Elżbieta Ciaszkiewicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Elżbieta Ciaszkiewicz
Data i miejsce urodzenia

6 stycznia 1957
Gorzów Wielkopolski

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst.
MKS Znicz Gorzów Wielkopolski
AZS Warszawa
1986 Gwardia Wrocław
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst.
1975–1986  Polska 163

Elżbieta Ciaszkiewicz (ur. 6 stycznia 1957 w Gorzowie Wielkopolskim) – polska siatkarka, reprezentantka Polski, medalistka mistrzostw Polski.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Polski juniorek wystąpiła na mistrzostwach Europy w 1975, zajmując z drużyną szóste miejsce. W reprezentacji Polski seniorek debiutowała 13 sierpnia 1975 w towarzyskim spotkaniu z Czechosłowacją. Wystąpiła m.in. na mistrzostwach Europy w 1975 (6. miejsce), 1979 (ósme miejsce) i 1985 (siódme miejsce), oraz mistrzostwach świata w 1978 (11. miejsce). Ostatni raz w reprezentacji wystąpiła 28 czerwca 1986 w towarzyskim meczu z Brazylią. Łącznie w I reprezentacji zagrała w 163 spotkaniach, w tym 130 oficjalnych.

Jej pierwszym klubem był MKS Znicz Gorzów Wielkopolski. Następnie występowała w AZS Warszawa oraz Gwardii Wrocław, z którą w 1986 zdobyła brązowy medal mistrzostw Polski.

Jest siostrą siatkarza Marka Ciaszkiewicza i ciocią siatkarki Karoliny Ciaszkiewicz.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Krzysztof Mecner 80 lat polskiej siatkówki, b.m. i d.w.
  • Polska siatkówka w liczbach, opracowanie statystyczne Władysław Zieleśkiewicz, wyd. Warszawa 2009