Czesław – Wikipedia, wolna encyklopedia

Czasław, Czesławstaropolskie imię męskie.

Pierwotnie Czasław (oboczność Cze-//Cza występuje w zapiskach małopolskich i wielkopolskich) składającego się z członu Cza- (ps. *čajati : čati – „spodziewać się, oczekiwać”, jak w Czabor) i -sław („sława”). Mogło oznaczać „tego, który oczekuje sławy”. Niezależnie od powyższego człon Cza-, Cze- mógł być używany w wyniku skrócenia członu Czści- (ps. *čьstiti „okazywać cześć, poważanie, szacunek”, čьstь „cześć”, a także „honor, cnota, zaszczyt, dobre imię”, *čisti, čtǫ „odgadywać, wróżyć, otaczać czcią, poważać”). Byłby to wówczas jeden z wariantów imienia Czcisław, skracanego jednak zwykle na Cisław.

Spotykane także inne dawne formy, w tym skrócenia i zdrobnienia: Czech, Czach, Czasz, Czaszek, Czaszko, Czesz, Czeszek, Czeszko, Czeszk, Czeszka, Czak, Czakan.

Odpowiedniki żeńskie: Czesława, Czasława.

Odpowiedniki w innych językach:

Czesław imieniny obchodzi:

Osoby noszące imię Czesław[edytuj | edytuj kod]

Osoby fikcyjne noszące imię Czesław[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

  • Artykuły i przekierowania do artykułów zaczynające się od „Czesław
  • Czeskie miasto Čáslav

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Aleksandra Cieślikowa, Janina Szymowa, Kazimierz Rymut, Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. Część 1: odapelatywne nazwy osobowe, Wydawnictwo DWN, Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 2000, s. 40–45, ISBN 83-85579-63-X ISBN 83-87623-23-7

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Donat Chruścicki, Skarbczyk imion, wyd. II, Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1983, s. 17. nlb, ISBN 83-217-2374-8 (pol.), Książka liczy 128 stron, z których żadnej nie ponumerowano. Na stronie 1. umieszczono logo wydawnictwa, str. 3. to strona tytułowa, na stronie 4. wydrukowano numer ISBN, który powtórzono na 3. stronie okładki. Nakład 100 tysięcy egz.
  2. a b c d e Czesław [online], deon.pl [dostęp 2023-07-20] (pol.).