Emma Dmochowska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Emma Dmochowska

Elian

Imię i nazwisko	Emma z Jeleńskich Dmochowska
Data i miejsce urodzenia	29 lutego 1864 Komarowicze
Data i miejsce śmierci	24 stycznia 1919 Wilno
Narodowość	polska
Dziedzina sztuki	literatura
Multimedia w Wikimedia Commons

Emma Dmochowska z Jeleńskich herbu Korczak II^[1], ps. Elian (ur. 29 lutego 1864 w Komarowiczach w powiecie mozyrskim na Polesiu, zm. 24 stycznia 1919 w Wilnie) – polska dramatopisarka, powieściopisarka i działaczka oświatowa.

Od 1890 organizatorka kursów dla nauczycieli. Pracowała w redakcji pisma „Zorza Wileńska” i „Jutrzenka”. Wydawała pismo „Unia” podczas I wojny światowej. Założyła Związek Patriotyczny Polek.

W swojej twórczości literackiej omawiała problemy obyczajowe i społeczne, przywiązanie do ziemi ojczystej, tradycje szlacheckie. Jej utwory przełożono na niemiecki, czeski i rosyjski.

Była członkinią wileńskiego Towarzystwa Oświaty Narodowej^[2].

Wszystkie jej utwory objęte były w 1951 roku zapisem cenzury w Polsce, podlegały natychmiastowemu wycofaniu z bibliotek^[3].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

• 1899: Panienka, powieść nagrodzona w konkursie „Kuriera Codziennego”^[4][5]
• 1903: Dwór w Haliniszkach^[6][7]
• 1903: Z miłości^[8]
• 1903: Kalwarya pod Wilnem^[9]
• 1904 - Syn (dramat)
• 1907 - Obrączka^[10]
• 1908 - Bociany (tom nowel)^[11]
• 1909 - Kobieto, puchu marny...^[12]
• 1911 - Jubileusz i inne nowele (tom nowel)^[13]
• 1912 - Krzywda (dramat)
• 1913 - Trzy pokolenia^[14]
• 1914 - Jak odłamana gałąź^[15]
• 1922 - Matka^[16]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Dzieła Emmy Dmochowskiej w bibliotece Polona