Damian Grabowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Damian Grabowski
Ilustracja
Damian Grabowski podczas gali MMA Attack 2 w 2012. Z lewej Mateusz Borek.
Pseudonim

Polish Pitbull

Data i miejsce urodzenia

12 maja 1980
Opole

Obywatelstwo

Polska

Wzrost

185 cm

Masa ciała

118 kg

Styl walki

brazylijskie jiu-jitsu

Debiut

2007

Kategoria wagowa

ciężka

Klub

Lutadores Opole

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

27

Zwycięstwa

22

Przez nokauty

8

Przez poddania

11

Przez decyzje

3

Porażki

5

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 5 czerwca 2022.
Multimedia w Wikimedia Commons

Damian Grabowski (ur. 12 maja 1980 w Opolu[1]) – polski zawodnik MMA wagi ciężkiej, wielokrotny mistrz Polski, wicemistrz świata i mistrz Europy w brazylijskim jiu-jitsu. Były zawodnik federacji Fight Exclusive Night. Jest właścicielem oraz trenerem klubu Lutadores Opole. Były międzynarodowy mistrz M-1 Global w wadze ciężkiej z 2013 roku. Od 2019 roku zawodnik federacji KSW[2].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Wydziału Wychowania Fizycznego i Fizjoterapii na Politechnice Opolskiej[3]. W 2010 prowadził studia podyplomowe na Akademii Wychowania Fizycznego w Gdańsku na kierunku: żywienie i dietetyka w sporcie[4].

Kariera MMA[edytuj | edytuj kod]

Wczesna kariera, turniej UCFC[edytuj | edytuj kod]

24 czerwca 2007 roku zadebiutował w zawodowym MMA pokonując Pawła Kubiaka[5][6].

W 2008 roku wygrał na zawodowej gali MMA na Litwie, pokonując Litwina Deividasa Banaitisowa[7]. W tym samym roku Grabowski zdobył tytuł wicemistrza świata i mistrza Europy w brazylijskim jiu-jitsu[8].

W kwietniu 2009 roku zwyciężył w turnieju MMA w wadze ciężkiej Ultimate Cage Fighters Championship zorganizowanym w Wiedniu, pokonując w rundzie finałowej Serba Miodraga Petkovicia[8].

Turniej Bellator FC[edytuj | edytuj kod]

19 sierpnia 2010 roku wystartował w 8-osobowym turnieju wagi ciężkiej amerykańskiej organizacji Bellator Fighting Championships. W ćwierćfinale pokonał przez jednogłośną decyzję Scotta Baretta (30:27, 30:27, 30:27)[9]. Odpadł w rozegranym miesiąc później półfinale, gdy przegrał z eks-zapaśnikiem Cole'em Konradem. Amerykanin punktował obaleniami i kontrolował walkę w parterze, wygrywając przez jednogłośną decyzję (30:26, 30:27, 30:27)[10].

MMA Attack i M-1[edytuj | edytuj kod]

Damian Grabowski podczas walki z Eddiem Sanchezem na gali MMA Attack 2.

5 listopada 2011 na warszawskiej gali MMA Attack 1 pokonał przez poddanie posiadacza czarnego pasa w brazylijskim jiu-jitsu, Joaquima Ferreirę[11]. Kolejną walkę w organizacji MMA Attack stoczył 27 kwietnia 2012 roku na jej drugiej gali, a jego przeciwnikiem był były zawodnik UFC oraz Bellator FC, Eddie Sanchez[12]. Grabowski pokonał go przez poddanie w 2. rundzie[13]. Kolejny pojedynek polski zawodnik stoczył zaledwie tydzień później, gdy w ostatniej walce w swoim kontrakcie z Bellator FC pokonał na punkty Amerykanina Dave'a Huckabę[14].

16 grudnia 2012 roku miał stoczyć pojedynek na gali MMC Fight Club w Londynie z Anglikiem Oli Thompsonem[15]. Zarówno walka, jak i cała gala zostały ostatecznie odwołane z powodu niekompetencji organizatorów[16].

27 kwietnia 2013 roku na gali MMA Attack 3 w Katowicach zmierzył się z Cypryjczykiem na stałe mieszkającym w Wielkiej Brytanii, Stavem Economou[17]. Polak wygrał walkę poprzez niejednogłośną decyzję sędziów[18].

23 maja 2013 roku stoczył na gali M-1 Challenge 39 w Moskwie pojedynek z Litwinem Tadasem Rimkeviciusem, którego pokonał przez poddanie (ciosy pięściami) w 2 rundzie[19][20]. 30 listopada stoczył walkę o pas mistrzowski M-1 Global z broniącym tytułu Amerykaninem Kennym Garnerem[21]. Grabowski zwyciężył w 3. rundzie przez poddanie rywala duszeniem rękoma i odebrał tytuł Garnerowi[22]. Tytuł stracił w pierwszej obronie pasa 15 sierpnia 2014 na rzecz rodaka Marcina Tybury[23]. 25 listopada 2014 pokonując Konstantīnsa Gluhovsa wypełnił kontrakt z M-1 zostając wolnym agentem[24].

UFC[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec września 2015 podpisał kontrakt z Ultimate Fighting Championship[25].

W pierwszej walce dla amerykańskiego giganta zmierzył się przeciwko Derrickowi Lewisowi, 6 lutego 2016 roku na UFC Fight Night 82[26]. Przegrał walkę przez TKO w pierwszej rundzie[27].

30 lipca 2016 na gali UFC 201 stoczył walkę z Anthonym Hamiltonem[28]. W zaledwie 14 sekund od rozpoczęcia pojedynku przegrał przez nokaut w pierwszej rundzie[29].

Oczekiwano, że 15 stycznia 2017 na UFC Fight Night 103 zmierzy się z Viktorem Peštą, jednak 21 grudnia ogłoszono, że wypadł z walki nieujawnionych powodów i został zastąpiony przez Aleksieja Olejnika[30][31].

28 maja 2017 roku na UFC Fight Night 109 miało dojść do walki Grabowskiego z Christianem Colombo[32]. Kilka tygodni przed wydarzeniem Grabowski i jego rywal doznali kontuzji, która uniemożliwiła ich walkę w zaplanowanym terminie. Pojedynek przełożono na 22 lipca 2017 na UFC on Fox 25[33]. Colombo kolejny raz zmuszony był wycofać się z walki przez kontuzję i zastąpił go Chase'a Sherman[34]. Grabowski przegrał walkę jednogłośną decyzją[35].

14 sierpnia 2018 roku ogłoszono, że został zwolniony z UFC[36].

FEN i KSW[edytuj | edytuj kod]

14 września 2018 podpisał kontrakt z federacją Fight Exclusive Night[37]. 24 września poznał swojego pierwszego rywala w tej federacji - został nim Brazylijczyk, Jose Rodrigo Guelke[38]. Pojedynek pomiędzy tymi zawodnikami został ogłoszony jako Main Event gali FEN 22 w Poznaniu. Grabowski zwyciężył przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie[39].

23 marca 2019 podczas gali KSW 47 został ogłoszony jego debiut dla KSW, oraz zapowiedziany jego pojedynek z Karolem Bedorfem na galę KSW 49[40]. 18 maja 2019 znokautował Bedorfa w 2 rundzie pojedynku[41].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Mieszane sztuki walki[edytuj | edytuj kod]

  • 2009: Zwycięzca turnieju UCFC – 20.000 Dollar Tournament

Lista zawodowych walk w MMA[edytuj | edytuj kod]

Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Wygrana 22-5 Polska Karol Bedorf (15-4) TKO (ciosy pięściami w parterze) 2 3:56 KSW 49: Soldić vs. Kaszubowski 18.05.2019 Polska Gdańsk/Sopot Debiut w KSW
Wygrana 21-5 Brazylia Jose Rodrigo Guelke (21-16) TKO (ciosy pięściami w parterze) 1 3:21 FEN 22: Poznań Fight Night 20.10.2018 Polska Poznań Debiut w FEN, Main Event
Przegrana 20-5 Stany Zjednoczone Chase Sherman (10-3) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC on Fox: Weidman vs. Gastelum 22.07.2017 Stany Zjednoczone Nowy Jork
Przegrana 20-4 Stany Zjednoczone Anthony Hamilton (14-5) TKO (ciosy pięściami) 1 0:14 UFC 201 30.07.2016 Stany Zjednoczone Atlanta
Przegrana 20-3 Stany Zjednoczone Derrick Lewis (13-4) TKO (ciosy pięściami) 1 2:17 UFC Fight Night: Hendricks vs. Thompson 06.02.2016 Stany Zjednoczone Las Vegas
Wygrana 20-2 Łotwa Konstantīns Gluhovs (28-14) Poddanie (duszenie trójkątne rękoma) 3 1:47 M-1 Challenge 53 25.11.2014 Pekin[42]
Przegrana 19-2 Polska Marcin Tybura (10-0) Poddanie (duszenie północ-południe) 1 1:28 M-1 Challenge 50 15.08.2014 Rosja Petersburg
Stracił pas mistrzowski M-1 Global w wadze ciężkiej
Wygrana 19-1 Stany Zjednoczone Kenny Garner (12-4) Poddanie (duszenie trójkątne rękoma) 3 2:30 M-1 Challenge 44 30.11.2013 Rosja Tuła
Zdobył pas mistrzowski M-1 Global w wadze ciężkiej
Wygrana 18-1 Litwa Tadas Rimkevicius (20-9) Poddanie (ciosy pięściami) 2 3:28 M-1 Challenge 39 23.05.2013 Rosja Moskwa
Wygrana 17-1 Cypr Stav Economou (14-2-1) Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 MMA Attack 3 27.04.2013 Polska Katowice Co-Main Event
Wygrana 16-1 Stany Zjednoczone Dave Huckaba (17-4) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Bellator FC 67 04.05.2012 Kanada Rama
Wygrana 15-1 Stany Zjednoczone Eddie Sanchez (15-5) Poddanie (kimura) 2 2:07 MMA Attack 2 27.04.2012 Polska Katowice Main Event
Wygrana 14-1 Brazylia Joaquim Ferreira (11-6) Poddanie (duszenie gilotynowe) 1 2:57 MMA Attack 1 05.11.2011 Polska Warszawa
Przegrana 13-1 Stany Zjednoczone Cole Konrad (5-0) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Bellator FC 29 16.09.2010 Stany Zjednoczone Milwaukee Półfinał turnieju
Wygrana 13-0 Stany Zjednoczone Scott Barrett (9-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Bellator FC 25 19.08.2010 Stany Zjednoczone Chicago Ćwierćfinał turnieju
Wygrana 12-0 Polska Michał Kita (10-3) TKO (rozcięcie) 1 3:25 BOTE Gdynia 2 12.06.2010 Polska Gdynia
Wygrana 11-0 Holandia Dion Staring (22-7) Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 2:44 BOTE – Souwer vs. Chahbari 30.01.2010 Holandia Zutphen
Wygrana 10-0 Bułgaria Kirił Handzijski (1-0) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 1:27 FX3 Xtreme Combat 10 13.06.2009 Anglia Londyn
Wygrana 9-0 Serbia Miodrag Petković (24-8-1) Poddanie (duszenie zza pleców) 2 3:48 UCFC – 20.000 Dollar Tournament 04.04.2009 Austria Wiedeń Finał turnieju
Wygrana 8-0 Brazylia Lincon Rodriguez (3-1) Poddanie (kimura) 1 2:24 UCFC – 20.000 Dollar Tournament 04.04.2009 Austria Wiedeń Półfinał turnieju
Wygrana 7-0 Łotwa Martinsh Egle (3-6) TKO (ciosy pięściami) 1 0:29 UCFC – 20.000 Dollar Tournament 04.04.2009 Austria Wiedeń Ćwierćfinał turnieju
Wygrana 6-0 Bośnia i Hercegowina Elvedin Tukić (0-2) TKO (ciosy pięściami) 1 1:24 UCFC – 20.000 Dollar Tournament 04.04.2009 Austria Wiedeń 1/8 finału turnieju
Wygrana 5-0 Czechy Martin Čermák (3-3) Poddanie (ciosy pięściami) 1 1:02 Pro Fight 3 22.02.2009 Polska Olsztyn
Wygrana 4-0 Litwa Deividas Banaitis (7-4) Poddanie (duszenie gilotynowe) 2 1:52 Bushido Lithuania – Hero's 2008 08.11.2008 Litwa Wilno
Wygrana 3-0 Holandia Dion Staring (17-3) Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 3:05 Fight Sensation 3 24.05.2008 Holandia Doetinchem
Wygrana 2-0 Polska Ireneusz Cholewa (0-0) TKO (ciosy pięściami) 1 ? Gala Sportów Walki 18.07.2007 Polska Mielno
Wygrana 1-0 Polska Paweł Kubiak (0-0) TKO (rozcięcie) 1 1:33 Gladiator's Series 24.06.2007 Polska Tychy Debiut w MMA

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Sherdog.com, Damian [online], Sherdog [dostęp 2019-04-05].
  2. ↑ Wirtualna Polska Media, Duże wzmocnienie wagi ciężkiej w KSW. Damian Grabowski przeszedł z FEN - WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 23 marca 2019 [dostęp 2019-04-05] (pol.).
  3. ↑ Gazeta Wyborcza Opole: Damian Grabowski!. mma.pl. [dostęp 2013-04-28]. (pol.).
  4. ↑ MMA: Damian Grabowski z Opola rusza na podbój USA. nto.pl. [dostęp 2013-04-28]. (pol.).
  5. ↑ I tyska gala MMA GLADIATORS SERIES - MIXED-MA [online], Forum-kulturystyka.pl [dostęp 2022-12-14] (pol.).
  6. ↑ Sherdog.com, GS - Gladiators Series [online], Sherdog [dostęp 2022-12-14] (ang.).
  7. ↑ Marcin Sagan: MMA: Sukces Damiana Grabowskiego na Litwie. Nowa Trybuna Opolska, 2008-11-13. [dostęp 2009-04-10]. (pol.).
  8. ↑ a b Łukasz Baliński: Opolanin po(d)bił Wiedeń w MMA. Gazeta Wyborcza Opole, 2009-04-08. [dostęp 2009-04-10]. (pol.).
  9. ↑ Brian Knapp: Konrad, Grabowski Advance at Bellator 25. sherdog.com, 2010-08-19. [dostęp 2010-08-22]. (ang.).
  10. ↑ Brian Knapp: Konrad, Grove Advance to Bellator Heavyweight Final. sherdog.com, 2010-09-16. [dostęp 2010-09-17]. (ang.).
  11. ↑ MMA Attack – wyniki – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-12-14] (pol.).
  12. ↑ MMA Attack 2: Znana karta walk [online], www.extreme.banzaj.pl [dostęp 2022-12-14].
  13. ↑ Tomasz Nowosielski, MMA Attack 2 - wyniki | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 27 kwietnia 2012 [dostęp 2022-12-14] (pol.).
  14. ↑ Polski Pitbull zagryzł rywala w USA! [online], Fakt24.pl, 5 maja 2012 [dostęp 2022-12-14] (pol.).
  15. ↑ Pawel Kowalik, Damian Grabowski - Oli Thompson 16 grudnia | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 7 listopada 2012 [dostęp 2022-12-14] (pol.).
  16. ↑ Grabowski również nie wystąpi w Londynie. fight24.pl, 2012-12-15. (pol.).
  17. ↑ Wirtualna Polska Media, Grabowski poznał rywala na MMA Attack 3 [online], sportowefakty.wp.pl, 18 marca 2013 [dostęp 2022-12-14] (pol.).
  18. ↑ MMA Attack 3 – relacja ze Spodka [online], Lowking.pl [dostęp 2022-12-14] (pol.).
  19. ↑ Wojslaw Rysiewski Venom, Tadas Rimkevicius rywalem Grabowskiego na M-1 Challenge 39 | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 26 kwietnia 2013 [dostęp 2022-12-14] (pol.).
  20. ↑ Damian Grabowski – Tadas Rimkevicius – walka – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-12-14] (pol.).
  21. ↑ Damian Grabowski i Kenny Garner o mistrzowski pas na M-1 Challenge 44 – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-12-14] (pol.).
  22. ↑ s, Damian Grabowski wygrywa pas M-1! + WALKA - GrapplerINFO [online], GrapplerINFO! Chwytasz?, 30 listopada 2013 [dostęp 2022-12-14] (pol.).
  23. ↑ n, M-1 Challenge 50 wyniki: Marcin Tybura poddał Damiana Grabowskiego [online], CHOKES.PL - MMA, BJJ, Techniki, Newsy [dostęp 2022-12-14] (ang.).
  24. ↑ n, Konstantin Gluhov vs. Damian Grabowski – wideo z walki [online], CHOKES.PL - MMA, BJJ, Techniki, Newsy [dostęp 2022-12-14] (ang.).
  25. ↑ Damian Grabowski w UFC! - Polsat Sport [online], www.polsatsport.pl [dostęp 2017-11-22] (pol.).
  26. ↑ Damian Grabowski vs. Derrick Lewis na UFC 196 – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-12-14] (pol.).
  27. ↑ Damian Grabowski szybko ubity przez Derricka Lewisa [online], Lowking.pl [dostęp 2022-12-14] (pol.).
  28. ↑ Damian Grabowski vs. Anthony Hamilton na UFC 201 [online], Lowking.pl [dostęp 2022-12-14] (pol.).
  29. ↑ Jakub Bijan, Anthony Hamilton brutalnie nokautuje Damiana Grabowskiego na UFC 201 | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 31 lipca 2016 [dostęp 2022-12-14] (pol.).
  30. ↑ Damian Grabowski zmierzy się z Viktorem Pestą w styczniu – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-12-14] (pol.).
  31. ↑ Damian Grabowski wypada z walki z Viktorem Pestą na UFC Fight Night 103 [online], Lowking.pl [dostęp 2022-12-14] (pol.).
  32. ↑ Damian Grabowski vs Christian Colombo podczas UFC Fight Night w Sztokholmie! – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-12-14] (pol.).
  33. ↑ Walka Damiana Grabowskiego z Christianem Colombo przełożona na UFC on FOX 25 [online], Lowking.pl [dostęp 2022-12-14] (pol.).
  34. ↑ Bartłomiej Zubkiewicz, Colombo kontuzjowany, Grabowski z nowym rywalem na UFC on FOX 25 | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 20 czerwca 2017 [dostęp 2022-12-14] (pol.).
  35. ↑ Damian Grabowski przegrywa z Chasem Shermanem [online], Lowking.pl [dostęp 2022-12-14] (pol.).
  36. ↑ Mariusz Hewelt, Damian Grabowski zwolniony z UFC | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 16 października 2017 [dostęp 2022-12-14] (pol.).
  37. ↑ Damian Grabowski zawodnikiem FEN – FEN [online], fen-mma.com [dostęp 2018-10-18] (pol.).
  38. ↑ Brazylijski „Smok” rywalem Grabowskiego na FEN 22 w Poznaniu – FEN [online], fen-mma.com [dostęp 2018-10-18] (pol.).
  39. ↑ Polsatsport.pl, FEN 22: Udany powrót Grabowskiego! Popis Rębeckiego - Polsat Sport [online], www.polsatsport.pl [dostęp 2022-12-14] (pol.).
  40. ↑ Polsatsport.pl, KSW 49: Bedorf vs Grabowski. Zapowiedź walki (WIDEO) - Polsat Sport [online], www.polsatsport.pl [dostęp 2022-12-14] (pol.).
  41. ↑ Krzysztof Kordys, Damian Grabowski nokautuje Bedorfa na KSW 49! | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 18 maja 2019 [dostęp 2019-05-19] (pol.).
  42. ↑ MMA NEWS.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Damian_Grabowski&oldid=73575600”