Errol Flynn – Wikipedia, wolna encyklopedia

Errol Flynn
Ilustracja
Errol Flynn
Data i miejsce urodzenia

20 czerwca 1909
Hobart

Data i miejsce śmierci

14 października 1959
Vancouver

Zawód

aktor

Współmałżonek

Lili Damita
(1935–1942; rozwód)
Nora Eddington
(1943–1949; rozwód)
Patrice Wymore
(1950–1959; jego śmierć)

Lata aktywności

1932–1959

Errol Leslie Thomson Flynn[1] (ur. 20 czerwca 1909 w Hobart, zm. 14 października 1959 w Vancouver) – amerykański aktor pochodzenia australijskiego. Uważany za następcę Douglasa Fairbanksa, osiągnął światową sławę podczas Złotego Wieku Hollywood. Na ekranie często partnerował Olivii de Havilland. Był znany z romantycznych, zawadiackich ról oraz reputacji kobieciarza i hedonistycznego życia osobistego[2][3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Lily Mary Young i Theodore’a Thomsona Flynna, biologa morskiego z Uniwersytetu Tasmańskiego[4]. Miał młodszą o 11 lat siostrę[5]. Gdy miał 11 lat, przeprowadził się z rodziną do Sydney, gdzie uczył się w Sydney Northshore Grammar School, z której został relegowany za uprawianie seksu w szkolnej piwnicy[6]. Studiował biologię na Uniwersytecie Tasmańskim[7].

Wyjechał do Melbourne, gdzie zadebiutował jako aktor ciepło przyjętą przez krytyków rolą Fletchera Christiana w filmie In the Wake of the Bounty (1933)[8]. Następnie zamieszkał w Queensland, gdzie pracował przy kastrowaniu owiec, a później wyjechał do Nowej Gwinei, gdzie był redaktorem w lokalnej gazecie[9]. Po przyjeździe do Anglii został aktorem w lokalnym teatrze w Northampton i w zespole teatralnym w Malvern[10].

Flynn w filmie
Flynn w filmie Kapitan Blood (1935)
Flynn w filmie Szarża lekkiej brygady (1936)
Flynn i Olivia de Havilland w filmie Przygody Robin Hooda (1938)
Flynn w filmie Sokół morski (1940)
Flynn w filmie Operacja Birma (1945)
Flynn w filmie That Forsyte Woman (1949)
Flynn (1954)

Po występie w niskobudżetowym filmie Murder at Monte Carlo (1934) został dostrzeżony przez Jacka Warnera, który umożliwił mu rozpoczęcie kariery aktorskiej w Hollywood[11]. W drugiej połowie lat 30. wystąpił m.in. jako tytułowy bohater w Kapitanie Blood (1935)[12], major Geoffrey Vickers w Szarży lekkiej brygady (1936) i tytułowy bohater w Przygodach Robin Hooda (1938)[13], który został uznany przez American Film Institute za 18. największego bohatera w historii amerykańskiego kina. Pod koniec dekady zagrał w filmach: Four’s a Crowd (1938), Patrol bohaterów (1938) i Dodge City (1939)[14].

W latach 40. zagrał m.in. w filmach: Szlak do Santa Fe (1940), Zginęli na polu chwały (1941), Gentleman Jim (1942), San Antonio (1945) i Przygody Don Juana (1948)[13][15]. W kolejnej dekadzie wystąpił m.in. w filmach: Kim (1950), Rocky Mountain (1950), Crossed Swords (1954), Lilacs in the Spring (1955), Czarny książę (1955), Noc w Hawanie (1957) i Too Much, Too Soon (1958)[16]. Jego ostatnim filmem w karierze był Cuban Rebel Girls (1959)[17]. W tym samym roku premierę miała autobiografia Flynna pt. „My Wicked, Wicked Ways” (pol. Moje grzeszne życie[18]), która ukazała się już po śmierci aktora.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Lili Damita i Errol Flynn (1941)

Miał skłonności biseksualne, sypiał głównie z kobietami, ale miewał także homoseksualne zbliżenia[19]. W latach 30. był zaręczony z Naomi Dibbs[20]. W 1935 ożenił się z aktorką Lili Damitą, z którą rozwiódł się niedługo po narodzinach ich syna, Seana (1941–1970)[21]. W latach 1943–1949 był mężem aktorki Nory Eddington, z którą miał dwie córki: Deirdrę i Rorę[22]. 23 października 1950 wziął ślub z aktorką Patrice Wymore, którą porzucił jeszcze przed narodzinami ich córki, Arnelii[23]. Nie był wierny swoim żonom[24]. Wśród sławnych osób, z którymi miał romans, były m.in. Lupe Vélez, Olivia de Havilland, Tyrone Power i Eva Perón[25]. Pod koniec życia był zaręczony z aktorką Beverly Aadland[26].

W latach 40. był sądzony za stosunki seksualne z nieletnimi kobietami (Peggy LaRue Satterlee i Betty Hansen), jednak został uniewinniony[27]. Na początku lat 50. znów stanął przed sądem w charakterze oskarżonego o kontakty seksualne z nieletnią (Denise Duivier), ale pozew został oddalony[28].

Pod koniec lat 50. poddał się operacji związanej z rakiem języka, a w lipcu 1959 przeszedł zawał serca[17].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

  • 1933: In the Wake of the Bounty – Fletcher Christian
  • 1934: Murder at Monte Carlo – Dyter
  • 1935: Kapitan Blood (Captain Blood) – doktor Peter Blood
  • 1935: Don't Bet on Blondes – David Van Dusen
  • 1935: The Case of the Curious Bride – Gregory Moxley
  • 1935: Pirate Party on Catalina Isle – on sam
  • 1936: Szarża lekkiej brygady (The Charge of the Light Brigade) – kapitan (następnie major) Geoffrey Vickers
  • 1937: Zielone światło (Green Light) – doktor Newell Paige
  • 1937: Another Dawn – kapitan Denny Roark
  • 1937: The Perfect Specimen – Gerald Beresford Wicks
  • 1937: Książę i żebrak (The Prince and the Pauper) – Miles Hendon
  • 1938: Przygody Robin Hooda (The Adventures of Robin Hood) – Robin Hood (Sir Robin z Locksley)
  • 1938: Siostry (The Sisters) – Frank Medlin
  • 1938: Awanturnik (Four's a Crowd) – Robert Kensington Lansford
  • 1938: Patrol o świcie[a] (The Dawn Patrol) – kapitan Courtney
  • 1939: Dodge City – Wade Hatton
  • 1939: Prywatne życie Elżbiety i Essexa (The Private Lives of Elizabeth and Essex) – Robert Devereux, hrabia Essex
  • 1940: Sokół morski[b] (The Sea Hawk) – kapitan Geoffrey Thorpe
  • 1940: Virginia City – kapitan Kerry Bradford
  • 1940: Szlak do Santa Fe (Santa Fe Trail) – generał James Ewell Brown Jeb Stuart
  • 1941: Footsteps in the Dark – Francis Monroe 'Frank' Warren II / F.X. Pettibone
  • 1941: Załoga bombowca (Dive Bomber) – porucznik Douglas S. 'Doug' Lee
  • 1941: Umarli w butach[c] (They Died with Their Boots on) – generał George Custer
  • 1942: Desperate Journey – porucznik lotnictwa Terrence Forbes
  • 1942: Gentleman Jim – James J. Corbett
  • 1943: Show Business at War – on sam
  • 1943: Thank Your Lucky Stars – on sam
  • 1943: Na progu ciemności (Edge of Darkness) – Gunnar Brogge
  • 1943: Northern Pursuit – kapral Steve Wagner
  • 1944: Uncertain Glory – Jean Picard
  • 1945: San Antonio – Clay Hardin
  • 1945: Operacja Birma (Objective, Burma!) – kapitan Nelson
  • 1946: Never Say Goodbye – Phil Gayley
  • 1947: Dama z Szanghaju (The Lady from Shanghai) – epizod
  • 1947: Cry Wolf – Mark Caldwell
  • 1947: Escape Me Never – Sebastian Dubrok
  • 1948: Silver River – 'Mike' McComb
  • 1948: Przygody Don Juana (Adventures of Don Juan) – Don Juan
  • 1949: It's a Great Feeling – Jeffrey Bushdinkle
  • 1949: That Forsyte Woman – Soames Forsyte
  • 1950: Rocky Mountain – kapitan Lafe Barstow (CSA)
  • 1950: Kim – Mahbub Ali
  • 1950: Montana – Morgan Lane
  • 1951: Deep Sea Fishing – kapitan Fabian
  • 1951: Hello God – człowiek na Anzio Beach
  • 1951-1971: The Red Skelton ShowWytworny włóczęga (1934-1959)
  • 1951: Adventures of Captain Fabian – Kapitan Michael Fabian
  • 1952: Against All Flags – Brian Hawke
  • 1952: Mara Maru – Gregory Mason
  • 1953: William Tell – William Tell
  • 1953: Pan na Ballantrae (The Master of Ballantrae) – Jamie Durrisdeer
  • 1954: Il Maestro di Don Giovanni – Renzo
  • 1954: Crossed Swords – Renzo
  • 1955: Czarny książę (The Dark Avenger[d]) – książę Edward
  • 1955: King’s Rhapsody – Król Ryszard z Lurentii
  • 1955: Lilacs in the Spring – John „Beau” Beaumont
  • 1957: Noc w Hawanie (The Big Boodle[e]) – Ned Sherwood
  • 1957: Słońce też wschodzi (The Sun Also Rises) – Mike Campbell
  • 1957: Errol Flynn Theater – gospodarz (1957)
  • 1957: Istanbul – James Brennan
  • 1958: Korzenie Niebios (The Roots of Heaven) – major Forsythe
  • 1958: Too Much, Too Soon – John Barrymore
  • 1959: Cuban Rebel Girls – amerykański koresponent

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Errol Flynn. Listal. [dostęp 2021-07-21]. (ang.).
  2. Hal Erickson: Errol Flynn Biography. AllMovie. [dostęp 2021-07-21]. (ang.).
  3. Cawthorne 2005 ↓, s. 154–191.
  4. Cawthorne 2005 ↓, s. 154.
  5. Cawthorne 2005 ↓, s. 155.
  6. Cawthorne 2005 ↓, s. 155–156.
  7. Cawthorne 2005 ↓, s. 157.
  8. Cawthorne 2005 ↓, s. 158.
  9. Cawthorne 2005 ↓, s. 158–159.
  10. Cawthorne 2005 ↓, s. 161–162.
  11. Cawthorne 2005 ↓, s. 162.
  12. Cawthorne 2005 ↓, s. 165, 168.
  13. a b Errol Flynn. Rotten Tomatoes. [dostęp 2021-07-21]. (ang.).
  14. Cawthorne 2005 ↓, s. 170–171.
  15. Cawthorne 2005 ↓, s. 179, 185.
  16. Cawthorne 2005 ↓, s. 185–189.
  17. a b Cawthorne 2005 ↓, s. 190.
  18. Cawthorne 2005 ↓, s. 191.
  19. Cawthorne 2005 ↓, s. 166–167, 170–173, 179, 184–185, 190.
  20. Cawthorne 2005 ↓, s. 159.
  21. Cawthorne 2005 ↓, s. 163, 173.
  22. Cawthorne 2005 ↓, s. 180–184.
  23. Cawthorne 2005 ↓, s. 186–188.
  24. Cawthorne 2005 ↓, s. 163–191.
  25. Cawthorne 2005 ↓, s. 164–165, 171, 184.
  26. Cawthorne 2005 ↓, s. 189–190.
  27. Cawthorne 2005 ↓, s. 174–179.
  28. Cawthorne 2005 ↓, s. 186–187.
  29. Cawthorne 2005 ↓, s. 170.
  30. Cawthorne 2005 ↓, s. 172.
  31. Cawthorne 2005 ↓, s. 179.
  32. a b Cawthorne 2005 ↓, s. 189.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Inne tłumaczenie – Patrol bohaterów[29].
  2. Inne tłumaczenie – Morski jastrząb[30].
  3. Inne tłumaczenie – Zginęli na polu chwały[31].
  4. Na amerykańskim rynku wydany pt. The Warriors[32].
  5. Znany również pt. Night in Havana[32].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Nigel Cawthorne: Życie erotyczne gwiazd Hollywood. Anna Nowak (tłum.). Oficyna Wydawnicza Mireki, 2005. ISBN 83-89533-37-5.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]