Departament zamorski – Wikipedia, wolna encyklopedia
Departament zamorski (fr. département d'outre-mer, DOM) – nazwa francuskiego terytorium zależnego na prawach departamentu, wprowadzona w 1946 roku. Działają one na tych samych zasadach, co departamenty Francji metropolitalnej. Każdy z nich tworzy jednocześnie region administracyjny, składający się z jednego departamentu.
Obecnie jest to 5 departamentów o łącznej powierzchni ponad 89 tys. km² i ok. 2 mln ludności (2003/2007).
Departament zamorski | Numer | Powierzchnia w km² | Ludność w tys. mieszk (2003/2007) | Stolica |
---|---|---|---|---|
Gwadelupa | 971 | 1 780 | 440,4 | Basse-Terre |
Martynika | 972 | 1 128 | 391,0 | Fort-de-France |
Gujana Francuska | 973 | 83 534 | 188,2 | Cayenne |
Reunion | 974 | 2 546 | 764,3 | Saint-Denis |
Majotta | 976[1] | 374 | 186,0 (2007)[2] | Mamoudzou |
W wyniku referendum przeprowadzonego 29 marca 2009 Majotta została 31 marca 2011 piątym departamentem zamorskim. Historycznie departamentami zamorskimi było 15 departamentów byłej Algierii Francuskiej do uzyskania przez nią niepodległości w 1962 r.[3] oraz Saint-Pierre i Miquelon w latach 1976-85[4].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- podział administracyjny Francji
- regiony i departamenty Francji
- DOM-TOM: terytorium zamorskie, zbiorowość zamorska
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ 975 należy do St. Pierre-et-Miquelon
- ↑ 'Institut national de la statistique et des études économiques: Mayotte: Recensement de la population de 2007
- ↑ Le SPLAF - Les départements d'Algérie [online], free.fr [dostęp 2024-04-23] .
- ↑ Saint-Pierre and Miquelon [online], worldstatesmen.org [dostęp 2022-07-20] .