Emil Kiszka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Emil Kiszka

Data i miejsce urodzenia	5 grudnia 1926 Krywałd
Data i miejsce śmierci	9 lutego 2007 Hürth
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski złoto Poznań 1948 skok w dal złoto Kraków 1950 bieg na 100 m złoto Warszawa 1951 bieg na 100 m złoto Wrocław 1952 bieg na 100 m srebro Poznań 1948 bieg na 100 m srebro Gdańsk 1949 bieg na 100 m srebro Gdańsk 1949 skok w dal srebro Gdańsk 1949 sztafeta 4 × 100 m srebro Warszawa 1953 bieg na 100 m srebro Łódź 1955 bieg na 100 m brąz Warszawa 1951 bieg na 200 m brąz Warszawa 1951 skok w dal brąz Warszawa 1954 sztafeta 4 × 100 m Halowe mistrzostwa Polski złoto Olsztyn 1948 bieg na 60 m złoto Poznań 1951 bieg na 80 m złoto Poznań 1951 skok w dal złoto Poznań 1954 bieg na 60 m złoto Warszawa 1955 bieg na 80 m srebro Poznań 1949 bieg na 80 m brąz Olsztyn 1948 skok w dal

Emil Kiszka (ur. 5 grudnia 1926 w Krywałdzie (obecnie dzielnica Knurowa), zm. 9 lutego 2007 w Hürth^[1]) – polski lekkoatleta, sprinter.

Był czołowym sprinterem w Polsce w latach po II wojnie światowej. Podczas Mistrzostw Europy w Brukseli w 1950 zajął 4. miejsce w biegu na 100 metrów z czasem 10,7 s^[2]. Startował także na igrzyskach olimpijskich w Helsinkach w 1952 w biegu na 100 metrów i sztafecie 4 × 100 metrów^[1] oraz w Mistrzostwach Europy w Bernie w 1954 w sztafecie 4 × 100 metrów^[3], ale bez powodzenia.

Cztery razy zdobywał tytuł mistrza Polski na otwartym stadionie: w 1948 w skoku w dal oraz w 1950, 1951 i 1952 w biegu na 100 metrów. Był również wicemistrzem Polski w biegu na 100 metrów w 1948, 1949, 1953 i 1955 oraz w skoku w dal i w sztafecie 4 × 100 metrów w 1949, a także brązowym medalistą w biegu na 200 metrów i skoku w dal w 1951 oraz w sztafecie 4 × 100 metrów w 1954^[4]. W hali był pięć razy mistrzem Polski: w biegu na 60 metrów w 1948 i 1954, w biegu na 80 metrów w 1951 i 1955 oraz w skoku w dal w 1951. Był także wicemistrzem w biegu na 80 metrów w 1949 oraz brązowym medalistą w skoku w dal w 1948^[5]. Był rekordzistą Polski w biegu na 100 metrów (10,5 s uzyskany 13 sierpnia 1950 w Krakowie) oraz w sztafecie 4 × 100 metrów (pięciokrotnie do wyniku 40,9 s osiągniętego 6 sierpnia 1955 w Warszawie)^[6].

W latach 1957-1959 Emil Kiszka występował także w II-ligowym zespole piłkarskim Concordia Knurów.

Rekordy życiowe:

• bieg na 100 metrów - 10,5 s
• bieg na 200 metrów - 22,0 s
• skok w dal - 7,32 m

Dwa razy znalazł się wśród „dziesiątki” Plebiscytu Przeglądu Sportowego: w 1950 był na 2. miejscu, a w 1951 był szósty. Na początku 1952 otrzymał tytuł mistrza sportu^[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Polski Komitet Olimpijski: Emil Kiszka – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-21]. (pol.).
• Zmarł Emil Kiszka [online], Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki, 24 lutego 2007 [dostęp 2020-08-03]  (pol.).