Difenylocyjanoarsyna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Difenylocyjanoarsyna
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	difenyloarsanylokarbonitryl
	Inne nazwy i oznaczenia
	DC (US i GB), Clark II (Niemcy)
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C13H10AsN
Inne wzory	(C; 6H; 5); 2AsCN, Ph; 2AsCN
Masa molowa	255,15 g/mol
Wygląd	białe lub różowe ciało stałe o zapachu podobnym do czosnku i gorzkich migdałów
	Identyfikacja
Numer CAS	23525-22-6
PubChem	64506
SMILES
	C1=CC=C(C=C1)[As](C#N)C2=CC=CC=C2
InChI
	InChI=1S/C13H10AsN/c15-11-14(12-7-3-1-4-8-12)13-9-5-2-6-10-13/h1-10H
	InChIKey
	BDHNJKLLVSRGDK-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
	Gęstość
	1,3338 g/cm³ (35 °C); ciecz
	Rozpuszczalność w wodzie
	nierozpuszczalna
Temperatura topnienia	31,5–35 °C
Temperatura rozkładu	350 °C
Niebezpieczeństwa
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI
Zwroty H	H331, H301, H410
Zwroty P	brak wiarygodnych danych
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI
Toksyczny; (T)	Groźny dla; środowiska; (N)
Zwroty R	R23/25, R50/53
Zwroty S	S1/2, S28, S45, S60, S61
Stężenie śmiertelne	LC50 10000 mg·min/m³ (inhalacja)
	Podobne związki
Podobne związki	difenylochloroarsyna
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Difenylocyjanoarsyna – metaloorganiczny związek chemiczny, drażniący bojowy środek trujący z grupy sternitów. Był stosowany w I wojnie światowej w mieszaninie z difenylochloroarsyną.

Właściwości[edytuj | edytuj kod]

Jest bezbarwną krystaliczną substancją o temperaturze topnienia 35 °C i wrzenia 213 °C, przy ciśnieniu 21 mmHg^[3]. Gęstość – 1,45 g/cm³. Maksymalne dopuszczalne stężenie par c_max = 1,5×10⁻⁴ mg/dm³ (przy 20 °C). Produkt techniczny jest brunatną cieczą. Słabo rozpuszczalna w wodzie (ok. 0,2%), lepiej w rozpuszczalnikach organicznych i innych bojowych środkach trujących (fosgen, difosgen, chloropikryna, iperyt siarkowy, arsyny).

Działanie toksyczne[edytuj | edytuj kod]

Difenylocyjanoarsyna silnie drażni błony śluzowe oczu i górnych dróg oddechowych. Powoduje łzawienie, kaszel, kichanie, ból w płucach i utrudnione oddychanie. Objawy trwają kilka – kilkanaście godzin po czym zanikają bez trwałych następstw. Pierwsze objawy podrażnienia występują przy stężeniu 10⁻⁴ mg/dm³. Wysokie stężenia (około 2 mg/dm³) mogą spowodować śmierć wskutek porażenia dróg oddechowych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Steven L.S.L. Hoenig Steven L.S.L., Compendium of Chemical Warfare Agents, New York: Springer, 2007, s. 159–161, ISBN 978-0-387-34626-7 (ang.).
↑ ^a ^b Związki arsenu, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2017-04-16] (ang.).
↑ CAS Common Chemistry [online], cas.org [dostęp 2024-04-23] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

JerzyJ. Mazur JerzyJ., difenylocyjanoarsyna, [w:] 1000 słów o chemii i broni chemicznej, ZygfrydZ. Witkiewicz (red.), Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987, s. 73, ISBN 83-11-07396-1, OCLC 19360683 .
McKenzie, Alex.; Journal of the Chemical Society, Transactions, (1920), 117, 406-15, CAplus

[Hoenig-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Steven L.S.L. Hoenig Steven L.S.L., Compendium of Chemical Warfare Agents, New York: Springer, 2007, s. 159–161, ISBN 978-0-387-34626-7 (ang.).

[CLI-2] Związki arsenu, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2017-04-16] (ang.).

[3] CAS Common Chemistry [online], cas.org [dostęp 2024-04-23] (ang.).

[1]

[2]

[3]