019 | |||||||||
| W obliczu zagrożenia wielu milionów ludzi po wybuchu w Czarnobylu, fizyk jądrowy Uliana Chomiuk podejmuje desperacką próbę dotarcia do Walerija Legasowa, czołowego radzieckiego fizyka jądrowego i ostrzega go przed groźbą drugiej eksplozji, która mogłaby zniszczyć kontynent. | |||||||||||||
| 3 | Open Wide, O Earth | Johan Renck | Craig Mazin | 20 maja 2019 | |||||||||
| Ludmiła Ignatienko, mieszkanka Prypeci, ignoruje ostrzeżenie o skażeniu męża strażaka. Walerij Legasow przedstawia plan dekontaminacji, uwzględniający ryzyko dla ludzi. | |||||||||||||
| 4 | The Happiness of All Mankind | Johan Renck | Craig Mazin | 27 maja 2019 | |||||||||
| Walerij Legasow i radziecki wicepremier Boris Szczerbina rozważają użycie łazików księżycowych do usuwania radioaktywnych szczątków, podczas gdy Uliana Chomiuk napotyka rządowe przeszkody w ustaleniu prawdy o przyczynie eksplozji. | |||||||||||||
| 5 | Vichnaya Pamyat | Johan Renck | Craig Mazin | 3 czerwca 2019 | |||||||||
| Walerij Legasow, Boris Szczerbina i Uliana Chomiuk ryzykują życiem i reputacją, aby ujawnić prawdę o Czarnobylu. | |||||||||||||
Produkcja[edytuj | edytuj kod]
26 lipca 2017 ogłoszono, że HBO zamówiło serial Czarnobyl, będący pierwszą koprodukcją z Sky Television. Scenariusz pięcioodcinkowego miniserialu miał napisać Craig Mazin, a reżyserem miniserialu został Johan Renk. Mazin wystąpił również jako producent wykonawczy wraz z Carolyn Strauss i Jane Featherstone, a Chris Fry i Renk działali jako producenci wykonawczy[2][3].
11 marca 2019 r. ogłoszono, że premiera miniserialu odbędzie się 6 maja 2019[4].
28 marca 2019 roku w Internecie został opublikowany zwiastun przyszłego serialu telewizyjnego[5].
Obsada[edytuj | edytuj kod]
Jednocześnie wraz z pierwszą zapowiedzą produkcji potwierdzono, że Jared Harris zagra w serialu[2]. 19 marca 2018 r. ogłoszono, iż Stellan Skarsgård i Emily Watson dołączyli do głównej obsady[6]. W maju 2018 roku ogłoszono, że do ekipy aktorskiej dołączyli również Paul Ritter, Jesse Buckley, Adrian Rawlins i Con O'Neill[7].
Zdjęcia[edytuj | edytuj kod]
Zdjęcia główne realizowano na Litwie w okresie od kwietnia do maja 2018 r. oraz w czerwcu w Kijowie. Większość badań terenowych jednostek elektrowni jądrowej w Czarnobylu miała miejsce w nieczynnej od 2009 roku Ignalińskiej Elektrowni Atomowej, która ma reaktory tego samego typu (RBMK), jak elektrownia jądrowa w Czarnobylu. Sceny w mieście Prypeć zostały zrealizowane w Wilnie, w rejonie Fabianiszki[8].
Wersja polska[edytuj | edytuj kod]
Polską wersję na zlecenie HBO opracowało warszawskie studio Start International Polska. Autorką tekstu jest Karolina Bober, zaś lektorem – Janusz Szydłowski.
Fabuła serialu a rzeczywiste wydarzenia[edytuj | edytuj kod]
Miniserial Czarnobyl jest fabularyzowaną wersją wydarzeń związanych z katastrofą czarnobylską i zawiera wiele wątków autentycznych:
- wiele postaci (m.in. Walerij Legasow, Boris Szczerbina, Anatolij Diatłow, kierownictwo elektrowni, załoga zmiany z 26 kwietnia 1986 r., a także ówczesny przywódca ZSRR Michaił Gorbaczow) jest wzorowanych na prawdziwych osobach,
- w ścieżce dźwiękowej wykorzystano autentyczne nagrania: rozmów jednostek straży pożarnej (odc. 1)[9] oraz informacji w zachodnich stacjach TV i komunikatu o ewakuacji (odc. 2).
Niektóre elementy fabuły tylko nawiązują do prawdziwych postaci i zdarzeń lub są ich połączeniem. Między innymi:
- postać Uliany Chomiuk jest uosobieniem różnych radzieckich naukowców biorących udział w badaniu katastrofy[10],
- przedstawiona w odc. 2 katastrofa śmigłowca w rzeczywistości miała miejsce dopiero w październiku 1986 r., w czasie rozpylania mieszanki dezaktywacyjnej nad reaktorem (a więc kilka miesięcy po wydarzeniach pokazanych w miniserialu), a nie w czasie gaszenia pożaru reaktora[11],
- postacie strażaka Ignatenki i jego żony są połączeniem rzeczywistego małżeństwa o tym nazwisku oraz innych postaci opisanych m.in. w zbiorze reportaży Swietłany Aleksijewicz[12].
Wiele scen i tez zaprezentowanych w miniserialu różni się od wydarzeń autentycznych, np. śmierć Walerija Legasowa miała miejsce 27 kwietnia 1988 roku a nie 26 kwietnia[13].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kremlowi nie podoba się serial HBO o Czarnobylu. Dlatego kręci własny. newsweek.pl, 4 czerwca 2019. [dostęp 2019-07-01].
- ↑ a b Denise Petski, Denise Petski, ‘Chernobyl’ Miniseries Starring ‘The Crown’s Jared Harris Set By HBO & Sky – TCA [online], Deadline, 26 lipca 2017 [dostęp 2019-05-23] (ang.).
- ↑ Cynthia Littleton, Cynthia Littleton, HBO Sets ‘Chernobyl’ Miniseries to Star Jared Harris [online], Variety, 26 lipca 2017 [dostęp 2019-05-23] (ang.).
- ↑ HBO Miniseries Chernobyl Sets May Premiere Date [online], ComingSoon.net, 11 marca 2019 [dostęp 2019-05-23] (ang.).
- ↑ Chernobyl (2019) | Official Trailer | HBO. HBO 2019-03-28. [dostęp 2019-05-23].
- ↑ Nellie Andreeva, Nellie Andreeva, ‘Chernobyl’: Stellan Skarsgård & Emily Watson To Star In HBO & Sky’s Miniseries [online], Deadline, 19 marca 2018 [dostęp 2019-05-23] (ang.).
- ↑ Denise Petski, Denise Petski, ‘Chernobyl’: Paul Ritter, Jessie Buckley, Adrian Rawlins & Con O’Neil Among Cast Additions For HBO/Sky Miniseries [online], Deadline, 23 maja 2018 [dostęp 2019-05-23] (ang.).
- ↑ Vilniuje – tikras „Černobylis“: vaizdas gatvėse gniaužia kvapą [online], tv3.lt [dostęp 2019-05-23].
- ↑ Студія Peredova, Najstraszniejsza rozmowa telefoniczna w XX wieku [online], 18 marca 2013.
- ↑ Ulana Khomyuk played by Emily Watson on Chernobyl - Official Website for the HBO Series | HBO.com. [dostęp 2023-01-31].
- ↑ капитан ВОРОБЬЁВ Владимир Константинович [online], afghan-yar.msk.ru [dostęp 2023-01-31] (ros.).
- ↑ Swietłana Aleksijewicz, Modlitwa czarnobylska. Kronika przyszłości. Jerzy Czech (tłum.), Wydawnictwo Czarne, 2018, ISBN 978-83-7536-418-7 (pol.).
- ↑ Czarnobyl odc.1 – analiza miniserialu [online], Czarnobyl.pl [dostęp 2023-01-31] (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Czarnobyl w bazie IMDb (ang.)
- Czarnobyl w bazie Filmweb
- Blog zawierający analizę miniserialu i porównanie z rzeczywistymi wydarzeniami w Czarnobylu
