Enfleda (królowa) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Święta
Enfleda OSB
Eanflæd
królowa
Data i miejsce urodzenia

19 kwietnia 626
Deira

Data i miejsce śmierci

11 grudnia 704
Whitby

Czczona przez

Kościół katolicki

Wspomnienie

24 listopada

Enfleda, królowa, również Enfleda z Deiry, staroang. Eanflæd, również Enflaeda (ur. 19 kwietnia 626 w Deirze, zm. 11 grudnia 704 w Whitby) – benedyktyńska ksieni, święta Kościoła katolickiego.

Była córką króla Nortumbrii Edwina i Etelburgi (córki króla Kentu Ethelberta). Po śmierci ojca w została wywieziona przez biskupa Paulina do hrabstwa Kentu[1]. Około 642 wyszła za mąż za króla Bernicji Oswego. W 644 Oswy przyjął zwyczaje rzymskie, co zaakceptowała[1]. Po śmierci Oswiu w 670 Enfleda wstąpiła do benedyktyńskiego opactwa Whitby założonego przez św. Hildę, w którym ksienią była jej córka Aelfflaeda (Ælfflæd; + 714)[1]. Przebywała tam do śmierci.

Jej wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 24 listopada[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 2: D-G. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 168. ISBN 83-7097-374-4.
  2. EanfledaCatholic Online (ang.)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]