French
DeutschEmilia Polak – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Portret autorstwa jej ojca (1909) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | polska |
| Rodzice | Antoni, Maria |
| Małżeństwo | Tadeusz Polak |
| Krewni i powinowaci | Kajetan (brat) |
| Odznaczenia | |
  | |
Emilia Polak z domu Stefanowicz (ur. 8 stycznia 1885 w Drohobyczu, zm. 26 grudnia 1938 we Lwowie) – polska działaczka społeczna, radna Lwowa.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Była córką Antoniego Stefanowicza (1858-1929, artysta malarz, pedagog)[1] i Marii z domu Krzysztofowicz, która była pochodzenia ormiańskiego. Jej bratem był Kajetan (1886-1920, malarz, legionista, oficer, poległy w wojnie polsko-bolszewickiej). W 1906 jej mężem został Tadeusz Polak, prawnik, prezes Izby Skarbowej we Lwowie.
Działała społecznie, głównie w organizacjach kobiecych. Pełniła funkcję wiceprezesa Sekretariatu Porozumiewawczego Polskich Organizacji Społecznych we Lwowie (SPPOS)[2]. Działała w Związku Kół Gospodyń Wiejskich, Rodzinie Urzędniczej, Archidiecezjalnym Związku Ormian, była przewodniczącą Rady Okręgowej Rodziny Rezerwistów, Komisji dla spraw kobiecych w Sekretariacie Porozumiewawczym Pol. Organizacyj Społecznych Małopolski Wschodniej, wiceprzewodniczącą Zjednoczenia Polskich Katolickich Organizacyj Kobiecych, członkiem Rady Okręgowej Obozu Zjednoczenia Narodowego[1].
W 1934 została wybrana radną Rady Miasta Lwowa. W 1938 została udekorowana Złotym Krzyżem Zasługi[3]. W 1938 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1938)[4][5][1].
28 grudnia 1938 została pochowana w manifestacyjnym pogrzebie we Lwowie, pod przewodnictwem bp. Bolesława Twardowskiego i z udziałem m.in. prezydenta miasta, Stanisława Ostrowskiego[6]. W styczniu 1939 została zorganizowana uroczysta akademia żałobna w Radzie Miejskiej Lwowa ku czci Emilii Polak[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c † Ze Stefanowiczów Emilia Polakowa. „Wschód”. Nr 111, s. 2, 1 stycznia 1939.
- ↑ Komunikaty. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 294 z 29 grudnia 1938.
- ↑ Odznaczenia urzędników i działaczy społecznych we Lwowie. „Wschód”. Nr 77, s. 2, 10 marca 1938.
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592 „za zasługi na polu pracy zawodowej”.
- ↑ Odznaczenia na terenie Małopolski wschodniej. „Wschód”. Nr 106, s. 8, 27 listopada 1938.
- ↑ Pogrzeb śp. Emilii Polakowej. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 294 z 28 grudnia 1938.
- ↑ Ku czci śp. Emilii Polakowej. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 24 z 31 stycznia 1939.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Emilia Polak – profil w bazie Wiki Ormianie. wiki.ormianie.pl. [dostęp 2016-06-09].