French
DeutschDelphyne Burlet – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub | SC Bellegarde | |||||||||||||||||||||
| Wzrost | 163 cm | |||||||||||||||||||||
| Debiut w PŚ | 19.12.1991, Hochfilzen (32. miejsce - b.indywidualny) | |||||||||||||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ | 18.01.1992, Ruhpolding | |||||||||||||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ | 12.03.1992, Fagernes | |||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
Delphyne Heymann-Burlet, z d. Burlet (ur. 24 listopada 1966 w Chamonix) – francuska biathlonistka, brązowa medalistka igrzysk olimpijskich i trzykrotna medalistka mistrzostw świata.
Kariera[edytuj | edytuj kod]
W Pucharze Świata zadebiutowała 19 grudnia 1991 roku w Hochfilzen, zajmując 32. miejsce w biegu indywidualnym. Pierwsze punkty (w sezonach 1984/1985-1999/2000 punktowało 25. najlepszych zawodniczek) wywalczyła 18 stycznia 1992 roku w Ruhpolding, gdzie w sprincie zajęła 25. miejsce. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanęła 12 marca 1992 roku w Fagernes, kończąc rywalizację w sprincie na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzieliła Rosjankę Anfisę Riezcową i Niemkę Petrę Behle. W kolejnych startach jeszcze 3 razy stawała na podium: 20 marca 1993 roku w Kontiolahti była trzecia w sprincie, 21 stycznia 2001 roku w Anterselvie zajęła drugie miejsce w biegu masowym, a 7 marca 2001 roku w Lake Placid ponownie była trzecia w sprincie. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1992/1993, kiedy była szósta w klasyfikacji generalnej.
Podczas mistrzostw świata w Borowcu w 1993 roku wspólnie z Nathalie Beausire, Anne Briand i Corinne Niogret wywalczyła złoty medal w biegu drużynowym. Parę dni później razem z Briand, Niogret i Véronique Claudel zdobyła srebrny medal w sztafecie. Na tej samej imprezie była też piąta w biegu indywidualnym i sprincie. Na rozgrywanych sześć lat później mistrzostwach świata w Kontiolahti/Oslo reprezentacja Francji w składzie: Delphyne Burlet, Florence Baverel-Robert, Christelle Gros i Corinne Niogret zdobyła brązowy medal w sztafecie.
W 1992 roku wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Albertville w 1992 roku, gdzie była szósta w biegu indywidualnym i dziewiąta w sprincie. Na rozgrywanych dwa lata później igrzyskach w Lillehammer wywalczyła brązowy medal w sztafecie, startując razem z Briand, Claudel i Niogret. W biegu indywidualnym była jedenasta, a w sprincie nie wystąpiła. Brała też udział igrzyskach w Salt Lake City w 2002 roku, zajmując 26. miejsce w biegu indywidualnym, 23. w sprincie, 33. w biegu pościgowym oraz dziewiąte w sztafecie.
Jej mężem był niemiecki biathlonista Andreas Heymann, jednak rozwiedli się[1].
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Miejscowość | Konkurencje | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| IN | SP | PU | MS | RL | MR | SR | ||
| 1992 | Albertville | 6. | 9. | nd. | nd. | – | nd. | – |
| 1994 | Lillehammer | 11. | – | nd. | nd. | 3. | nd. | – |
| 2002 | Salt Lake City | 26. | 23. | 33. | nd. | 9. | nd. | – |
Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Miejscowość | Konkurencje | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| IN | SP | PU | MS | RL | MR | SR | ||
| 1993 | Borowec | 5. | 5. | nd. | nd. | 2. | nd. | – |
| 1997 | Osrblie | 9. | – | – | nd. | 4. | nd. | – |
| 1998 | Pokljuka/Hochfilzen | nd. | nd. | – | nd. | nd. | nd. | – |
| 1999 | Kontiolahti/Oslo | 16. | 5. | 23. | DNF | 3. | nd. | – |
| 2000 | Oslo/Lahti | 24. | 51. | 41. | 3. | 4. | nd. | – |
| 2001 | Pokljuka | 36. | 9. | 6. | 9. | 5. | nd. | – |
| 2002 | Oslo | nd. | nd. | nd. | 19. | nd. | nd. | – |
Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
| Sezon | Miejsce |
|---|---|
| 1991/1992 | 13. |
| 1992/1993 | 6. |
| 1993/1994 | 34. |
| 1994/1995 | 35. |
| 1996/1997 | 31. |
| 1997/1998 | 51. |
| 1998/1999 | 23. |
| 1999/2000 | 26. |
| 2000/2001 | 11. |
| 2001/2002 | 28. |
Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]
| Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Lokata | Pudła | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 12 marca | 1992 |  Fagernes | Sprint na 7,5 km | 2. | 0+1 | 27:20,0 | +13,0 | Anfisa Riezcowa |
| 2. | 20 marca | 1993 |  Kontiolahti | Sprint na 7,5 km | 3. | 1+0 | 23:19,5 | +30,7 | Anfisa Riezcowa |
| 3. | 21 stycznia | 2001 |  Anterselva | Bieg masowy na 12,5 km | 2. | 1+0+1+0 | 39:49,1 | +4,3 | Corinne Niogret |
| 4. | 7 marca | 2001 |  Lake Placid | Sprint na 7,5 km | 3. | 0+0 | 26:17,8 | +15,2 | Kati Wilhelm |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ biathlon-online.de: Andreas Heymann (niem.)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie IBU. data.biathlonworld.com. [dostęp 2020-04-24]. (ang.).
- Profil na stronie firstskisport.com. firstskisport.com. [dostęp 2023-03-04]. (ang.).
- Delphyne Heymann-Burlet Biography and Olympic Results. Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2020-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-17)]. (ang.).
