Elise Mertens – Wikipedia, wolna encyklopedia

Elise Mertens
Ilustracja
Państwo

 Belgia

Data i miejsce urodzenia

17 listopada 1995
Leuven

Wzrost

179 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Alexander Kneepkens

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

8 WTA, 11 ITF

Najwyżej w rankingu

12 (26 listopada 2018)

Australian Open

SF (2018)

Roland Garros

4R (2018, 2022, 2023)

Wimbledon

4R (2019, 2022)

US Open

QF (2019, 2020)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

20 WTA, 1 WTA 125K, 13 ITF

Najwyżej w rankingu

1 (10 maja 2021)

Australian Open

W (2021, 2024)

Roland Garros

SF (2019)

Wimbledon

W (2021)

US Open

W (2019)

Strona internetowa

Elise Mertens (ur. 17 listopada 1995 w Leuven) – belgijska tenisistka, triumfatorka US Open 2019, Australian Open 2021 i 2024 oraz Wimbledonu 2021 w grze podwójnej, liderka rankingu WTA deblistek.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

W ciągu swojej kariery wygrała osiem turniejów singlowych i osiemnaście deblowych rangi WTA Tour. 26 listopada 2018 zajmowała najwyższe miejsce w rankingu singlowym – 12. pozycję, natomiast 10 maja 2021 została liderką rankingu w deblu.

W 2015 roku Belgijka osiągnęła finał gry podwójnej w Tajpej. W kolejnym sezonie triumfowała w rozgrywkach deblowych w Auckland oraz w Limoges.

W sezonie 2017 Mertens zdobyła tytuł singlowy w Hobart i została finalistką w Stambule. Spośród deblowych finałów w Stambule, Bukareszcie i Kantonu zwyciężyła tylko w ostatnich zawodach.

W styczniu 2018 wygrała turniej w Hobart – zarówno w singlu, broniąc tytułu sprzed roku, jak i w deblu. Podczas Australian Open 2018 osiągnęła półfinał, pokonując w zawodach między innymi Elinę Switolinę. W tym samym roku triumfowała w grze pojedynczej w Lugano i Rabacie, a w podwójnej – Lugano, Rosmalen i Wuhanie, natomiast w Birmingham i Cincinnati przegrała w finale.

W 2019 roku zwyciężyła w rozgrywkach singlowych w Dosze, pokonując w finale Simonę Halep. W grze podwójnej zanotowała triumfy w Indian Wells, Miami i na US Open, w Wuhanie zaś osiągnęła finał.

W sierpniu 2020 przegrała w meczu mistrzowskim zawodów w Pradze z Halep wynikiem 2:6, 5:7. W październiku zwyciężyła w zawodach deblowych w Ostrawie, natomiast miesiąc później przegrała z Aryną Sabalenką w finale singla w Linzu.

W lutym 2021 zwyciężyła w zawodach WTA 500 w Melbourne. W finale pokonała Kaię Kanepi 6:4, 6:1. Razem z Sabalenką triumfowała w zawodach gry podwójnej na Australian Open. W meczu mistrzowskim pokonały Barborę Krejčíkovą i Kateřinę Siniakovą wynikiem 6:2, 6:3. W Stambule przegrała w finale singla z Soraną Cîrsteą 1:6, 6:7(3), a w finale debla razem z Wieroniką Kudiermietową pokonały 6:1, 6:1 Nao Hibino i Makoto Ninomiyę. Wspólnie z Hsieh Su-wei zwyciężyły w zawodach deblowych na kortach Wimbledonu. W finale wygrały 3:6, 7:5, 9:7 z Wieroniką Kudiermietową i Jeleną Wiesniną. Następnie triumfowały razem w turnieju w Indian Wells, a w kończących sezon zawodach WTA Finals w Guadalajarze osiągnęły finał, przegrywając w nim z Krejčíkovą i Siniakovą.

Zmagania w sezonie 2022 Mertens rozpoczęła od występów w parze z Kudiermietową. Zawodniczki zanotowały półfinał Australian Open, a następnie wygrały rozgrywki w Dubaju oraz zostały finalistkami zawodów organizowanych w Dosze i Miami. Kolejny finał osiągnęły w czerwcu w ’s-Hertogenbosch. W następnym tygodniu razem z Zhang Shuai awansowały do finału w Birmingham. Podczas wielkoszlemowego Wimbledonu również zanotowały finał, w którym przegrały 2:6, 4:6 z Barborą Krejčíkovą i Kateřiną Siniakovą. W październiku wygrała zawody singlowe w Monastyrze, pokonując w finale Alizé Cornet 6:2, 6:0. Pod koniec sezonu wspólnie z Kudiermietową wygrał w turnieju WTA Finals, w meczu mistrzowskim wygrywając z deblem Krejčíkova–Siniakova.

W 2023 roku w parze ze Storm Hunter wygrały zawody deblowe w Rzymie. W lipcu osiągnęły finał wielkoszlemowego Wimbledonu. W meczu o tytuł przegrały 5:7, 4:6 z Hsieh Su-wei i Barborą Strýcovą.

Historia występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A Q2 A SF 3R 4R 4R 4R 3R 2R 0 / 7 19 – 7
French Open A A A Q3 3R 4R 3R 3R 3R 4R 4R 0 / 7 17 – 7
Wimbledon A A Q3 Q2 1R 3R 4R NH 3R 4R 2R 0 / 6 11 – 6
US Open A A Q1 1R 1R 4R QF QF 4R 1R 3R 0 / 8 16 – 8
Ranking na koniec roku 577 264 157 120 35 13 17 20 21 29 29 0 / 28 63 – 28

Występy w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A 2R 1R 3R QF W SF QF W 2 / 8 24 – 6
French Open A A A A 1R 1R SF 2R 3R 3R 3R 0 / 7 11 – 7
Wimbledon A A A 2R 3R 3R QF NH W F F 1 / 7 23 – 6
US Open A A A A 2R QF W QF QF 2R 1R 1 / 7 16 – 5
Ranking na koniec roku 725 259 134 79 41 11 6 6 4 5 2 4 / 29 74 – 24

Występy w grze mieszanej[edytuj | edytuj kod]

Elise Mertens nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 13 (8–5)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 14 stycznia 2017 Hobart Twarda Rumunia Monica Niculescu 6:3, 6:1
Finalistka 1. 30 kwietnia 2017 Stambuł Ceglana Ukraina Elina Switolina 2:6, 4:6
Zwyciężczyni 2. 13 stycznia 2018 Hobart Twarda Rumunia Mihaela Buzărnescu 6:1, 4:6, 6:3
Zwyciężczyni 3. 15 kwietnia 2018 Lugano Ceglana Białoruś Aryna Sabalenka 7:5, 6:2
Zwyciężczyni 4. 5 maja 2018 Rabat Ceglana Australia Ajla Tomljanović 6:2, 7:6(4)
Zwyciężczyni 5. 16 lutego 2019 Doha Twarda Rumunia Simona Halep 3:6, 6:4, 6:3
Finalistka 2. 16 sierpnia 2020 Praga Ceglana Rumunia Simona Halep 2:6, 5:7
Finalistka 3. 15 listopada 2020 Linz Twarda (hala) Białoruś Aryna Sabalenka 5:7, 2:6
Zwyciężczyni 6. 7 lutego 2021 Melbourne Twarda Estonia Kaia Kanepi 6:4, 6:1
Finalistka 4. 25 kwietnia 2021 Stambuł Ceglana Rumunia Sorana Cîrstea 1:6, 6:7(3)
Zwyciężczyni 7. 9 października 2022 Monastyr Twarda (hala) Francja Alizé Cornet 6:2, 6:0
Zwyciężczyni 8. 22 października 2023 Monastyr Twarda (hala) Włochy Jasmine Paolini 6:3, 6:0
Finalistka 5. 13 stycznia 2024 Hobart Twarda Stany Zjednoczone Emma Navarro 1:6, 6:4, 5:7

Gra podwójna 32 (20–12)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 9 stycznia 2016 Auckland Twarda Belgia An-Sophie Mestach Czarnogóra Danka Kovinić
Czechy Barbora Strýcová
2:6, 6:3, 10–5
Finalistka 1. 30 kwietnia 2017 Stambuł Ceglana Stany Zjednoczone Nicole Melichar Słowenia Dalila Jakupović
Ukraina Nadija Kiczenok
6:7(6), 2:6
Finalistka 2. 23 lipca 2017 Bukareszt Ceglana Holandia Demi Schuurs Rumunia Irina-Camelia Begu
Rumunia Raluca Olaru
3:6, 3:6
Zwyciężczyni 2. 23 września 2017 Kanton Twarda Holandia Demi Schuurs Australia Monique Adamczak
Australia Storm Sanders
6:2, 6:3
Zwyciężczyni 3. 13 stycznia 2018 Hobart Twarda Holandia Demi Schuurs Ukraina Ludmyła Kiczenok
Japonia Makoto Ninomiya
6:2, 6:2
Zwyciężczyni 4. 15 kwietnia 2018 Lugano Ceglana Belgia Kirsten Flipkens Białoruś Wiera Łapko
Białoruś Aryna Sabalenka
6:1, 6:3
Zwyciężczyni 5. 16 czerwca 2018 Rosmalen Trawiasta Holandia Demi Schuurs Holandia Kiki Bertens
Belgia Kirsten Flipkens
3:3 krecz
Finalistka 3. 24 czerwca 2018 Birmingham Trawiasta Holandia Demi Schuurs Węgry Tímea Babos
Francja Kristina Mladenovic
6:4, 3:6, 8–10
Finalistka 4. 18 sierpnia 2018 Cincinnati Twarda Holandia Demi Schuurs Czechy Lucie Hradecká
Rosja Jekatierina Makarowa
2:6, 5:7
Zwyciężczyni 6. 29 września 2018 Wuhan Twarda Holandia Demi Schuurs Czechy Andrea Sestini Hlaváčková
Czechy Barbora Strýcová
6:3, 6:3
Zwyciężczyni 7. 16 marca 2019 Indian Wells Twarda Białoruś Aryna Sabalenka Czechy Barbora Krejčíková
Czechy Kateřina Siniaková
6:3, 6:2
Zwyciężczyni 8. 31 marca 2019 Miami Twarda Białoruś Aryna Sabalenka Australia Samantha Stosur
Zhang Shuai
7:6(5), 6:2
Zwyciężczyni 9. 8 września 2019 US Open Twarda Białoruś Aryna Sabalenka Białoruś Wiktoryja Azaranka
Australia Ashleigh Barty
7:5, 7:5
Finalistka 5. 28 września 2019 Wuhan Twarda Białoruś Aryna Sabalenka Duan Yingying
Rosja Wieronika Kudiermietowa
6:7(3), 2:6
Zwyciężczyni 10. 25 października 2020 Ostrawa Twarda (hala) Białoruś Aryna Sabalenka Kanada Gabriela Dabrowski
Brazylia Luisa Stefani
6:1, 6:3
Zwyciężczyni 11. 19 lutego 2021 Australian Open Twarda Białoruś Aryna Sabalenka Czechy Barbora Krejčíková
Czechy Kateřina Siniaková
6:2, 6:3
Zwyciężczyni 12. 25 kwietnia 2021 Stambuł Ceglana Rosja Wieronika Kudiermietowa Japonia Nao Hibino
Japonia Makoto Ninomiya
6:1, 6:1
Zwyciężczyni 13. 10 lipca 2021 Wimbledon Trawiasta Hsieh Su-wei Rosja Wieronika Kudiermietowa
Rosja Jelena Wiesnina
3:6, 7:5, 9:7
Zwyciężczyni 14. 16 października 2021 Indian Wells Twarda Hsieh Su-wei Rosja Wieronika Kudiermietowa
Kazachstan Jelena Rybakina
7:6(1), 6:3
Finalistka 6. 17 listopada 2021 Guadalajara Twarda Hsieh Su-wei Czechy Barbora Krejčíková
Czechy Kateřina Siniaková
3:6, 4:6
Zwyciężczyni 15. 19 lutego 2022 Dubaj Twarda Rosja Wieronika Kudiermietowa Ukraina Ludmyła Kiczenok
Łotwa Jeļena Ostapenko
6:1, 6:3
Finalistka 7. 25 lutego 2022 Doha Twarda Rosja Wieronika Kudiermietowa Stany Zjednoczone Coco Gauff
Stany Zjednoczone Jessica Pegula
6:3, 5:7, 5–10
Finalistka 8. 3 kwietnia 2022 Miami Twarda Wieronika Kudiermietowa Niemcy Laura Siegemund
Wiera Zwonariowa
6:7(3), 5:7
Finalistka 9. 11 czerwca 2022 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Wieronika Kudiermietowa Australia Ellen Perez
Słowenia Tamara Zidanšek
3:6, 7:5, 10–12
Finalistka 10. 19 czerwca 2022 Birmingham Trawiasta Zhang Shuai Ukraina Ludmyła Kiczenok
Łotwa Jeļena Ostapenko
walkower
Finalistka 11. 10 lipca 2022 Wimbledon Trawiasta Zhang Shuai Czechy Barbora Krejčíková
Czechy Kateřina Siniaková
2:6, 4:6
Zwyciężczyni 16. 7 listopada 2022 Fort Worth Twarda (hala) Wieronika Kudiermietowa Czechy Barbora Krejčíková
Czechy Kateřina Siniaková
6:2, 4:6, 11–9
Zwyciężczyni 17. 20 maja 2023 Rzym Ceglana Australia Storm Hunter Stany Zjednoczone Coco Gauff
Stany Zjednoczone Jessica Pegula
6:4, 6:4
Finalistka 12. 16 lipca 2023 Wimbledon Trawiasta Australia Storm Hunter Hsieh Su-wei
Czechy Barbora Strýcová
5:7, 4:6
Zwyciężczyni 18. 23 września 2023 Guadalajara Twarda Australia Storm Hunter Kanada Gabriela Dabrowski
Nowa Zelandia Erin Routliffe
3:6, 6:2, 10–4
Zwyciężczyni 19. 28 stycznia 2024 Australian Open Twarda Hsieh Su-wei Ukraina Ludmyła Kiczenok
Łotwa Jeļena Ostapenko
6:1, 7:5
Zwyciężczyni 20. 16 marca 2024 Indian Wells Twarda Hsieh Su-wei Australia Storm Hunter
Czechy Kateřina Siniaková
6:3, 6:4

Finały turniejów WTA 125K series[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna 2 (1–1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 22 listopada 2015 Tajpej Dywanowa (hala) Rosja Marina Mielnikowa Japonia Kanae Hisami
Japonia Kotomi Takahata
1:6, 2:6
Zwyciężczyni 1. 20 listopada 2016 Limoges Twarda (hala) Luksemburg Mandy Minella Wielka Brytania Anna Smith
Czechy Renata Voráčová
6:4, 6:4

Występy w Turnieju Mistrzyń[edytuj | edytuj kod]

W grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Rok Rezultat Przeciwniczka Wynik
2021 zawodniczka rezerwowa (nie wystąpiła)

W grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2018 Ćwierćfinał Holandia Demi Schuurs Australia Ashleigh Barty
Stany Zjednoczone Coco Vandeweghe
1:6, 4:6
2019 Faza grupowa Białoruś Aryna Sabalenka Niemcy Anna-Lena Grönefeld
Holandia Demi Schuurs

Chan Hao-ching
Latisha Chan
Węgry Tímea Babos
Francja Kristina Mladenovic
5:7, 6:1, 7–10

7:6(5), 6:4

6:4, 2:6, 5–10
2021 Finał Hsieh Su-wei Czechy Barbora Krejčíková
Czechy Kateřina Siniaková
3:6, 4:6
2022 Zwycięstwo Wieronika Kudiermietowa Czechy Barbora Krejčíková
Czechy Kateřina Siniaková
6:2, 4:6, 11–9
2023 Półfinał Australia Storm Hunter Niemcy Laura Siegemund
Wiera Zwonariowa
6:3, 3:6, 5–10

Występy w Turnieju WTA Elite Trophy[edytuj | edytuj kod]

W grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Rok Rezultat Przeciwniczka Wynik
2018 Faza grupowa Niemcy Julia Görges
Estonia Anett Kontaveit
2:6, 6:7(5)
6:3, 6:1
2019 Faza grupowa Grecja Maria Sakari
Białoruś Aryna Sabalenka
6:2, 3:6, 6:1
4:6, 6:3, 5:7

Historia występów w turniejach WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
W = zwycięstwo
F = finał
SF = półfinał
QF = ćwierćfinał
xR = x runda (x – numer rundy)
LQ = odpadła w kwalifikacjach
A = nie uczestniczyła w turnieju
NH = turniej nie odbywał się
Przypisy
a Uwzględniono tylko mecze rozegrane w głównej drabince turnieju.
b Uwzględniono tylko turnieje, w których zawodniczka wystąpiła.
c Statystyki całej kariery uwzględniają wyniki w turniejach WTA, ITF, kwalifikacjach do tych turniejów oraz spotkania rozegrane w Pucharze Federacji.
Q Do turnieju głównego dostała się przez kwalifikacje.
P5 Turniej w danym roku miał rangę WTA Premier 5.
P Turniej w danym roku miał rangę WTA Premier
1000 Turniej w danym roku miał rangę WTA 1000.
500 Turniej w danym roku miał rangę WTA 500.

W grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Turniej Kategoria
do 2020
2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–Pa
Mistrzostwa kończące sezon
WTA Finals A A A A A A A NH Alt A A 0 / 0 0 – 0
Turnieje WTA 1000
Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj Premier 5/Premier P A P 2R P 1R P SF 500 A 1R 0 / 4 5 – 4
Katar Doha Premier 5/Premier A A P A P 2R P 2R 500 3R 500 2R 0 / 4 5 – 4
Stany Zjednoczone Indian Wells Premier Mandatory A A A A LQ 2R 3R NH 2R 3R 1R 4R 0 / 6 4 – 6
Stany Zjednoczone Miami Premier Mandatory A A A A LQ 3R 3R NH 4R 2R 4R 0 / 5 7 – 5
Hiszpania Madryt Premier Mandatory A A A A A 2R 1R NH QF A 4R 0 / 4 6 – 4
Włochy Rzym Premier 5 A A A A A A 1R QF 1R A 2R 0 / 4 3 – 4
Kanada Montreal/Toronto Premier 5 A A A A A QF 2R NH 1R 2R 1R 0 / 5 5 – 5
Stany Zjednoczone Cincinnati Premier 5 A A A A LQ QF 2R SF 2R 3R 2R 0 / 6 12 – 6
Meksyk Guadalajara Nie rozegrano 2R 2R 500 0 / 2 2 – 2
Japonia Tokio/ Wuhan[a] Premier 5 A A A A 2R 1R 2R Nie rozegrano 0 / 3 2 – 3
Pekin Premier Mandatory A A A A 2R 1R 2R Nie rozegrano 1R 0 / 4 2 – 4
0 / 47 53 – 47

W grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Turniej Kategoria
do 2020
2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–Pa
Mistrzostwa kończące sezon
WTA Finals A A A A A RR RR NH F W SF 1 / 5 12 – 6
Turnieje WTA 1000
Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj Premier 5/Premier P A P 1R P A P 2R 500 A 2R 0 / 3 0 – 3
Katar Doha Premier 5/Premier A A P A P 2R P QF 500 F 500 QF 0 / 4 5 – 4
Stany Zjednoczone Indian Wells Premier Mandatory A A A A A 2R W NH W 1R QF W 3 / 6 18 – 3
Stany Zjednoczone Miami Premier Mandatory A A A A A SF W NH 1R F QF 1 / 5 14 – 4
Hiszpania Madryt Premier Mandatory A A A A A 1R[b] 2R NH 2R A 2R 0 / 3 1 – 3
Włochy Rzym Premier 5 A A A A A A 2R A 2R A W 1 / 3 5 – 2
Kanada Montreal/Toronto Premier 5 A A A A A A A NH QF 2R SF 0 / 3 3 – 3
Stany Zjednoczone Cincinnati Premier 5 A A A A 1R F 2R QF 2R SF SF 0 / 7 10 – 6
Meksyk Guadalajara Nie rozegrano QF W 500 1 / 2 5 – 0
Japonia Tokio/ Wuhan[a] Premier 5 A A A A 1R W F Nie rozegrano 1 / 3 8 – 2
Pekin Premier Mandatory A A A A 2R SF 2R Nie rozegrano 2R 0 / 4 3 – 4
7 / 44 72 – 34

Finały turniejów ITF[edytuj | edytuj kod]

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 13 (11–2)[edytuj | edytuj kod]

Rezultat Data Turniej ($) Naw. Przeciwniczka Wynik
Zwyciężczyni 1. 21/04/2013 Egipt Szarm el-Szejk 10 000 Twarda Hiszpania Arabela Fernández Rabener 6:4, 6:3
Zwyciężczyni 2. 20/10/2013 Egipt Szarm el-Szejk 10 000 Twarda Belgia Klaartje Liebens 2:6, 6:2, 6:4
Zwyciężczyni 3. 27/10/2013 Egipt Szarm el-Szejk 10 000 Twarda Belgia Klaartje Liebens 6:7(0), 6:1, 6:3
Zwyciężczyni 4. 29/12/2013 Turcja Stambuł 10 000 Twarda (hala) Dania Karen Barbat 7:5, 4:6, 6:4
Zwyciężczyni 5. 23/03/2014 Portugalia Ponta Delgada 10 000 Twarda Portugalia Bárbara Luz 6:2, 6:4
Finalistka 1. 01/06/2014 Stany Zjednoczone Hilton Head Island 10 000 Twarda Stany Zjednoczone Caitlin Whoriskey 3:6, 6:7(5)
Zwyciężczyni 6. 08/06/2014 Stany Zjednoczone El Paso 25 000 Twarda Stany Zjednoczone Ashley Weinhold 6:1, 3:6, 6:4
Zwyciężczyni 7. 29/06/2014 Tajlandia Bangkok 10 000 Twarda Lee Pei-chi 6:3, 6:2
Zwyciężczyni 8. 06/07/2014 Tajlandia Bangkok 10 000 Twarda Tajlandia Nungnadda Wannasuk 6:1, 6:1
Finalistka 2. 25/01/2015 Stany Zjednoczone Daytona Beach 25 000 Ceglana Rosja Darja Kasatkina 2:6, 6:4, 0:6
Zwyciężczyni 9. 03/05/2015 Włochy Pula 25 000 Ceglana Hiszpania Yvonne Cavallé Reimers 7:6(6), 6:4
Zwyciężczyni 10. 03/10/2015 Meksyk Ciudad Victoria 50 000 Twarda Francja Amandine Hesse 6:4, 6:3
Zwyciężczyni 11. 18/09/2016 Stany Zjednoczone Atlanta 50 000 Twarda Stany Zjednoczone Melanie Oudin 6:4, 6:2

Gra podwójna 23 (13–10)[edytuj | edytuj kod]

Rezultat Data Turniej ($) Naw. Partnerka Przeciwniczki Wynik
Zwyciężczyni 1. 06/04/2013 Egipt Szarm el-Szejk 10 000 Twarda Belgia Justine De Sutter Rosja Alina Michiejewa
Kanada Jillian O'Neill
6:1, 6:4
Zwyciężczyni 2. 26/10/2013 Egipt Szarm el-Szejk 10 000 Twarda Polska Sandra Zaniewska Ukraina Wałerija Strachowa
Brazylia Karina Venditti
6:4, 6:7(5), 12–10
Zwyciężczyni 3. 28/12/2013 Turcja Stambuł 10 000 Twarda (hala) Turcja İpek Soylu Japonia Yuuki Tanaka
Rosja Jekatierina Jaszyna
6:0, 7:6(3)
Finalistka 1. 25/01/2014 Hiszpania Tinajo 10 000 Twarda Hiszpania Arabela Fernández Rabener Włochy Deborah Chiesa
Kolumbia Yuliana Lizarazo
2:6, 6:3, 11–13
Finalistka 2. 01/02/2014 Hiszpania Tinajo 10 000 Twarda Hiszpania Arabela Fernández Rabener Rumunia Ioana Loredana Roșca
Japonia Hikari Yamamoto
1:6, 1:6
Finalistka 3. 08/02/2014 Hiszpania Tinajo 10 000 Twarda Holandia Bernice van de Velde Kanada Petra Januskova
Lu Jiajing
5:7, 7:5, 6–10
Zwyciężczyni 4. 22/03/2014 Portugalia Ponta Delgada 10 000 Twarda Białoruś Swiatłana Pirażenka Czechy Tereza Malíková
Czechy Pernilla Mendesová
6:1, 6:2
Zwyciężczyni 5. 16/08/2014 Belgia Westende 25 000 Twarda Belgia Ysaline Bonaventure Rosja Marina Mielnikowa
Rosja Jewgienija Rodina
6:2, 6:2
Zwyciężczyni 6. 23/08/2014 Belgia Wanfercée-Baulet 15 000 Ceglana Holandia Demi Schuurs Argentyna Tatiana Búa
Chile Daniela Seguel
6:2, 6:3
Finalistka 4. 11/10/2014 Meksyk Monterrey 50 000 Twarda Holandia Arantxa Rus Hiszpania Lourdes Domínguez Lino
Kolumbia Mariana Duque Mariño
3:6, 6:7(4)
Zwyciężczyni 7. 01/11/2014 Egipt Szarm el-Szejk 25 000 Twarda Włochy Alice Matteucci Rumunia Ioana Loredana Roșca
Bułgaria Julija Tierzijska
6:7(1), 7:6(4), 10–6
Finalistka 5. 22/11/2014 Indie Nowe Delhi 50 000 Twarda Rosja Marina Mielnikowa Liu Chang
Lu Jiajing
3:6, 0:6
Finalistka 6. 24/01/2015 Stany Zjednoczone Daytona Beach 25 000 Ceglana Holandia Arantxa Rus Stany Zjednoczone Jan Abaza
Stany Zjednoczone Sanaz Marand
4:6, 6:3, 6–10
Zwyciężczyni 8. 05/07/2015 Francja Denain 25 000 Ceglana Turcja İpek Soylu Szwajcaria Xenia Knoll
Argentyna Florencia Molinero
7:6(3), 6:3
Zwyciężczyni 9. 08/08/2015 Belgia Koksijde 25 000 Ceglana Holandia Demi Schuurs Polska Justyna Jegiołka
Francja Sherazad Reix
6:3, 6:2
Zwyciężczyni 10. 26/09/2015 Meksyk Monterrey 50 000 Twarda Belgia Ysaline Bonaventure Rosja Marina Mielnikowa
Luksemburg Mandy Minella
6:4, 3:6, 11–9
Zwyciężczyni 11. 03/10/2015 Meksyk Ciudad Victoria 50 000 Twarda Belgia Ysaline Bonaventure Argentyna María Irigoyen
Czechy Barbora Krejčíková
6:4, 4:6, 10–6
Finalistka 7. 14/11/2015 Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj 75 000 Twarda Turcja İpek Soylu Turcja Çağla Büyükakçay
Grecja Maria Sakari
6:7(6), 4:6
Zwyciężczyni 12. 30/01/2016 Francja Andrézieux-Bouthéon 50 000 Twarda (hala) Belgia An-Sophie Mestach Szwajcaria Viktorija Golubic
Szwajcaria Xenia Knoll
6:4, 3:6, 10–7
Finalistka 8. 09/04/2016 Korea Południowa Changwon 25 000 Twarda Lu Jiajing Korea Południowa Han Na-lae
Korea Południowa Yoo Mi
6:4, 3:6, 7–10
Finalistka 9. 13/08/2016 Stany Zjednoczone Landisville 25 000 Twarda Belgia An-Sophie Mestach Wielka Brytania Freya Christie
Wielka Brytania Laura Robson
3:6, 4:6
Finalistka 10. 24/09/2016 Stany Zjednoczone Albuquerque 75 000 Twarda Luksemburg Mandy Minella Holandia Michaëlla Krajicek
Grecja Maria Sanchez
2:6, 4:6
Zwyciężczyni 13. 29/10/2016 Meksyk Tampico 50 000+H Twarda Rumunia Mihaela Buzărnescu Stany Zjednoczone Usue Maitane Arconada
Wielka Brytania Katie Swan
6:0, 6:2

Występy w igrzyskach olimpijskich[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]

Runda Przeciwniczka Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo  Belgia [13]
I runda  Rosyjski Komitet Olimpijski: Jekatierina Aleksandrowa 6:4, 4:6, 4:6

Gra podwójna[edytuj | edytuj kod]

Runda Partnerka Przeciwniczki Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo  Belgia
I runda Belgia Alison Van Uytvanck  Hiszpania: Garbiñe Muguruza / Carla Suárez Navarro 3:6, 6:7(4)

Zwycięstwa nad zawodniczkami klasyfikowanymi w danym momencie w czołowej dziesiątce rankingu WTA[edytuj | edytuj kod]

Stan na 28.01.2024

Rok 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Łącznie
Wygrane 1 2 3 1 2 0 2 11
# Zawodnik Ranking Turniej Nawierzchnia Runda Wynik
2017
1. Słowacja Dominika Cibulková Nr 10 Pekin, Chiny Twarda 1R 7:6(4), 6:1
2018
2. Ukraina Elina Switolina Nr 4 Melbourne, Australia Twarda QF 6:4, 6:0
3. Stany Zjednoczone Sloane Stephens Nr 3 Cincinnati, Stany Zjednoczone Twarda 3R 7:6(8), 6:2
2019
4. Holandia Kiki Bertens Nr 8 Doha, Katar Twarda QF 6:4, 6:3
5. Niemcy Angelique Kerber Nr 6 Twarda SF 6:4, 2:6, 6:1
6. Rumunia Simona Halep Nr 3 Twarda F 3:6, 6:4, 6:3
2020
7. Stany Zjednoczone Sofia Kenin Nr 4 Nowy Jork, Stany Zjednoczone Twarda 4R 6:3, 6:3
2021
8. Ukraina Elina Switolina Nr 5 Melbourne, Australia Twarda QF 6:3, 5:7, 10–6
9. Rumunia Simona Halep Nr 3 Madryt, Hiszpania Ceglana 3R 4:6, 7:5, 7:5
2023
10. Darja Kasatkina Nr 8 Miami, Stany Zjednoczone Twarda 2R 4:6, 6:2, 6:2
11. Stany Zjednoczone Jessica Pegula Nr 3 Paryż, Francja Ceglana 3R 6:1, 6:3

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Do 2013 roku turniej w Tokio był w kategorii Premier 5, od 2014 spadł do rangi Premier (obecnie WTA 500), a jego miejsce zajął turniej Wuhan Open.
  2. W parze z Demi Schuurs nie zdążyły się wycofać przed rozpoczęciem turnieju, ale w pierwszej rundzie oddały mecz walkowerem. Liczone jako start turniejowy, ale nie jako porażka.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]