Doublebarre – Wikipedia, wolna encyklopedia

Koń achał-tekiński pokonujący doublebarre

Doublebarre – w jeździeckich skokach przez przeszkody przeszkoda przenośna złożona, składająca się z dwóch stacjonat, pokonywana jednym skokiem (jednoczłonowa). Stacjonaty ustawione są jedna za drugą, przy czym różnica wysokości obu części przeszkody wynosi średnio około 50 cm. Wysokość przeszkody wyznaczona jest od powierzchni drugiej (wyższej) stacjonaty[1].
Przeszkoda ta jest najczęściej stosowana w treningu koni i podczas rozprężenia przed zawodami[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jarosław Suchorski: Jeździectwo. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1979. ISBN 83-09-00177-0.
  2. zob. Leslie Bayley, John Bowen: Ilustrowany przewodnik jeździecki. Skoki. tłum. Barbara Szymczak. Warszawa: Muza, 2007. ISBN 978-83-7495-077-0.