French
DeutschDżabir as-Sabah – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
 | |
| Emir Kuwejtu | |
| Okres | od 31 grudnia 1977 |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Premier Kuwejtu | |
| Okres | od 30 listopada 1965 |
| Poprzednik | Sabah as-Salim as-Sabah |
| Następca | Sad al-Abd Allah as-Salim as-Sabah |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | 15 stycznia 2006 |
| Ojciec | Ahmad al-Dżabir as-Sabah |
| Odznaczenia | |
.gif){kind=small} _-_ribbon_bar.gif){kind=small}       _-_ribbon_bar.gif){kind=small} _-_ribbon_bar.gif){kind=small}        | |
Dżabir III al-Ahmad al-Dżabir as-Sabah, arab. جابر الأحمد الجابرالصباح (ur. 29 czerwca 1926 w Kuwejcie, zm. 15 stycznia 2006 tamże) – emir Kuwejtu od 31 grudnia 1977 do 15 stycznia 2006.
Zarys biografii[edytuj | edytuj kod]
Dżabir as-Sabah był trzecim synem szejka Ahmada as-Sabaha (emira w latach 1921–1950) z panującej w Kuwejcie dynastii as-Sabah. Od 1949 gubernator regionu Ahmadi, a w latach 1962–1965 minister finansów, następnie premier rządu. Od 1966 następca tronu, objął go po śmierci kuzyna, Salima as-Sabaha, w 1977. Prowadził politykę ostrożnych reform przerwanych przez inwazje sił irackich i okupację iracką (najpierw w miejsce rządu królewskiego utworzono rząd republikański Kuwejtu, następnie jednak kraj został włączony w skład Iraku). między 2 sierpnia 1990 a 14 marca 1991, kiedy przebywał na wygnaniu w Arabii Saudyjskiej i Bahrajnie podczas I wojny w Zatoce Perskiej. Emir i rodzina królewska przez proirackich wojskowych oskarżony został wówczas o działania antyludowe, antydemokratyczne, proimperialistyczne i syjonistyczne. Jego rząd oskarżony został również o defraudację środków państwowych w celu osobistego wzbogacenia się rodziny[1].
Zmarł 15 stycznia 2006, prawdopodobnie w wyniku powikłań po wylewie krwi do mózgu, którego doznał w 2001. W związku z jego śmiercią w Kuwejcie zarządzono czterdziestodniową żałobę narodową i zamknięto instytucje publiczne na trzy dni. Żałobę ogłoszono również w Bahrajnie[2], Jordanii[3], Jemenie[4], Egipcie[5], Iraku[6], Algierii[7], Omanie[8], Syrii[9], Pakistanie, na Mauritiusie, w Palestynie[10] i Indiach[11]. Następcą tronu został jego kuzyn, szejk Sad I al-Abd Allah as-Salim as-Sabah.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Daily Report: Soviet Union. Issues 147-153. 1990. s. 124.
- ↑ مملكة البحرين تنعى سمو امير دولة الكويت. kuna.net.kw, 15.01.2006. [dostęp 2024-01-01]. (arab.).
- ↑ العاهل الاردني يعرب عن حزنه لوفاة سمو امير دولة الكويت واعلان الحداد لمدة اسبوع. kuna.net.kw, 15.01.2006. [dostęp 2024-01-01]. (arab.).
- ↑ 3 days mourning for the death of Emir of Kuwait Sheikh Jabir al-Sabah. almotamar.net. [dostęp 2024-01-01]. (ang.).
- ↑ مصر تعرب عن حزنها لوفاة المغفور له سمو امير دولة الكويت. kuna.net.kw, 15.01.2006. [dostęp 2024-01-01]. (arab.).
- ↑ الرئيس العراقي يعزي الكويت ويعلن الحداد الرسمي لثلاثة ايام. kuna.net.kw, 15.01.2006. [dostęp 2024-01-01]. (arab.).
- ↑ الجزائر تعلن الحداد ثلاثة أيام على وفاة أمير دولة الكويت. kuna.net.kw, 15.01.2006. [dostęp 2024-01-01]. (arab.).
- ↑ سلطنة عمان تعلن الحداد لمدة ثلاثة وتنكيس الاعلام لوفاة سمو امير الكويت. kuna.net.kw, 15.01.2006. [dostęp 2024-01-01]. (arab.).
- ↑ سوريا تعلن الحداد الرسمي لوفاة سمو امير دولة الكويت. kuna.net.kw, 15.01.2006. [dostęp 2024-01-01]. (arab.).
- ↑ السلطة الفلسطينية تعلن الحداد وتنكيس الاعلام لوفاة سمو امير دولة الكويت. kuna.net.kw, 15.01.2006. [dostęp 2024-01-01]. (arab.).
- ↑ الهند تعلن الحداد الرسمي لوفاة سمو أمير دولة الكويت. kuna.net.kw, 15.01.2006. [dostęp 2024-01-01]. (arab.).
| Szejkowie Kuwejtu (1752–1961) |
|
|---|---|
| Emirowie Kuwejtu (od 1961) |
|