Eryk Kuszczak – Wikipedia, wolna encyklopedia

Eryk Kuszczak
Data i miejsce urodzenia

1929
Sanok, II RP

Data i miejsce śmierci

15 kwietnia 2013
Gniezno, III RP

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

malarstwo, architektura wnętrz

Eryk Kuszczak (ur. 1929 w Sanoku, zm. 15 kwietnia 2013 w Gnieźnie[1]) – polski artysta, malarz, projektant, architekt wnętrz i konserwator zabytków. Plastyk miejski Gniezna (1974–1994)[2]. Uczeń prof. Wiktora Gosienieckiego (1876–1956)[3]. Ojciec prof. Sławomira Kuszczaka (ur. 1966)[4].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu. W 1955 jako projektant zajmował się odbudową Starego Miasta w Poznaniu. Od 1959 pracował jako kierownik działu wzornictwa fabryki obuwia w Chełmku, a od 1970 fabryki obuwia „Polania” w Gnieźnie. Uczestniczył w licznych plenerach malarskich i wystawach związkowych. Uprawiał malarstwo sztalugowe, wzornictwo i architekturę wnętrz. Zajmował się rewaloryzacją wielkopolskich pałaców, kościołów i dworów. W latach 1974–1994 pracował jako plastyk miejski w Urzędzie Miasta Gniezna[4].

Zorganizował trzy indywidualne wystawy swojego malarstwa w Gnieźnie i Poznaniu (w 1976, w 1991 i w 2006).

W 1994 przeszedł na emeryturę. 22 marca 2013 w Miejskim Ośrodku Kultury w Gnieźnie miał wspólną wystawę razem z synem, prof. Sławomirem Kuszczakiem, na której nie był obecny ze względu na zły stan zdrowia[4].

Zmarł 15 kwietnia 2013 w Gnieźnie w wieku 84 lat[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Parafia p.w. Św. Mikołaja w Witkowie [dostęp z dnia: 2016-03-23]
  2. a b II WYSTAWA PLASTYKÓW GNIEŹNIEŃSKICH XX WIEKU PDF [dostęp z dnia: 2016-03-23]
  3. II wystawa plastyków gnieźnieńskich XX wieku [dostęp z dnia: 2016-03-23]
  4. a b c Wspólna pasja ojca i syna. old.informacjelokalne.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-06)]. [dostęp z dnia: 2016-03-23]