Dolina Nidy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dolina Nidy
Ilustracja
Widok na dzielnicę Mirów oraz Dolinę Nidy z Góry św. Anny w Pińczowie
Mapa regionu
Megaregion

Pozaalpejska Europa Środkowa

Prowincja

Wyżyny Polskie

Podprowincja

Wyżyna Małopolska

Makroregion

Niecka Nidziańska

Mezoregion

Dolina Nidy

Zajmowane
jednostki
administracyjne

Polska:
woj. świętokrzyskie

Dolina Nidy (342.25) – kraina geograficzna w Polsce, na południu województwa świętokrzyskiego. Wchodzi w skład Niecki Nidziańskiej. Obejmuje środkową i dolną część doliny rzeki Nidy.

Ma długość ok. 65 km i szerokość od 2 do 6 km, z trzema przewężeniami: pomiędzy miejscowościami Sobowice i Kopernia, między Młodzawami i Krzyżanowicami oraz pomiędzy Brzeźnem i Sobkowem.

Dno doliny jest podmokłe i płaskie. Usłane jest glebami madowymi. Występują tu również torfy, głównie w dawnych starorzeczach. Miejscami zachowały się fragmenty tarasów piaszczystych. Wznoszą się one na wysokość ok. 12-15 m ponad tarasem zalewowym.

W Dolinie Nidy występują liczne łąki i pastwiska. Najważniejsze ośrodki regionu to Pińczów, Wiślica i Nowy Korczyn.

Z Doliną Nidy związany jest historyczny region Ponidzia. Obejmuje on jednak znacznie większy obszar niż sama Dolina Nidy.

Jedną z atrakcji turystycznych regionu jest kolej wąskotorowa „Ciuchcia Express Ponidzie”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • „Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski”, PWN, Warszawa 1998