Danuta Jazłowiecka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Danuta Jazłowiecka
Data i miejsce urodzenia

19 maja 1957
Opole

Zawód, zajęcie

polityk, urzędnik samorządowy

Alma Mater

Wyższa Szkoła Inżynierska w Opolu

Stanowisko

posłanka na Sejm V, VI i X kadencji (2005–2009, od 2023), posłanka do Parlamentu Europejskiego VII i VIII kadencji (2009–2019), senator X kadencji (2019–2023)

Partia

Platforma Obywatelska

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi

Danuta Jazłowiecka z domu Kubica[1] (ur. 19 maja 1957 w Opolu) – polska polityk i urzędnik samorządowy, posłanka na Sejm V, VI i X kadencji, deputowana do Parlamentu Europejskiego VII i VIII kadencji, senator X kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Córka Józefa i Krystyny[1]. Ukończyła studia w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Opolu. Do 1991 prowadziła własną działalność gospodarczą. W latach 1992–1993 była założycielką i koordynatorką Polsko-Amerykańskiego Klubu Przedsiębiorczości przy Opolskim Centrum Demokracji Lokalnej. Od 1993 do 1995 sprawowała funkcję sekretarza Rady Nadzorczej Polskiego Radia Opole. W 1999 była dyrektorem Wydziału Rozwoju Regionalnego Urzędu Wojewódzkiego w Opolu, a do 2003 pełniła funkcję dyrektora Departamentu Integracji Europejskiej Urzędu Marszałkowskiego województwa opolskiego. Następnie pracowała jako naczelnik Wydziału ds. Europejskich i Planowania Rozwoju Urzędu Miasta Opola.

W 2004 z listy Platformy Obywatelskiej bezskutecznie kandydowała do PE, a w 2005 została wybrana na posła V kadencji w okręgu opolskim. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskała mandat poselski, otrzymując 24 859 głosów. W tym samym roku została wybrana wiceprzewodniczącą Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy. W tym samym roku otrzymała tytuł „Przyjaciela Szkoły” Publicznego Zespołu Szkół im. Polskich Noblistów w Łambinowicach.

W 2009 z listy PO została wybrana na deputowaną do Parlamentu Europejskiego w okręgu dolnośląsko-opolskim[2]. Została członkinią Europejskiej Partii Ludowej, Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych oraz Komisji Gospodarczej i Monetarnej. W 2013 za pracę nad unijną dyrektywą o delegowaniu pracowników otrzymała nagrodę Labor Mobilis[3].

W 2014 ponownie zdobyła mandat posłanki do Parlamentu Europejskiego[4], obejmując w VIII kadencji PE funkcję wiceprzewodniczącej Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych. W 2019 nie wystartowała w kolejnych wyborach europejskich. W tym samym roku z ramienia Koalicji Obywatelskiej została natomiast wybrana do Senatu X kadencji w okręgu nr 52[5]. W 2023 była kandydatką do Sejmu z okręgu opolskiego z listy KO. Uzyskała mandat posłanki X kadencji z wynikiem 11 580 głosów[6].

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

W 1998 odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi[7]. W 2014 przyznano jej tytuł honorowego obywatela Głogówka[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Dane osoby pełniącej funkcje publiczne. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2023-11-27].
  2. Serwis PKW – Wybory 2009. [dostęp 2023-10-20].
  3. Labor Mobilis. koordynacja.org. [dostęp 2023-10-20].
  4. Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2023-10-20].
  5. Serwis PKW – Wybory 2019]. [dostęp 2023-10-20].
  6. Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-20].
  7. M.P. z 1999 r. nr 8, poz. 109
  8. Honorowi i Zasłużeni. gminaglogowek.info. [dostęp 2024-02-05].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]