Debra Armstrong – Wikipedia, wolna encyklopedia

Debra Armstrong
Data i miejsce urodzenia

9 listopada 1954
Taylor

Wzrost

153 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone

Deborah Sue Armstrong z domu Edwards (ur. 9 listopada 1954 w Taylor[1]) – amerykańska lekkoatletka, sprinterka, dwukrotna olimpijka.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

12 sierpnia 1972 w Champaign ustanowiła wraz z koleżankami z reprezentacji Stanów Zjednoczonych rekord świata w sztafecie 4 × 440 jardów czasem 3:33,9 (sztafeta biegła w ustawieniu: Edwards, Mable Fergerson, Madeline Jackson i Kathy Hammond)[2].

Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium Edwards odpadła w eliminacjach biegu na 400 metrów. Była rezerwową zawodniczką w sztafecie 4 × 400 metrów[1].

Na kolejnych igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu, startując już pod nazwiskiem Armstrong, odpadła w półfinale biegu na 200 metrów, zajęła 7. miejsce sztafecie 4 × 100 metrów (która biegła w składzie Martha Watson, Evelyn Ashford, Armstrong i Chandra Cheeseborough), a także była rezerwową zawodniczką w sztafecie 4 × 400 metrów[1].

Armstrong była mistrzynią Stanów Zjednoczonych (AAU) w biegu na 200 metrów w 1975[3].

Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]

Rekordy życiowe Armstrong[4]:

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Wyszła za mąż za Ainsleya Armstronga, sprintera z Trynidadu i Tobago, olimpijczyka w 1972 i 1976. Ich syn Aaron Armstrong reprezentował Trynidad i Tobago i był złotym medalistą igrzysk olimpijskich w 2008 w Pekinie w sztafecie 4 × 100 metrów[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Debra Edwards-Armstrong [online], olympedia.org [dostęp 2021-03-23] (ang.).
  2. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 302 [dostęp 2021-03-23] (ang.).
  3. United States Championships (Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2021-03-23] (ang.).
  4. Debra Armstrong (neé Edwards) [online], Track and Field Statistics [dostęp 2021-03-23] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]