Ella Sophia Armitage – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ella Sophia Armitage (ur. 3 marca 1841 w Liverpool^[1], zm. 30 marca 1931 w Middlesbrough^[2]) – angielska historyk i archeolog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ella urodziła się jako Ella Sophia Bulley w Liverpoolu w rodzinie Samuela Marshalla Bulleya, handlarza bawełną, i Mary Rachel z domu Raffles. Była samoukiem zdobywając podstawową wiedzę i osiągając płynność w francuskim, niemieckim, włoskim i łacinie. W październiku 1871 roku była jedną z pierwszych studentek, które dostały się do Newnham College na Uniwersytecie w Cambridge^[3].

30 lipca 1874 roku poślubiła pastora Elkanaha Armitage'a, z którym miała dwoje dzieci. Od 1877 do 1879 roku uczyła historii w Owens College w Manchesterze wraz z siostrą Amy. Tam też rozwijała swoje zainteresowanie średniowiecznymi zamkami, które zaowocowało później powstaniem książki The Early Norman Castles of the British Isles uważanej za przełomową pracę na ten temat. Ella - wraz z Johnem Round, George Neilson i Goddardem Orpen - udowodniła w szeregu publikacji, że brytyjskie zamki typu motte, które wcześniej były uważane za anglosaskie, nie zostały zbudowane do czasu podboju Anglii przez Normanów w 1066 roku^[2].

W 1887 roku została pierwszą kobietą w zarządzie szkoły w Rotherham, a w 1894 roku została mianowana asystentem komisarza Jamesa Bryce'a w Królewskiej Komisji Edukacji Średniej (ang. Royal Commission on Secondary Education) w celu zbadania edukacji dziewcząt w Devon^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Oxford Dictionary of National Biography. Praca zbiorowa. T. 2. Oxford: Oxford University Press, 2004. ISBN 0-19-861352-0. (ang.).
• The Biographical Dictionary of Women in Science. Praca zbiorowa. T. 1. Londyn: Routledge, 2000. ISBN 0-415-92040-X. (ang.).