Czerwone i złote – Wikipedia, wolna encyklopedia

Czerwone i złote
Gatunek

komedia

Rok produkcji

1969

Data premiery

19 września 1969

Kraj produkcji

Polska

Język

polski

Czas trwania

94 min

Reżyseria

Stanisław Lenartowicz

Scenariusz

Stanisław Grochowiak

Główne role

Jadwiga Chojnacka
Zdzisław Karczewski

Muzyka

Wojciech Kilar
Zdzisław Kalemba

Zdjęcia

Czesław Świrta

Scenografia

Jan Grandys

Kostiumy

Marian Kołodziej

Montaż

Krystyna Komosińska

Produkcja

Zespół Filmowy Iluzjon

Czerwone i złote – polska komedia z 1969 roku w reżyserii Stanisława Lenartowicza. Zdjęcia kręcono w Zdunach, Siechnicach i w okolicach Wrocławia[1].

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Barbara Kaczmarkowa od lat czeka na powrót swojego męża z wojny. Nagle do miasteczka przybywa mężczyzna podający się za Ignaca. Ona go przygarnia do siebie i uznaje za swego. Powoli zyskuje sympatię wszystkich mieszkańców. Tylko ksiądz proboszcz i sierżant MO nie są przekonani.

Premiera[edytuj | edytuj kod]

Premiera filmu odbyła się 19 września 1969 roku w podwójnym pokazie z reportażem Singapur – miasto lwów WFD z 1968 roku[2].

Obsada aktorska[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i nominacje[edytuj | edytuj kod]

Lubuskie Lato Filmowe w Łagowie 1970:

MFF w Valladolid 1971:

  • Nagroda Związku Hiszpańskich Pisarzy Filmowych

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Czerwone i złote w bazie filmpolski.pl
  2. Idziemy do kina. „Film”. 35, s. 15, 1969-08-31. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe. 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]