Domenico Ginnasi – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	28 grudnia 1586
Konsekrator	Decio Azzolini
Współkonsekratorzy	Giulio Ricci; Vincenzo Casali
Konsekrowani biskupi
Juan Velázquez de las Cuevas	1596
Carlos Muñoz Serrano	1596
Juan Ramírez de Arellano	1600
Juan Pérez de Espinosa	1600
Mateo Burgos Moraleja	1601
Domingo de Oña	1601
Luis Fernández de Córdoba	1603
Ippolito Riva	1605
Gerolamo Mezzamico	1608
Simoni Jeçi	1620
Francesco Saluzzo	1622
Nicola Maria Madaffari	1622
Girolamo Costanzo	1623

Domenico Ginnasi
	Kardynał biskup
Kraj działania	Państwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia	19 czerwca 1551 ; Castel Bolognese
Data i miejsce śmierci	12 marca 1639 ; Rzym
	Prefekt Świętej Kongregacji Konsystorialnej
Okres sprawowania	1621–12 marca 1639
	Dziekan Kolegium Kardynalskiego
Okres sprawowania	1630–12 marca 1639
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Nominacja biskupia	17 grudnia 1586
Sakra biskupia	28 grudnia 1586
Kreacja kardynalska	9 czerwca 1604; Klemens VIII
Kościół tytularny	S. Pancrazio (20 czerwca 1605); Ss. XII Apostoli (30 stycznia 1606); S. Lorenzo in Lucina (16 września 1624); biskup Palestriny (2 marca 1626); biskup Porto e S. Rufina (20 sierpnia 1629); biskup Ostia e Velletri (15 lipca 1630)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Domenico Ginnasi (ur. 19 czerwca 1551, zm. 12 marca 1639) – włoski kardynał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował na uniwersytecie w Bolonii. 1586-1607 arcybiskup Manfredonii. Za pontyfikatu Klemensa VIII odrzucił propozycję objęcia funkcji generalnego skarbnika Kamery Apostolskiej i przeszedł do służby dyplomatycznej – był nuncjuszem apostolskim w Toskanii (1598-1600) i Madrycie (1600-05). W 1604 został mianowany kardynałem, jednak do Rzymu powrócił z Hiszpanii dopiero rok później. Od 1621 był prefektem Kongregacji Konsystorialnej. Zmarł na podagrę jako dziekan Świętego Kolegium Kardynałów.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

biogram w słowniku Mirandy

Lata 1130–1378	Wilhelm (1130–1137) Corrado Demetri (1137–1138) Gilles (1138–1139) Corrado Demetri (1139–1153) Imar (1153–1159) Gregorio Centu (1159–1162) Ubaldo de Lucca (1162–1181) Konrad von Wittelsbach (1181–1200) Ottaviano di Paoli (1200–1206) Pietro Gallocia (1206–1211) Giovanni di San Paolo (1211–1214) Niccolò de Romanis (1214–1218) Guido Papareschi (1218–1221) Ugolino Conti di Segni (1221–1227) Pelagio Galvani (1227–1230) Jean d’Abbeville (1230–1237) Jacques de Vitry (1237–1240) Romano Bonaventura (1240–1243) Rinaldo Conti di Jenne (1243–1254) Odon de Châteauroux (1254–1273) Jan z Toledo (1273–1275) Pedro Julião Reboli (1275–1276) Bertrand de Saint-Martin (1276–1278) Ordoño Alvares (1278–1285) Bentivenga da Bentivengi (1285–1289) Latino Malabranca Orsini (1289–1294) Gerardo Bianchi (1294–1302) Giovanni Boccamazza (1302–1309) Leonardo Patrasso (1309–1311) Giovanni Minio da Morrovalle (1311–1313) Niccolò Alberti (1313–1321) Berenger Fredol (1321–1323) Berenguer Fredol (1323) Guillaume Godin (1323–1336) Pierre Desprès (1336–1361) Élie Talleyrand de Périgord (1361–1364) Guy de Boulogne (1364–1373) Angelic de Grimoard (1373–1378)
Obediencja „rzymska”	Pietro Corsini (1378–1381) Philippe d’Alençon (1381–1397) Pileo di Prata (1397–1400) Angelo Acciaioli (1404–1408) Enrico Minutoli (1408) Antonio Correr (1408–1415)
Obediencja „awiniońska”	Angelic de Grimoard (1373–1388) Pietro Corsini (1388–1405) Gui de Malsec (1405–1408) Jean Flandrin (1408–1415)
Obediencja „pizańska”	Gui de Malsec (1409–1412) Jean de Brogny (1412–1415)
Lata 1415–1503	Angelo Correr (1415–1417) Jean de Brogny (1417–1419) Baldassare Cossa (1419) Jean de Brogny (1419–1426) Angelo d’Anna de Sommariva (1426–1428) Giordano Orsini (1428–1438) Antonio Correr (1438–1445) Pierre de Foix (1445–1449) Amadeusz Sabaudzki (1449–1451) Pierre de Foix (1451–1464) Bessarion (1464–1472) Guillaume d’Estouteville (1472–1483) Rodrigo Borgia (1483–1492) Oliviero Carafa (od 1492)
Lata od 1503	Oliviero Carafa (do 1511) Raffaele Sansoni Riario (1511–1521) Bernardino Lopez de Carvajal (1521–1523) Francesco Soderini (1523–1524) Niccolò Fieschi (1524) Alessandro Farnese (1524–1534) Giovanni Piccolomini (1535–1537) Giovanni Domenico de Cupis (1537–1553) Gian Pietro Carafa (1553–1555) Jean du Bellay (1555–1560) François de Tournon (1560–1562) Rodolfo Pio di Carpi (1562–1564) Francesco Pisani (1564–1570) Giovanni Girolamo Morone (1570–1580) Alessandro Farnese (1580–1589) Giovanni Antonio Serbelloni (1589–1591) Alfonso Gesualdo (1591–1603) Tolomeo Gallio (1603–1607) Domenico Pinelli (1607–1611) François de Joyeuse (1611–1615) Antonio Maria Galli (1615–1620) Antonio Maria Sauli (1620–1623) Francesco Maria Bourbon del Monte (1623–1626) Ottavio Bandini (1626–1629) Giovanni Battista Deti (1629–1630) Domenico Ginnasi (1630–1639) Carlo Emmanuele Pio (1639–1641) Marcello Lante della Rovere (1641–1652) Giulio Roma (1652) Carlo de’ Medici (1652–1666) Francesco Barberini (1666–1679) Cesare Facchinetti (1680–1683) Niccolò Albergati-Ludovisi (1683–1687) Alderano Cibo (1687–1700) Emmanuel–Theodose de la Tour d'Auvergne de Bouillon (1700–1715) Nicolò Acciaioli (1715–1719) Fulvio Astalli (1719–1721) Sebastiano Antonio Tanara (1721–1724) Francesco del Giudice (1724–1725) Fabrizio Paolucci (1725–1726) Francesco Pignatelli (1726–1734) Francesco Barberini (1734–1738) Pietro Ottoboni (1738–1740) Tommaso Ruffo (1740–1753) Pietro Luigi Carafa (1753–1755) Raniero d’Elci (1756–1761) Giuseppe Spinelli (1761–1763) Carlo Alberto Guidoboni Cavalchini (1763–1774) Giovanni Francesco Albani (1774–1803) Henry Benedict Stuart (1803–1807) Leonardo Antonelli (1807–1811) Alessandro Mattei (1814–1820) Giulio Maria della Somaglia (1820–1830) Bartolomeo Pacca (1830–1844) Lodovico Micara (1844–1847) Vincenzo Macchi (1847–1860) Mario Mattei (1860–1870) Costantino Patrizi Naro (1870–1876) Luigi Amat di San Filippo e Sorso (1877–1878) Camillo di Pietro (1878–1884) Carlo Sacconi (1884–1889) Raffaele Monaco La Valletta (1889–1896) Luigi Oreglia di Santo Stefano (1896–1913) Serafino Vannutelli (1914–1915) Vincenzo Vannutelli (1915–1930) Gennaro Granito Pignatelli di Belmonte (1930–1948) Francesco Marchetti Selvaggiani (1948–1951) Eugène Tisserant (1951–1972) Amleto Giovanni Cicognani (1972–1973) Luigi Traglia (1974–1977) Carlo Confalonieri (1977–1986) Agnelo Rossi (1986–1993) Bernardin Gantin (1993–2002) Joseph Ratzinger (2002–2005) Angelo Sodano (2005–2019) Giovanni Battista Re (od 2020)

Kongregacja Konsystorialna
Prefekci	Innico d’Avalos d’Aragona (1592–1600) Domenico Ginnasi (1621–1639) Innocenty XIII (1721–1724) Benedykt XIII (1724–1730) Klemens XII (1730–1740) Benedykt XIV (1740–1758) Klemens XIII (1758–1769) Klemens XIV (1769–1774) Pius VI (1775–1799) Pius VII (1800–1823) Leon XII (1823–1829) Pius VIII (1829–1830) Grzegorz XVI (1831–1846) Pius IX (1846–1878) Leon XIII (1878–1903) Pius X (1903–1914) Benedykt XV (1914–1922) Pius XI (1922–1939) Pius XII (1939–1958) Jan XXIII (1958–1963) Paweł VI (1963–1967)
Kardynałowie sekretarze (1908–1967)	Gaetano de Lai (1908–1928) Carlo Perosi (1928–1930) Raffaele Carlo Rossi OCD (1930–1948) Adeodato Giovanni Piazza OCD (1948–1957) Carlo Confalonieri (1961–1967)
Prefekci Kongregacji ds. Biskupów (od 1968)	Carlo Confalonieri (1968–1973) Sebastiano Baggio (1973–1984) Bernardin Gantin (1984–1998) Lucas Moreira Neves O.P. (1998–2000) Giovanni Battista Re (2000–2010) Marc Ouellet (2010–2023) Robert Prevost OSA (od 2023)