Edward Manville – Wikipedia, wolna encyklopedia
Ten artykuł od 2014-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji: nieudolne tłumaczenie z en.wiki. |
Data i miejsce urodzenia | 27 września 1862 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 17 marca 1933 |
Zawód, zajęcie | konsultant, menedżer |
Sir Edward Manville (ur. 27 września 1862 w Paddington, zm. 17 marca 1933 w Londynie) – angielski konsultant do spraw inżynierii elektrycznej, biznesu i przemysłu.
Po udanej karierze konsultanta inżynierii elektrycznej dla lokalnych i zagranicznych projektów Manville został prezesem Daimler Motor Company (następnie Daimler Company) w latach 1905–1933, był także przewodniczącym kilku innych firm, w tym Baird Television Development Company w latach 1927–1928. W latach 1918–1923 pełnił funkcję posła do Izby Gmin z okręgu Coventry.
Rodzina[edytuj | edytuj kod]
Manville urodził się w Padington 27 września 1862 roku. Syn Benjamina Efraim Manville i Adeline Hyam.
Inżynieria elektryczna[edytuj | edytuj kod]
Początki kariery i projekty[edytuj | edytuj kod]
Manville był przyciągany do praktycznej nauki o energii elektrycznej w czasach wielu wynalazków i odkryć. Odbył praktyki w dobrze znanych firmach Woodhouse i Rawson gdzie spotkał Madgen, we wkrótce po tym rozpoczął prowadzenie pierwszych konsultacji dla inżynierów elektrycznych. Później dołączył do firmy Josepha Kincaida i J. E. Wallera (Kincaid, Waller and Manville), gdzie był odpowiedzialny za wiele ważnych projektów, w tym system tramwajowy w Buenos Aires.
Przemysł motoryzacyjny[edytuj | edytuj kod]
W przemyśle samochodowym pracował zarówno jako prezes firmy Birmingham Small Arms oraz w Daimler Company gdzie osobiście przewodził wprowadzaniu silnika Knight Engine. Jako inżynier elektrotechniczny wspierał dyrektora generalnego Daimlera Percy Martina. Wspólnie przyczynili się do największych sukcesów firmy.
Śmierć[edytuj | edytuj kod]
Sir Edward Manville zmarł po krótkiej chorobie w Londynie w dniu 17 marca 1933 roku w wieku 70 lat. Był dwukrotnie żonaty, pierwsza żona Maud zmarła w 1909 roku, druga żona zmarła w 1940 roku. Nie miał dzieci w żadnym z obu małżeństw.