Eliud Kipchoge – Wikipedia, wolna encyklopedia

Eliud Kipchoge
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 listopada 1984
Kapsisiywa

Wzrost

167 cm

Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
Reprezentacja  Kenia
złoto Rio de Janeiro 2016 lekkoatletyka
(maraton)
złoto Tokio 2020 lekkoatletyka
(maraton)
srebro Pekin 2008 lekkoatletyka
(bieg na 5000 m)
brąz Ateny 2004 lekkoatletyka
(bieg na 5000 m)
Mistrzostwa świata
złoto Paryż 2003 bieg na 5000 m
srebro Osaka 2007 bieg na 5000 m
Halowe mistrzostwa świata
brąz Moskwa 2006 bieg na 3000 m
Igrzyska Wspólnoty Narodów
srebro Nowe Delhi 2010 lekkoatletyka
(bieg na 5000 m)

Eliud Kipchoge (ur. 5 listopada 1984 w Kapsisiywa koło Kapsabet[1]) – kenijski lekkoatleta, czterokrotny medalista olimpijski i dwukrotny medalista mistrzostw świata. Specjalizuje się w biegach długodystansowych oraz przełajowych.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W 2003 zdobył mistrzostwo świata juniorów w biegu przełajowym, a następnie na mistrzostwach świata w Paryżu w tym samym roku został niespodziewanie zwycięzcą biegu na 5000 m w znakomitym czasie 12:52,79, wygrywając o 0,04 sekundy z Hichamem El Guerroujem[2].

Na tym samym dystansie zdobył brązowy medal podczas igrzysk olimpijskich w Atenach w 2004[1]. Na mistrzostwach świata w Helsinkach w 2005 zajął 4. miejsce w biegu na 5000 metrów[2]. Kipchoge został brązowym medalistą halowych mistrzostw świata w Moskwie w 2006 w biegu na 3000 metrów[3].

Zdobył także dwa srebrne medale w drużynie na Mistrzostwach Świata w Biegach Przełajowych 2004 i w 2005, oba na długim dystansie. Indywidualnie był czwarty i piąty.

31 grudnia 2006 w Madrycie uzyskał wraz z Zersenayem Tadese z Erytrei najlepszy wynik w biegu ulicznym na 10 km (26:54), poprawiając dotychczasowy rekord należący do Haile Gebrselassie (27:02). Obaj zawodnicy uzyskali ten sam czas, ale zwycięzcą został Kipchoge. Wynik ten nie został uznany za oficjalny rekord świata, ponieważ trasa miała w pewnym momencie zbyt duży spadek[4].

W 2007 na mistrzostwach świata w lekkoatletyce wywalczył srebrny medal na dystansie 5000 metrów. Szybszy był tylko Bernard Lagat[2].

Na igrzyskach olimpijskich w Pekinie, startując na dystansie 5000 metrów, zdobył srebrny medal, przegrywając z Etiopczykiem Kenenisą Bekele[1].

W 2010 zdobył srebrny medal w biegu na 5000 metrów podczas igrzysk Wspólnoty Narodów[5].

W 2016 podczas igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro zdobył złoty medal, zwyciężając w maratonie[1].

W 2018 podczas maratonu w Berlinie ustanowił rekord świata w tej konkurencji – 2:01:39[6]

12 października 2019 ustanowił nieoficjalny rekord świata przebiegając w Wiedniu dystans maratonu w 1:59:40, jako pierwszy uzyskując czas poniżej 2 godzin[7].

8 sierpnia 2021 obronił tytuł mistrza olimpijskiego w maratonie podczas Igrzysk Olimpijskich w Tokio[8]

25 września 2022 w berlińskim maratonie, poprawił czasem 2:01:09 należący do niego rekord świata o 30 sekund[9] (rekord ten przetrwał do 8 października 2023, obecnie jest to 2. wynik w historii światowej lekkoatletyki).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Eliud Kipchoge [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-02] (ang.).
  2. a b c IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 127 [dostęp 2020-08-02] (ang.).
  3. IAAF World Indoor Championships – Birmingham 2018, Statistics Handbook [online], IAAF, s. 81 [dostęp 2020-08-02] (ang.).
  4. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 364 [dostęp 2020-08-02] (ang.).
  5. 2010 Commonwealth Games – 5000m Men, Final - Running [online], cwgdelhi2010.org [dostęp 2010-10-06] [zarchiwizowane z adresu 2010-10-09] (ang.).
  6. FLASH: KIPCHOGE BREAKS MARATHON WORLD RECORD IN BERLIN WITH STUNNING 2:01:39 [online], iaaf.org [dostęp 2018-09-16] (ang.).
  7. Bianca Britton CNN, Kenya's Eliud Kipchoge smashes two-hour marathon barrier [online], CNN [dostęp 2019-10-12].
  8. Tokio 2020. Maraton. Eliud Kipchoge znów najlepszy! Jak Polacy? - Sport [online], onet.pl [dostęp 2021-08-09] (pol.).
  9. Kipchoge breaks world record in Berlin with 2:01:09 [online], worldathletics.org [dostęp 2022-09-25] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]