Duży Loch – Wikipedia, wolna encyklopedia

Duży Loch – niewielka dolina w Pieninach będąca orograficznie lewym odgałęzieniem doliny Głębokiego uchodzącego do zbiornika Sromowce. Jej nazwa jest historyczna. Dolinka opada w kierunku północno-zachodnim. Na jej dnie na wysokości 561 m jest źródło, z którego wypływa niewielki potoczek uchodzący do Głębokiego Potoku. Dolinka jest głęboko wcięta, jej stoki porasta las. Jest widoczna z drogi Krośnica – Sromowce Wyżne[1].

Duży Loch znajduje się w obrębie Pienińskiego Parku Narodowego (PPN)[2]. W latach 1987–1988 w dolince tej znaleziono bardzo rzadkie, w Polsce zagrożone wyginięciem gatunki porostów: jaskrawiec woskowoszary Caloplaca stillicidiorum, Catapyrenium lachneum, łuskotek wątrobiasty Catapyrenium lachneum, garbatka niebieskoczarna Thalloidima sedifolium oraz rzadką kruszynkę rozgałęzioną Synalissa symphorea[3].

170 m na południe od Dużego Locha jest druga, równoległa dolinka Mały Loch[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2021-11-08].
  2. Pieniny polskie i słowackie. Mapa turystyczna 1:25 000, Piwniczna: Agencja Wydawnicza „WiT” s.c., 2008.
  3. Józef Kiszka, Zbigniew Szeląg, Porosty (Lichenes) polan Pienińskiego Parku Narodowego – zagrożenie i ochrona, „Pieniny – Przyroda i Człowiek”, 2, Kraków 1992, s. 55–63.