French
DeutschEduard Ritter von Schleich – Wikipedia, wolna encyklopedia
| 35 zwycięstw | |
 | |
 Generalleutnant der Luftwaffe | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1909–1919, 1935–1944 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | FFA 2, Jagdstaffel 28, Jagdstaffel 21, Jagdstaffel 32b. Jagdgeschwader 4 |
| Stanowiska | dowódca II grupy w 53 Skrzydle Legionu Kondor |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca | pilot Lufthansy |
| Odznaczenia | |
    | |
Eduard Ritter von Schleich (ur. 9 sierpnia 1888 w Bad Tölz, zm. 15 listopada 1947 w Monachium) – niemiecki as lotnictwa.
Służba przed i w trakcie I wojny światowej[edytuj | edytuj kod]
Eduard Schleich w wieku 20 lat zaciągnął się do 11 Bawarskiego Pułku Piechoty. W 1914, kiedy wybuchła wojna, dowodził kompanią na froncie zachodnim. 20 sierpnia 1914 został ciężko ranny i trafił do szpitala. Po wyleczeniu złożył podanie o przeniesienie do lotnictwa i wiosną 1915 został pilotem dwumiejscowego Rolanda C.II we Fl. Abt. 2b. W czasie jednego z lotów został ranny w rękę odłamkiem pocisku przeciwlotniczego, ale kontynuował lot i udało mu się wykonać zadanie bojowe.
Służba jako pilot myśliwski[edytuj | edytuj kod]
Po ponownym pobycie w szpitalu został przeniesiony do Jagdstaffel 28, gdzie latał m.in. na zdobycznym Nieuporcie. Wykazywał się dużym talentem, został więc skierowany na szkolenie specjalistyczne dla pilotów myśliwskich.
W marcu 1917 dowodził już Jagdstaffel 21. Pierwsze zwycięstwo odniósł 5 maja 1917, gdy jego ofiarą padł Spad. Kiedy 27 czerwca zginął jego przyjaciel Erich Limpert, Schleich przemalował swojego Albatrosa na czarno. W sierpniu 1917 Schleich zestrzelił 7 samolotów wroga, we wrześniu 17.
Kiedy po przebytej chorobie już po trzech dniach wystartował do lotu bojowego, okazało się, że z minuty na minutę stawał się coraz słabszy i musiał podjąć decyzję o powrocie na lotnisko. W czasie lotu powrotnego zaatakowały go 3 Spady – Schleichowi udało się zestrzelić jeden z nich. Następne 5 miesięcy musiał jednak spędzić w szpitalu.
Po powrocie został dowódcą bawarskiej Jagdstaffel 32b. 14 czerwca 1918[1] został odznaczony bawarskim orderem Maxa-Josepha, co dawało mu prawo do tytułu szlacheckiego. Później Eduard Ritter von Schleich mianowany został dowódcą JG 4b, w skład którego wchodziły bawarskie Jagdstaffeln (Jastas). Do końca wojny odniósł w sumie 35 zwycięstw powietrznych.
Okres międzywojenny i II wojny światowej[edytuj | edytuj kod]
Po wojnie był pilotem Lufthansy i działaczem aeroklubu monachijskiego, a w latach 30. powrócił do służby. W 1938, po szkoleniu na bombowcach nurkujących, został mianowany dowódcą pułku Junkersów 87. Trzy lata później, podczas II wojny światowej, został awansowany na generała, musiał jednak zrezygnować ze służby ze względów zdrowotnych.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Pour le Mérite – 4 grudnia 1917
- Order Wojskowy Maksymiliana Józefa
- Krzyż Żelazny I Klasy
- Krzyż Żelazny II Klasy
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Oberleutnant Eduard von Schleich – nowy dowódca Jagdstaffel 21 – w kabinie swojego Albatrosa D.V; 1918:
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Generalleutnant Eduard Ritter von Schleich - Lexikon der Wehrmacht [online], lexikon-der-wehrmacht.de [dostęp 2017-11-23].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Przemysław Skulski, Wojciech Sankowski, Asy wojny 1914–1918, Wrocław: ACE Publication, 1994, ISBN 83-86153-10-5, OCLC 833960813.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- The Aerodrome: Eduard von Schleich (lista zwycięstw). [dostęp 2010-08-12]. (ang.).