Edward Rybarz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Edward Rybarz (ur. 8 sierpnia 1884 w Suminie, zm. 19 sierpnia 1940 w Tychach) – śląski działacz polityczny II RP, poseł na Sejm Śląski i naczelnik gminy Łagiewniki Śląskie.

Edward Rybarz
Data i miejsce urodzenia

8 sierpnia 1884
Sumin

Data i miejsce śmierci

19 sierpnia 1940
Tychy

Zawód, zajęcie

polityk

Partia

Narodowa Demokracja

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Niepodległości Srebrny Wawrzyn Akademicki Kawaler Orderu Korony Rumunii

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po 1918 członek bytomskiej powiatowej Rady Ludowej i delegat do Naczelnej Rady Ludowej w Poznaniu. Współorganizator i członek rady Polskiej Organizacji Wojskowej. W 1921 kierował Wydziałem Prasowym Polskiego Komitetu Plebiscytowego.

W 1922 wybrany z listy Narodowej Demokracji do Sejmu Śląskiego I kadencji. W początkowych latach II RP związany z obozem narodowym, po 1926 zbliżył się do sanacji. W latach 1929–1939 piastował funkcję naczelnika gminy Łagiewniki Śląskie.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 36.
  2. M.P. z 1938 r. nr 64, poz. 72 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  3. M.P. z 1936 r. nr 261, poz. 461 „za szerzenie zamiłowania do literatury polskiej”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Leonard Smołka, Rybarz Edward, [w:] Polski słownik biograficzny, t. XXXIII, Wrocław–Warszawa–Kraków 1991–1992.
  • Henryk Rechowicz, Sejm Śląski, Katowice 1971.