Erik Guay – Wikipedia, wolna encyklopedia

Erik Guay

Data i miejsce urodzenia	5 sierpnia 1981 Montreal
Klub	Mont-Tremblant Ski Club
Wzrost	178 cm
Debiut w PŚ	10.12 2000, Val d’Isère (DNQ2 – gigant)
Pierwsze punkty w PŚ	14.12 2002, Val d’Isère (28. miejsce – zjazd)
Pierwsze podium w PŚ	29.11 2003, Lake Louise (2. miejsce – zjazd)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada Mistrzostwa świata złoto Ga-Pa 2011 Zjazd złoto Sankt Moritz 2017 Supergigant srebro Sankt Moritz 2017 Zjazd Puchar Świata (Zjazd) 3. miejsce 2006/2007 3. miejsce 2013/2014 Puchar świata (Supergigant) Mała Kryształowa Kula 2009/2010
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Erik Guay (ur. 5 sierpnia 1981 w Montrealu) – kanadyjski narciarz alpejski, trzykrotny medalista mistrzostw świata oraz zdobywca Małej Kryształowej Kuli Pucharu Świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Erik Guay pojawił się 30 listopada 1996 roku w Mont Tremblant, gdzie w zawodach FIS Race w gigancie zajął dziesiąte miejsce. W 1999 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Pra Loup, gdzie jego najlepszym wynikiem było 19. miejsce w gigancie. Jeszcze dwukrotnie startował na imprezach tego cyklu, najlepszy wynik osiągając podczas mistrzostw świata juniorów w Verbier w 2001 roku, gdzie giganta ukończył na dziewiątej pozycji.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 10 grudnia 2000 roku w Val d’Isère, gdzie nie zakwalifikował się do drugiego przejazdu giganta. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył blisko dwa lata później w tej samej miejscowości, zajmując 28. miejsce w zjeździe. Na podium po raz pierwszy stanął 29 listopada 2003 roku w Lake Louise, zajmując drugie miejsce w tej samej konkurencji. W zawodach tych rozdzielił na podium Austriaka Michaela Walchhofera oraz Antoine'a Dénériaza z Francji. W kolejnych latach jeszcze wielokrotnie stawał na podium, w tym 29 listopada 2008 roku w Garmisch-Partenkirchen odniósł swoje pierwsze zwycięstwo, wygrywając zjazd. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2006/2007, który ukończył na dwunastej pozycji w klasyfikacji generalnej oraz trzeciej w klasyfikacji zjazdu. W klasyfikacji zjazdu trzecie miejsce zajął także w sezonie 2013/2014, a w sezonie 2009/2010 zdobył Małą Kryształową Kulę a zwycięstwo w klasyfikacji supergiganta.

Największy sukces osiągnął w 2011 roku, kiedy na mistrzostwach świata w Garmisch-Partenkirchen zdobył złoty medal w supergigancie. Wyprzedził tam bezpośrednio Didiera Cuche ze Szwajcarii oraz Włocha Christofa Innerhofera. Podczas rozgrywanych cztery lata później mistrzostw świata w Åre był czwarty w zjeździe. Walkę o podium przegrał tam ze Szwedem Patrikiem Järbynem o 0,02 sekundy. W 2006 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Turynie, zajmując czwarte miejsce w supergigancie. Tym razem w walce o medal lepszy o 0,10 sekundy był Szwajcar Ambrosi Hoffmann. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Vancouver był między innymi piąty w zjeździe i supergigancie. Brał także udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku, zajmując dziesiąte miejsce w zjeździe i nie kończąc rywalizacji w supergigancie.

Jego młodszy brat, Stefan Guay, także został narciarzem.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas zawodów	Strata	Zwycięzca
4.	18 lutego	2006	Turyn	Supergigant	1:30,65	+0,43	Kjetil André Aamodt
5.	15 lutego	2010	Vancouver	Zjazd	1:54,31	+0,33	Didier Défago
5.	19 lutego	2010	Vancouver	Supergigant	1:30,34	+0,34	Aksel Lund Svindal
16.	23 lutego	2010	Vancouver	Gigant	2:37,83	+1,80	Carlo Janka
10.	9 lutego	2014	Soczi	Zjazd	2:06,23	+0,81	Matthias Mayer
DSQ	16 lutego	2014	Soczi	Supergigant	1:18,14	-	Kjetil Jansrud

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas zawodów	Strata	Zwycięzca
6.	2 lutego	2003	Sankt Moritz	Supergigant	1:38,80	+1,08	Stephan Eberharter
17.	6 lutego	2003	Sankt Moritz	Kombinacja	3:18,41	+5,04	Bode Miller
6	8 lutego	2003	Sankt Moritz	Zjazd	1:43,54	+1,16	Michael Walchhofer
19.	29 stycznia	2005	Bormio	Supergigant	1:27,55	+2,19	Bode Miller
DNS	3 lutego	2005	Bormio	Kombinacja	3:19,10	-	Benjamin Raich
22	5 lutego	2005	Bormio	Zjazd	1:56,22	+2,06	Bode Miller
6.	6 lutego	2007	Åre	Supergigant	1:14,30	+0,65	Patrick Staudacher
4.	11 lutego	2007	Åre	Zjazd	1:44,68	+0,99	Aksel Lund Svindal
19.	4 lutego	2009	Val d’Isère	Supergigant	1:19,41	+2,98	Didier Cuche
DNF	7 lutego	2009	Val d’Isère	Zjazd	2:07,01	-	John Kucera
DNF	9 lutego	2011	Ga-Pa	Supergigant	1:38,31	-	Christof Innerhofer
1.	12 lutego	2011	Ga-Pa	Zjazd	1:58,41	-	-
23.	6 lutego	2013	Schladming	Supergigant	1:23,96	+2,34	Ted Ligety
DSQ1	9 lutego	2013	Schladming	Zjazd	2:01,32	-	Aksel Lund Svindal
1.	9 lutego	2017	Sankt Moritz	Supergigant	1:25,38	-	-
2.	12 lutego	2017	Sankt Moritz	Zjazd	1:38,91	+0,12	Beat Feuz

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
48.	10 marca	1999	Pra Loup	Zjazd	1:08,50	+2,47	Klaus Kröll
20.	11 marca	1999	Pra Loup	Supergigant	1:11,87	+1,66	Manfred Gstatter
19.	13 marca	1999	Pra Loup	Gigant	1:48,10	+2,56	Christoph Alster
DNF1	14 marca	1999	Pra Loup	Slalom	1:34,96	-	Massimiliano Blardone
33.	21 lutego	2000	Québec	Zjazd	1:10,77	+2,61	Thomas Graggaber
16.	22 lutego	2000	Québec	Supergigant	1:15,69	+1,84	Klaus Kröll
DNS2	26 lutego	2000	Québec	Gigant	1:52,09	-	Georg Streitberger
22.	5 lutego	2001	Verbier	Zjazd	1:30,23	+2,87	Thomas Graggaber
14.	6 lutego	2001	Verbier	Supergigant	1:28,17	+2,86	Christoph Kornberger
9.	8 lutego	2001	Verbier	Gigant	2:08,79	+0,75	Hannes Reiter
DNF1	9 lutego	2001	Verbier	Slalom	1:25,72	-	Stefan Kogler

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

• sezon 2002/2003: 79.
• sezon 2003/2004: 55.
• sezon 2004/2005: 25.
• sezon 2005/2006: 18.
• sezon 2006/2007: 12.
• sezon 2007/2008: 18.
• sezon 2008/2009: 22.
• sezon 2009/2010: 13.
• sezon 2010/2011: 26.
• sezon 2011/2012: 19.
• sezon 2012/2013: 18.
• sezon 2013/2014: 13.
• sezon 2014/2015: -
• sezon 2015/2016: 26.
• sezon 2016/2017: 16.

Zwycięstwa w zawodach[edytuj | edytuj kod]

1. Ga-Pa – 24 lutego 2007 (zjazd)
2. Kvitfjell – 7 marca 2010 (supergigant)
3. Ga-Pa – 11 marca 2010 (supergigant)
4. Val Gardena – 21 grudnia 2013 (zjazd)
5. Kvitfjell – 1 marca 2014 (zjazd)

Pozostałe miejsca na podium w zawodach[edytuj | edytuj kod]

1. Lake Louise – 29 listopada 2003 (zjazd) – 2. miejsce
2. Beaver Creek – 1 grudnia 2005 (supergigant) – 2. miejsce
3. Val Gardena – 16 grudnia 2005 (supergigant) – 2. miejsce
4. Val Gardena – 17 grudnia 2005 (zjazd) – 3. miejsce
5. Val d’Isère – 20 stycznia 2007 (zjazd) – 2. miejsce
6. Ga-Pa – 23 lutego 2007 (zjazd) – 3. miejsce
7. Kvitfjell – 10 marca 2007 (zjazd) – 2. miejsce
8. Lenzerheide – 15 marca 2007 (supergigant) – 3. miejsce
9. Beaver Creek – 5 grudnia 2008 (zjazd) – 3. miejsce
10. Ga-Pa – 10 marca 2010 (zjazd) – 3. miejsce^[1]
11. Val Gardena – 17 grudnia 2010 (supergigant) – 3. miejsce
12. Kvitfjell – 11 marca 2011 (zjazd) – 2. miejsce
13. Ga-Pa – 28 stycznia 2012 (zjazd) – 2. miejsce
14. Chamonix – 4 lutego 2012 (zjazd) – 3. miejsce
15. Val Gardena – 15 grudnia 2012 (zjazd) – 3. miejsce
16. Kitzbühel – 26 stycznia 2013 (zjazd) – 2. miejsce
17. Bormio – 29 grudnia 2013 (zjazd) – 3. miejsce
18. Sankt Moritz – 16 marca 2016 (zjazd) – 3. miejsce
19. Val Gardena – 16 grudnia 2016 (supergigant) – 3. miejsce
20. Kvitfjell – 26 lutego 2017 (supergigant) – 3. miejsce

• W sumie (5 zwycięstw, 8 drugich i 12 trzecich miejsc)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-16)]. (ang.)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]