Dewoitine D.373 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dewoitine D.373
	Dane podstawowe
Państwo	Francja
Producent	Société Française Avions Dewoitine
Typ	samolot myśliwski
Konstrukcja	górnopłat o konstrukcji mieszanej ze stałym podwoziem
Załoga	1 osoba
	Historia
Data oblotu	1934
Lata produkcji	1935–1938
	Dane techniczne
Napęd	Gnome-Rhone 14Kfs Mistral Major
Moc	930 KM
	Wymiary
Rozpiętość	11,8 m
Długość	7,4 m
Wysokość	3,9 m
Powierzchnia nośna	17,8 m²
	Masa
Własna	1520 kg
Startowa	2150 kg
	Osiągi
Prędkość maks.	430 km/h
Pułap	9000 m
Zasięg	700 km (max. 860 km)
Promień działania	340 km
Długotrwałość lotu	2,2 h (max. 3 h)
	Dane operacyjne
	Uzbrojenie
	4 x karabin maszynowy wz. MAC 1934 kal. 7,5 mm lub km Darne kal. 7,9 mm albo 2 x Hispano-Suiza-404 kal. 20 mm 40-100 kg bomb ( 4 × 10 kg lub 2 × 50 kg)
	Użytkownicy
	Francja, Litwa, Hiszpania
	Multimedia w Wikimedia Commons

Dewoitine D.373 – francuski myśliwiec produkowany w drugiej połowie lat 30. XX wieku.

Historia[edytuj | edytuj kod]

D.373 został stworzony jako kolejny model serii D.37er na zamówienie francuskiej Marynarki Wojennej z 1934 roku. Pierwszym typem był D.371 jako samolot pokładowy lotniskowca „Béarn”.

Projekt samolotu zakładał budowę górnopłatu o drewniano-metalowym kadłubie ze stałym podwoziem. Skrzydła były metalowe. Koła podwozia zostały wyposażone w hamulce, co wymusiło wzmocnienie ramy. Napęd stanowił silnik gwiazdowy GR14Krs Mistral Major o mocy 930 KM.

Wersje D.371 i D.373 zostały przystosowane do roli myśliwców lotnictwa morskiego. Otrzymały dodatkowe wyposażenie, jak: haki w tylnej części kadłuba, worki i sprzęt ratownictwa morskiego w skrzydłach oraz ulepszone radio.

Produkcja seryjna ruszyła na przełomie 1935/1936 roku serią 40 maszyn, z czego do 1938 roku 16 maszyn otrzymał lotniskowiec „Béarn” (eskadra myśliwców 7C-1). Reszta maszyn była trzymana w rezerwie lub wykorzystywana do celów szkoleniowych.

Służba[edytuj | edytuj kod]

12 tych samolotów wzięło udział w hiszpańskiej wojnie domowej w barwach lotnictwo republikańskiego. W 1935 roku pewna ich liczba została zakupiona przez Litwę. Na początku II wojny światowej D.371 patrolowały wybrzeże francuskie. Sporadycznie maszyny te również były używane również do bombardowań wojsk niemieckich w czasie kampanii francuskiej.

Modele[edytuj | edytuj kod]

D.371 – pierwotna wersja, hamulce w kołach, dwa karabiny maszynowe zainstalowane w skrzydłach poza łukiem śmigła.
D.372 – bez hamulców kół, karabiny maszynowe (dwa) wbudowane w konstrukcję silnika.
D.373 – wersja przeznaczona dla francuskiej marynarki wojennej.
D.376 – wersja przeznaczona dla francuskiej marynarki wojennej, nie weszła do seryjnej produkcji.