French
DeutschDiecezja Feldkirch – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Katedra diecezjalna | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | Feldkirch |
| Data powołania | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Metropolia | |
| Katedra diecezjalna | |
| Biskup diecezjalny | bp Benno Elbs |
| Dane statystyczne (2016) | |
| Liczba wiernych • odsetek wiernych | 240 649 |
| Liczba kapłanów • w tym diecezjalnych • w tym zakonnych | 212 |
| Liczba osób zakonnych | zakonnicy - 87 |
| Liczba dekanatów | 9 |
| Liczba parafii | 126 |
| Powierzchnia | 2601 km² |
Położenie na mapie Austrii  | |
 47°14′17,2″N 9°35′53,6″E/47,238111 9,598222 | |
| Strona internetowa | |
Diecezja Feldkirch (łac.: Dioecesis Campitemplensis, niem.: Diözese Feldkirch) – diecezja Kościoła katolickiego w Austrii, położona w zachodniej części kraju. Obejmuje całość terytorium kraju związkowego Vorarlberg. Siedziba biskupa znajduje się w katedrze św. Mikołaja w Feldkirch.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Chrześcijaństwo na obszarze dzisiejszego Voralbergu pojawiło się w pierwszych wiekach naszej ery. Teren ten należał od czasów średniowiecza do dwóch biskupstw: na południu - Chur, na północy - Konstancji, a na północnym wschodzie - Augsburga. Pierwsze próby utworzenia osobnej diecezji dla Voralbergu pojawiły się za panowania cesarza Józefa II, jednak zostały one zwieńczone częściowo kilkanaście lat po jego śmierci tym, że w 1816 roku diecezja Chur, a następnie w 1819 roku diecezja konstancka oddały część swojego terytorium na rzecz diecezji Brixen. Na terytorium Voralbergu ustanowiono wikariat generalny z siedzibą w Feldkirch, a generalny wikariusz otrzymał tytuł biskupa pomocniczego (sufragana).
Po zakończeniu I wojny światowej Tyrol Południowy został włączony do państwa włoskiego, w tym w jego granicach znalazła się diecezja Brixen, w związku z czym w 1921 roku papież Benedykt XV utworzył administraturę apostolską Innsbruck-Feldkirch, którą jego następca Pius IX podporządkował w 1925 roku bezpośrednio Stolicy Apostolskiej[1].
6 sierpnia 1964 roku administratura apostolska Innsbruck-Feldkirch została podniesiona do rangi pełnoprawnej diecezji innsbruckiej[1]. 8 grudnia 1968 roku papież Paweł VI bullą Christi caritas wydzielił z jej terenów obszar kraju związkowego Voralberg powołując do życia diecezję Feldkirch i podporządkowując ją metropolii salzburskiej[2].
Biskupi[edytuj | edytuj kod]
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
Diecezja według stanu na 31 grudnia 2008 roku składa się z 9 dekanatów, w skład których wchodzą 124 parafie:
- dekanat Bludenz-Sonnenberg
- dekanat Bregenz
- dekanat Dornbirn
- dekanat Feldkirch
- dekanat Hinterwald
- dekanat Montafon
- dekanat Rankweil
- dekanat Vorderwald-Kleinwalsertal
- dekanat Walgau-Walsertal
Główne świątynie[edytuj | edytuj kod]
Do najważniejszych świątyń należą[3]:
- Katedra św. Mikołaja w Feldkirch
- Bazylika Dobrej Pani w Rankweil
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Historia na profilu diecezji insbruckiej na stronie "giga-catholic" [on-line] [dostęp: 21.02.2012]
- ↑ Historia diecezji Feldkirch na stronie "Catholic-Hierarchy" [on-line] [dostęp: 26.01.2013]
- ↑ Lista najważniejszych kościołów diecezji Feldkirch [on-line] [dostęp: 26.02.2013]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna strona diecezji
- Diecezja Feldkirch w bazie gcatholic.org (ang.) [dostęp 17.08.2018]
- Diecezja Feldkirch [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2018-08-17] (ang.).