Eugenio Montale – Wikipedia, wolna encyklopedia

Eugenio Montale
Ilustracja
Eugenio Montale
Data i miejsce urodzenia

12 października 1896
Genua

Data i miejsce śmierci

12 września 1981
Mediolan

podpis
Nagrody
Nagroda Nobla w dziedzinie literatury

Eugenio Montale (12 października 1896 w Genui, zm. 12 września 1981 w Mediolanie) – włoski eseista, krytyk literacki, poeta, polityk, tłumacz[1][2][3]. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1975[1][2][4].

Jako młody człowiek przygotowywał się do zawodu śpiewaka operowego[2]. Służył w armii w czasie I wojny światowej[2]. W 1927 przeniósł się z Genui do Florencji, gdzie przyłączył się do literackiego ruchu hermetyków, poezji, w której częsta była świadoma niejasność sensu, a w języku dominowały wypowiedzi nominalne i wieloznaczność. W 1938 zwolniono go ze stanowiska dyrektora biblioteki Gabinetto Vieusseux Library we Florencji za poglądy antyfaszystowskie. W 1948 został krytykiem literackim gazety Corriera della Sera[5]. Od 1967 zasiadał w senacie włoskim[1].

Eseje Montale wywarły znaczny wpływ na środowisko włoskich intelektualistów. Przekładał m.in. utwory Williama Szekspira, Pierre’a Corneille’a i T.S. Eliota[1][2]. Jako krytyk odkrył twórczość I. Sveva[1].

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

  • Skorupy mątwy (Ossi di Seppia, 1925)[2][3]
  • Okazje (Le occasioni, 1939)
  • Finisterre (1943)
  • Quaderno di Traduzioni (1948)
  • Burza i inne wiersze (La bufera e altro, 1956)
  • Satura (1962-70)
  • Xenia (1963)
  • Dziennik z lat 71. i 72
  • Zeszyt z czterech lat (1977)
  • Inne wiersze (1980)
  • Poezje wybrane (1987)

Przekłady[edytuj | edytuj kod]

Na język polski wiersze Eugenia Montale tłumaczyli Anna Cierniakówna, Cezary Geroń, Elżbieta Jamrozik, Anna Kamieńska, Radosław Kłos, Urszula Kozioł, Zygmunt Kubiak, Władysław Lark, Zygmunt Ławrynowicz, Artur Międzyrzecki, Jarosław Mikołajewski i Renata Wojdan.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Montale Eugenio, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2017-11-06].
  2. a b c d e f Eugenio Montale, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-11-06] (ang.).
  3. a b Montale, Eugenio. treccani.it. [dostęp 2017-11-06]. (wł.).
  4. Eugenio Montale 1896–1981. poetryfoundation.org. [dostęp 2017-11-06]. (ang.).
  5. Stephan Regan, Eugenio Montale, [w:] 501 wielkich pisarzy pod red. Juliana Patricka, wyd. MWK, Warszawa, 2009, ISBN 978-83-61065-33-3, s. 339, tłum. Hanna Pawlikowska-Gannon, Julita Degórska, Małgorzata Koenig.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Eugenio Montale: Poezje wybrane. Wybrała i wstępem opatrzyła Halina Kralowa. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1987, seria: Biblioteka Poetów (Seria Celofanowa). ISBN 83-06-01431-6.
  • Eugenio Montale: Poezje. Wybrał i przełożył Zygmunt Ławrynowicz. Londyn: Wydawnictwo Kwiat Lotosu, 1990.
  • Eugenio Montale: Zapiski z czterech lat. Przekład Jarosław Mikołajewski. Kraków: a5, 2017. ISBN 978-83-65614-12-4.