Dennik (kadłub) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dennik na przekroju drobnicowca (zaciemniony)

Dennik - element szkieletu statku, poprzeczne wiązanie mocowane od góry do stępki, dające oparcie poszyciu dna kadłuba. Dennik wraz z dwoma wręgami i pokładnikiem tworzy ramę wręgową.[1][2][3]

Czasami w poprzek dolnych krawędzi denników przeprowadza się otwory, wycięcia lub szczeliny umożliwiające spływanie wód zęzowych z przestrzeni międzywręgowych do najniższego miejsca jednostki pływającej. Dla udrażniania tych przelotów (zwanych szpigatami) można wtedy zastosować łańcuszek lub pręt przechodzący przez wiele tych otworów.[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ dennik, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2019-03-19].
  2. ↑ Mały słownik konstrukcji statków. Archeologia podwodna. [dostęp 2019-03-19]. (pol.).
  3. ↑ a b Przepisy klasyfikacji i budowy statków morskich. Część II - kadłub.. Gdańsk: Polski Rejestr Statków, 2018.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dennik_(kadłub)&oldid=64611571”