Cztery noce z Anną – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cztery noce z Anną
Gatunek

psychologiczny

Rok produkcji

2008

Data premiery

15 maja 2008

Kraj produkcji

Polska
Francja

Język

polski

Czas trwania

101 min

Reżyseria

Jerzy Skolimowski

Scenariusz

Ewa Piaskowska
Jerzy Skolimowski

Główne role

Artur Steranko
Kinga Preis

Muzyka

Michał Lorenc

Zdjęcia

Adam Sikora

Scenografia

Marek Zawierucha

Kostiumy

Joanna Kaczyńska

Montaż

Cezary Grzesiuk

Produkcja

Paulo Branco

Wytwórnia

Alfama Films
Skopia FIlm

Dystrybucja

Gutek Film

Cztery noce z Anną – polsko-francuski film psychologiczny z 2008 roku w reżyserii Jerzego Skolimowskiego, nakręcony na podstawie scenariusza Ewy Piaskowskiej i Skolimowskiego.

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Film przedstawia historię chorobliwie nieśmiałego mężczyzny Leona Okrasy, pracującego w spalarni odpadów medycznych prowincjonalnego szpitala, który jest zakochany w pielęgniarce z tego szpitala, Annie. Pewnego dnia Anna zostaje zgwałcona, a Leon jej nie pomaga. Później postanawia uśpić ją lekiem nasennym i spędza z nią cztery noce w jej mieszkaniu, ale nie po to żeby ją wykorzystać, ale po prostu czuć jej obecność i okazać miłość. Później zostaje oskarżony o gwałt i trafia do więzienia. W trakcie procesu Anna uświadamia sobie, że nie jest on jej gwałcicielem, tylko szaleńczo zakochanym w niej mężczyzną. Jednak po pewnym czasie, przestaje przychodzić do niego na widzenia. Po wyjściu z więzienia Okrasa z rozpaczą stwierdza, że Anna już nie pracuje w szpitalu i wyprowadziła się[1][2].

Obsada[edytuj | edytuj kod]

Produkcja i wydanie[edytuj | edytuj kod]

Film był kręcony w Szczytnie (m.in. Jezioro Domowe Małe) i Pasymiu[1].

Premiera filmu miała miejsce podczas 61. MFF w Cannes, gdzie otwierał on przegląd Quinzaine des Réalisateurs[3]. Inaugurował on również festiwal filmów w La Rochelle (27 czerwca 2008)[4] i przegląd filmów europejskich w Cinémathèque Française w Paryżu (2 lipca 2008)[5].

Odbiór[edytuj | edytuj kod]

Cztery noce z Anną zostały entuzjastycznie przyjęte przez krytyków francuskich. Jean Roy z „L’Humanité” pisał, że „Bardzo nowoczesne w swojej konstrukcji splecionych narracji dzieło jednocześnie zanurza się w kulturze filmowej pokolenia nowej fali[6]. Recenzentka „Le Figaro” Marie-Noëlle Tranchant twierdziła, że film „współgra z jego dziwnym, niemal autystycznym bohaterem, dla którego miłość jest niespokojną fantazją i delikatnym oddaniem. Przypomina, że dawno nieobecny na ekranie Skolimowski to świetny filmowiec”[6]. Zdaniem Eithne O'Neill z „Positif” dzieło Skolimowskiego „łączy w sobie werwę krytyki społecznej ze współczuciem”[6]. Jean-Luc Douin z „Le Monde” wyraził opinię, że „Skolimowski utrzymuje przez cały czas dwuznaczną atmosferę, która oddaje nerwowość tego nieprzeniknionego zalotnika [...] bohatera, którego marność chwyta za gardło”[6].

Recenzje Czterech nocy z Anną były bardziej spolaryzowane w Polsce. Michał Burszta z Filmwebu stwierdzał, że „Skolimowski nie generalizuje, nie stawia diagnoz, nie oskarża i nie poucza. Wierzy w siłę poszczególnych scen, wierzy w siłę dobrego kadru”[7]. Błażej Hrapkowicz z „Kina” zaznaczał, że „Bez podpierania się banalną moralistyką Skolimowski pyta, co uważamy za miłość i czy przypadkiem nasza definicja nie jest zbyt wąska”[8]. W innym tonie jednak pisała Magdalena Skorus z film.org.pl, zarzucając reżyserowi pretensjonalność: „film, który miał być psychologicznym dramatem, okazał się prowincjonalnym melodramatem żerującym na ludzkim nieszczęściu i upośledzeniu”[9]. Podobnie krytyczna wobec Czterech nocy z Anną była Ewa Mazierska, zarzucając Skolimowskiemu porzucenie tematyki społecznej oraz odtwarzanie fantazmatów kobiety:

niezdolność zmierzenia się bohaterów Skolimowskiego z prawdziwymi kobietami jest dla mnie głównym świadectwem owego przysłowiowego już uszkodzenia czy wręcz chłopięctwa jego bohaterów. […] reżysera socjologiczne i historyczne spojrzenie na świat przestało interesować; liczą się jedynie tajniki ludzkiej duszy i może jeszcze kilka domów, w których te dusze mieszkają[10].

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Rok Festiwal Nagroda Odbiorca[1]
2008 Festiwal Polskich Filmów Fabularnych Nagroda za scenografię Marek Zawierucha
Nagroda za dźwięk Frederic De Ravignan

Philippe Lauliac

Gerard Rousseau

Wyróżnienie Jury Jerzy Skolimowski
Nagroda Festiwali i Przeglądów Filmu Polskiego za Granicą Jerzy Skolimowski
Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Tokio Nagroda Specjalna Jury Jerzy Skolimowski
2009 The New York Polish Film Festival Nagroda "Ponad Granicami" im. Krzysztofa Kieślowskiego Jerzy Skolimowski
Festiwal Reżyserii Filmowej w Świdnicy Festiwal Reżyserii Filmowej Jerzy Skolimowski
Ogólnopolski Festiwal Sztuki Filmowej "Prowincjonalia" Nagroda Dziennikarzy Jerzy Skolimowski
"Jańcio Wodnik" za najlepszą rolę męską Artur Steranko
"Jańcio Wodnik" za muzykę Michał Lorenc
"Jańcio Wodnik" za zdjęcia Adam Sikora
Polska Akademia Filmowa Orzeł za najlepszą reżyserię Jerzy Skolimowski
Orzeł za najlepsze zdjęcia Adam Sikora

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Cztery noce z Anną w bazie filmpolski.pl
  2. Jerzy Skolimowski, Cztery noce z Anną, wyd. DVD, Warszawa: Gutek Film, 2008.
  3. "Cztery noce z Anną" [online], Polki.pl, 24 kwietnia 2008 [dostęp 2022-01-16].
  4. "Cztery noce z Anną" Jerzego Skolimowskiego w Paryżu [online], Filmweb, 3 lipca 2008 [dostęp 2022-01-16] (pol.).
  5. Quatre nuits avec Anna (Jerzy Skolimowski, 2007) - La Cinémathèque française [online], Cinémathéque Française [dostęp 2022-01-16].
  6. a b c d AlloCine, Quatre nuits avec Anna: Les critiques presse [online] [dostęp 2022-10-24] (fr.).
  7. Michał Burszta, Powrót "dryfującego outsidera" - Recenzja filmu Cztery noce z Anną (2008) [online], Filmweb, 2008 [dostęp 2022-10-24] (pol.).
  8. Błażej Hrapkowicz, Cztery noce z Anną, „Kino”, wrzesień 2008, s. 87.
  9. Magdalena Skorus, CZTERY NOCE Z ANNĄ. Regres w stylu retro [online], film.org.pl, 24 stycznia 2018 [dostęp 2022-10-24] (pol.).
  10. Ewa Mazierska, Powrót chłopca, „Kino”, wrzesień 2008, s. 24–27.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]