Donald Henry Gaskins – Wikipedia, wolna encyklopedia

Donald Henry Gaskins
Data i miejsce urodzenia

13 marca 1933
Hrabstwo Florence

Data i miejsce śmierci

6 września 1991
Columbia

Donald Henry "Pee Wee" Gaskins Jr (ur. 13 marca 1933, zm. 6 września 1991) – amerykański seryjny morderca, który popełnił dziewięć morderstw, choć on sam przyznał się do ponad stu morderstw. Opinie kryminalistyków na temat liczby jego ofiar są podzielone. Ze względu na fakt, iż nigdy nie potwierdzono większości zbrodni, które opisał, powszechnie uważa się zeznania Gaskinsa za przechwałki. Za swoje zbrodnie został stracony na krześle elektrycznym.

Dzieciństwo i młodość[edytuj | edytuj kod]

Gaskins urodził się we Florence County, w stanie Karolina Południowa. Większość swoich młodzieńczych lat spędził w zakładzie poprawczym, a później także w więzieniu. Z powodu drobnej budowy ciała (miał 162 cm wzrostu)[potrzebny przypis] stał się łatwym celem dla współwięźniów, którzy często dręczyli go fizycznie, a także wykorzystywali seksualnie. Ostatecznie zabił cenionego przez wszystkich więźnia Hazela Brazella, kiedy ten był w toalecie, co sprawiło, że przez resztę pobytu w zakładzie karnym traktowano go z szacunkiem.

Będąc młodzieńcem uderzył któregoś razu siekierą w głowę napotkaną kobietę i zostawił ją na pewną śmierć, jednak cudem udało się jej ujść z życiem. Gaskins ponownie trafił do więzienia.

Morderstwa[edytuj | edytuj kod]

Według Gaskinsa, w 1969 roku po wyjściu z więzienia, Gaskins miał kraść samochody i jeździć po autostradach Północnej i Południowej Karoliny, poszukując ofiar. Większość mieli stanowić autostopowicze, których mordował dla czystej przyjemności. W przeważającej większości, zeznań tych nie udało się potwierdzić.

Pierwsze potwierdzone morderstwo popełnił w 1973 roku. Motywy jego zbrodni były rozmaite. Jedna z ofiar zginęła, bo naśmiewała się z Gaskinsa, a inna bo była dłużna mu pieniądze. Zwłoki ofiar grzebał w pobliskim lesie. Nielicznym przechwalał się, że zabił wiele osób i oferował swoje usługi jako płatny morderca. W listopadzie 1975 roku na policję zgłosił się mężczyzna, który był świadkiem morderstwa Dennisa Bellamy`ego oraz Johna Knighta. Gaskins został aresztowany, a po miesiącu przesłuchań wskazał miejsce ukrycia zwłok siedmiu ofiar.

Wyrok i egzekucja[edytuj | edytuj kod]

W 1976 roku, Gaskins został skazany za swoje zbrodnie na dożywocie, gdyż wówczas, wykonywanie kary śmierci w obu Karolinach było zawieszone. W czasie pobytu w więzieniu zlecono Gaskinsowi zabójstwo innego więźnia - Rudolpha Tynera. Gaskins zlecenie wykonał. Sąd za zabójstwo Tynera skazał Gaskinsa na karę śmierci. Wyrok wykonano w więzieniu w Karolinie Południowej. Do dziś nie jest znana dokładna liczba osób zabitych przez Gaskinsa.

Ofiary[edytuj | edytuj kod]

Lokalizacja Karoliny Południowej, gdzie działał Gaskins, na mapie Stanów Zjednoczonych.
Lp. Ofiara Wiek Data
1. Hazel Brazell ? 1953
2. Doreen Dempsey 23 Grudzień 1973
3. Jessie Ruth 22 Lipiec 1974
4. Johnny Sellers 36 Lipiec 1974
5. Diane Nelly 29 23 kwietnia 1975
6. Avery Howard 35 23 kwietnia 1975
7. Dennis Bellamy 29 10 października 1975
8. John Knight 15 10 października 1975
9. Rudolph Tyner ? 12 września 1982

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]