Elisabeth Görgl – Wikipedia, wolna encyklopedia

Elisabeth Görgl

Data i miejsce urodzenia	20 lutego 1981 Bruck an der Mur
Klub	Kapfenberger SV
Wzrost	165 cm
Debiut w PŚ	10.03 2000, Sestriere (DNF – slalom)
Pierwsze punkty w PŚ	12.12 2002, Val d’Isère (13. miejsce – gigant)
Pierwsze podium w PŚ	5.01 2003, Bormio (2. miejsce – slalom)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	12.01 2008, Maribor (gigant)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria Igrzyska olimpijskie brąz Vancouver 2010 Gigant brąz Vancouver 2010 Zjazd Mistrzostwa świata złoto Ga-Pa 2011 Zjazd złoto Ga-Pa 2011 Supergigant brąz Val d’Isère 2009 Superkombinacja Mistrzostwa świata juniorów brąz Pra Loup 1999 Slalom Puchar Świata (Zjazd) 3. miejsce 2011/2012 Puchar Świata (Supergigant) 2. miejsce 2007/2008 2. miejsce 2009/2010 Puchar Świata (Gigant) 2. miejsce 2007/2008
Strona internetowa

Elisabeth Görgl (ur. 20 lutego 1981 w Bruck an der Mur) – austriacka narciarka alpejska, dwukrotna medalistka olimpijska i trzykrotna medalistka mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy raz na arenie międzynarodowej Elisabeth Görgl pojawiła się 29 listopada 1996 roku w Hochgurgl, gdzie w zawodach FIS Race w slalomie gigancie zajęła 24. miejsce. W 1999 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Pra Loup, zdobywając brązowy medal w slalomie. Uległa tam jedynie Anji Pärson ze Szwecji oraz Niemce Stefanie Wolf. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Québecu jej najlepszym wynikiem było ósme miejsce wywalczone zjeździe.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 10 marca 2000 roku w Sestriere, gdzie nie ukończyła slalomu. Pierwsze punkty wywalczyła 12 grudnia 2002 roku w Val d’Isère, zajmując trzynaste miejsce w gigancie. Niecały miesiąc później, 5 stycznia 2003 roku w Bormio, po raz pierwszy stanęła na podium zawodów tego cyklu, zajmując drugie miejsce w slalomie. W zawodach tych rozdzieliła na podium Chorwatkę Janicę Kostelić i Anję Pärson. W kolejnych latach jeszcze wielokrotnie plasowała się w najlepszej trójce, odnosząc przy tym siedem zwycięstw: 12 stycznia w Mariborze i 15 marca 2008 roku w Bormio była najlepsza w gigancie, 6 grudnia 2009 roku w Lake Louise zwyciężyła w supergigancie, 7 stycznia 2012 roku w Bad Kleinkirchheim i 11 stycznia 2014 roku w Altenmarkt triumfowała w zjeździe, a 23 stycznia 2014 roku w Cortina d'Ampezzo i 21 grudnia 2014 roku w Val d’Isère ponownie była najlepsza w supergigancie. Najlepsze wyniki osiągała w sezonach 2007/2008 i 2010/2011, kiedy zajmowała czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej. Ponadto w sezonie 2007/2008 była druga w klasyfikacji giganta, w sezonach 2007/2008 i 2009/2010 zajmowała drugie miejsce w klasyfikacji supergiganta, a w sezonie 2011/2012 była trzecia w klasyfikacji zjazdu.

Na początku 2003 roku została powołana do reprezentacji na mistrzostwa świata w Sankt Moritz, ale nie ukończyła pierwszego przejazdu slalomu i nie została sklasyfikowana. W 2009 roku wywalczyła brązowy medal w superkombinacji podczas mistrzostw świata w Val d’Isère, plasując się za swą rodaczką Kathrin Zettel oraz Larą Gut ze Szwajcarii. Na tej samej imprezie była też między innymi czwarta w zjeździe, przegrywając walkę o podium o 0,36 sekundy z Włoszką Nadią Fanchini. Największe sukcesy osiągnęła podczas rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata w Garmisch-Partenkirchen, gdzie zwyciężyła w supergigancie i zjeździe. Görgl prowadziła także po zjeździe do superkombinacji, jednak w slalomie uzyskała dopiero piętnasty wynik i całe zawody ukończyła na piątej pozycji. W 2006 roku wystartowała w zjeździe na igrzyskach olimpijskich w Turynie, jednak nie ukończyła rywalizacji. Podczas rozgrywanych cztery lata później igrzysk w Vancouver wystartowała we wszystkich konkurencjach, zdobywając dwa medale. Najpierw zajęła trzecie miejsce w zjeździe, w którym szybsze były tylko dwie reprezentantki USA: Lindsey Vonn oraz Julia Mancuso. Parę dni później wystartowała w gigancie, w którym po pierwszym przejeździe znajdowała się na prowadzeniu, z przewagą 0,02 sekundy nad Francuzką Taïną Barioz. W drugim przejeździe Austriaczka osiągnęła piętnasty wynik, co dało jej jednak trzeci łączny czas. Ostatecznie zajęła trzecie miejsce, o 0,14 sekundy za Niemką Viktorią Rebensburg i 0,10 sekundy za Tiną Maze ze Słowenii. Brała także udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku, jednak w żadnym ze startów nie znalazła się w czołowej dziesiątce. Najlepszy wynik osiągnęła w gigancie, który ukończyła na jedenastej pozycji.

Wielokrotnie wygrywała zawody we wszystkich konkurencjach Pucharu Europy, zwyciężając także w klasyfikacji generalnej w sezonie 2002/2003^[1]. Wielokrotnie zdobywała medale mistrzostw Austrii, w tym pięć złotych: w slalomie w latach 2004 i 2005, kombinacji w 2005 roku oraz supergigancie w latach 2006 i 2010^[2]. W 2009 roku otrzymała Odznakę Honorową za Zasługi dla Republiki Austrii^[3].

Jej matka, Traudl Hecher oraz starszy brat, Stephan również uprawiali narciarstwo alpejskie.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
DNF	15 lutego	2006	Turyn	Zjazd	1:56,49	–	Michaela Dorfmeister
3.	17 lutego	2010	Vancouver	Zjazd	1:44,19	+1,46	Lindsey Vonn
18.	18 lutego	2010	Vancouver	Superkombinacja	2:09,14	+4,44	Maria Höfl-Riesch
5.	20 lutego	2010	Vancouver	Supergigant	1:20,14	+1,00	Andrea Fischbacher
3.	25 lutego	2010	Vancouver	Gigant	2:27,11	+0,14	Viktoria Rebensburg
7.	26 lutego	2010	Vancouver	Slalom	1:42,89	+2,08	Maria Höfl-Riesch
DNF2	10 lutego	2014	Soczi	Superkombinacja	2:34,62	–	Maria Höfl-Riesch
16.	12 lutego	2014	Soczi	Zjazd	1:41,57	+1,25	Dominique Gisin Tina Maze
DNF	15 lutego	2014	Soczi	Supergigant	1:25,52	-	Anna Fenninger
11.	18 lutego	2014	Soczi	Gigant	2:36,87	+2,77	Tina Maze

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
DNF1	15 lutego	2003	Sankt Moritz	Slalom	1:39,55	-	Janica Kostelić
8.	4 lutego	2005	Bormio	Kombinacja	2:53,70	+3,83	Janica Kostelić
8.	8 lutego	2005	Bormio	Gigant	2:13,63	+1,39	Anja Pärson
DSQ	11 lutego	2005	Bormio	Slalom	1:47,98	-	Janica Kostelić
18.	11 lutego	2007	Åre	Zjazd	1:26,89	+1,85	Anja Pärson
6.	6 lutego	2007	Åre	Supergigant	1:18,85	+1,54	Lindsey Vonn
3.	9 lutego	2007	Åre	Superkombinacja	1:57,69	+0,88	Kathrin Zettel
4.	9 lutego	2009	Val d’Isère	Zjazd	1:30,31	+0,93	Lindsey Vonn
10.	12 lutego	2009	Val d’Isère	Gigant	2:03,49	+1,48	Kathrin Hölzl
31.	14 lutego	2009	Val d’Isère	Slalom	1:51,80	-	Maria Höfl-Riesch
1.	8 lutego	2011	Ga-Pa	Supergigant	1:23,82	-	-
5.	11 lutego	2011	Ga-Pa	Superkombinacja	2:43,23	+0,89	Anna Fenninger
1.	13 lutego	2011	Ga-Pa	Zjazd	1:47,24	-	-
10.	17 lutego	2011	Ga-Pa	Gigant	2:20,54	+1,25	Tina Maze
11.	5 lutego	2013	Schladming	Supergigant	1:35,39	+1,25	Tina Maze
6.	8 lutego	2013	Schladming	Superkombinacja	2:39,92	+2,32	Maria Höfl-Riesch
10.	10 lutego	2013	Schladming	Zjazd	1:50,00	+1,48	Marion Rolland
23.	14 lutego	2013	Schladming	Gigant	2:08,06	+5,19	Tessa Worley
DNF	3 lutego	2015	Vail/Beaver Creek	Supergigant	1:10,29	-	Anna Fenninger
6.	6 lutego	2015	Vail/Beaver Creek	Zjazd	1:45,89	+1,06	Tina Maze

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
3.	9 marca	1999	Pra Loup	Slalom	1:46,62	+2,23	Anja Pärson
8.	10 marca	1999	Pra Loup	Gigant	1:53,82	+2,45	Denise Karbon
DNF1	13 marca	1999	Pra Loup	Zjazd	1:11,09	-	Kerstin Reisenhofer
8.	21 lutego	2000	Québec	Zjazd	1:13,47	+0,65	Fränzi Aufdenblatten
DNF1	25 lutego	2000	Québec	Gigant	1:55,08	-	Anja Pärson
DSQ1	26 lutego	2000	Québec	Slalom	1:50,79	-	Anja Pärson

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

• sezon 2002/2003: 41.
• sezon 2003/2004: 10.
• sezon 2004/2005: 12.
• sezon 2005/2006: 10.
• sezon 2006/2007: 11.
• sezon 2007/2008: 4.
• sezon 2008/2009: 8.
• sezon 2009/2010: 6.
• sezon 2010/2011: 4.
• sezon 2011/2012: 6.
• sezon 2012/2013: 19.
• sezon 2013/2014: 8.
• sezon 2014/2015: 8.

Zwycięstwa w zawodach[edytuj | edytuj kod]

1. Maribor – 12 stycznia 2008 (gigant)
2. Bormio – 15 marca 2008 (gigant)
3. Lake Louise – 6 grudnia 2009 (supergigant)
4. Bad Kleinkirchheim – 7 stycznia 2012 (zjazd)
5. Altenmarkt – 11 stycznia 2014 (zjazd)
6. Cortina d’Ampezzo – 23 stycznia 2014 (supergigant)
7. Val d’Isère – 21 grudnia 2014 (supergigant)

Pozostałe miejsca na podium w zawodach[edytuj | edytuj kod]

1. Bormio – 5 stycznia 2003 (slalom) – 2. miejsce
2. Alta Badia – 13 grudnia 2003 (gigant) – 3. miejsce
3. Åre – 22 lutego 2004 (gigant) – 3. miejsce
4. Levi – 28 lutego 2004 (slalom) – 2. miejsce
5. Levi – 29 lutego 2004 (slalom) – 2. miejsce
6. Semmering – 28 grudnia 2004 (gigant) – 3. miejsce
7. Cortina d’Ampezzo – 28 stycznia 2006 (zjazd) – 3. miejsce
8. Cortina d’Ampezzo – 29 stycznia 2006 (gigant) – 3. miejsce
9. Åre – 15 marca 2006 (zjazd) – 3. miejsce
10. San Sicario – 27 stycznia 2007 (zjazd) – 2. miejsce
11. Panorama – 24 listopada 2007 (gigant) – 2. miejsce
12. Szpindlerowy Młyn – 5 stycznia 2008 (gigant) – 3. miejsce
13. Cortina d’Ampezzo – 21 stycznia 2008 (supergigant) – 2. miejsce
14. Ofterschwang – 26 stycznia 2008 (gigant) – 2. miejsce
15. Sankt Moritz – 3 lutego 2008 (supergigant) – 2. miejsce
16. Aspen – 29 listopada 2008 (gigant) – 3. miejsce
17. Cortina d’Ampezzo – 25 stycznia 2009 (gigant) – 3. miejsce
18. Ofterschwang – 6 marca 2009 (gigant) – 2. miejsce
19. Val d’Isère – 18 grudnia 2009 (superkombinacja) – 3. miejsce
20. Garmisch-Partenkirchen – 12 marca 2010 (supergigant) – 2. miejsce
21. Lake Louise – 3 grudnia 2010 (zjazd) – 3. miejsce
22. Val d’Isère – 19 grudnia 2010 (superkombinacja) – 2. miejsce
23. Monachium – 2 stycznia 2011 (slalom równoległy) – 3. miejsce
24. Åre – 25 lutego 2011 (superkombinacja) – 3. miejsce
25. Tarvisio – 5 marca 2011 (zjazd) – 3. miejsce
26. Lenzerheide – 16 marca 2011 (zjazd) – 3. miejsce
27. Sölden – 22 października 2011 (gigant) – 3. miejsce
28. Aspen – 26 listopada 2011 (gigant) – 2. miejsce
29. Lake Louise – 3 grudnia 2011 (zjazd) – 3. miejsce
30. Soczi – 18 lutego 2012 (zjazd) – 2. miejsce
31. Ofterschwang – 2 marca 2012 (gigant) – 3. miejsce
32. Lenzerheide – 12 marca 2014 (zjazd) – 2. miejsce
33. Val d’Isère – 20 grudnia 2014 (zjazd) – 2. miejsce
34. Cortina d’Ampezzo – 18 stycznia 2015 (zjazd) – 2. miejsce

• W sumie (7 zwycięstw, 16 drugich i 18 trzecich miejsc).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na Ski Alpine Database (ang.)
• Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-29)]. (ang.)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]