Eugeniusz Koziej – Wikipedia, wolna encyklopedia

Eugeniusz Koziej

Data i miejsce urodzenia	15 listopada 1926 Firlej
Data i miejsce śmierci	12 stycznia 2015 Warszawa
Profesor nauk technicznych
Specjalność: elektrotechnika samochodowa, maszyny elektryczne
Alma Mater	Politechnika Warszawska
Doktorat	1960[1] Politechnika Warszawska[1]
Habilitacja	1966[1] Politechnika Warszawska[1]
Profesura	1975
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Politechnika Warszawska
Uczelnia	Politechnika Lubelska
Stanowisko	Profesor zwyczajny
Okres zatrudn.	1991-1998
Odznaczenia

Eugeniusz Koziej (ur. 15 listopada 1926^[1] w Firleju, zm. 12 stycznia 2015 w Warszawie) – polski specjalista z zakresu elektrotechniki samochodowej oraz maszyn elektrycznych. W latach 1993-2003 członek Komitetu Elektrotechniki PAN.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Eugeniusz Koziej urodził się w roku 1926 w Firleju. W roku 1947, po uzyskaniu matury rozpoczął studia na Wydziale Elektrycznym Szkoły Inżynierskiej w Szczecinie (późniejsza Politechnika Szczecińska). Na trzecim roku studiów inżynierskich rozpoczął pracę jako asystent w Katedrze Maszyn Elektrycznych. W roku 1951 Eugeniusz Koziej uzyskał tytuł inżyniera, a w roku 1952 przeniósł się na Politechnikę Warszawską. Tytuł magistra otrzymał w roku 1954.

Eugeniusz Koziej staż odbył w Zakładach ELIN w Austrii (1957) oraz Zakładach Siemens w Belinie Zachodnim (1960). W latach 1977–1980 pracował jako konsultant dla Zakładach EMIT w Żylinie.

Oprócz pracy w przemyśle, prowadził także pracę badawczo-dydaktyczną na uczelniach technicznych. Pracował w Instytucie Elektrotechniki, na Politechnice Warszawskiej oraz Lubelskiej.

Na Politechnice Warszawskiej pełnił funkcję kierownika Zakładu Maszyn Elektrycznych (1976–1978, 1983–1990) oraz dyrektora Instytutu Maszyn Elektrycznych (1985–1988)^[2]. W późniejszym okresie pełnił funkcje kierownika Katedry Maszyn Elektrycznych na Politechnice Lubelskiej, a w roku 1996 został członkiem Senatu PL.

Eugeniusz Koziej prowadził, także współpracę z uczelniami zagranicznymi. W latach 1984 i 1989 prowadził wykłady na studiach podyplomowych na Uniwersytecie Technicznym w Helsinkach.

Od roku 1998 profesor emeritus. Został pochowany na Powązkach Wojskowych w Warszawie (kwatera D-4-40)^[3].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Złoty Krzyż Zasługi,
• Złota Odznaka Honorowa „Zasłużony dla Warszawy”,
• Medal Komisji Edukacji Narodowej,

oraz wielokrotnie nagradzany przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Prof. zw. dr hab. in Eugeniusz Koziej, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2013-03-14] .^{[martwy link]}
• Tadeusz Janowski, Andrzej Wac-Włodarczyk, Wojciech Jarzyna: 40 lat Wydziału Elektrotechniki i Informatyki Politechniki Lubelskiej. Lublin: Politechnika Lubelska, 2004, s. 132-133. (pol.).
• nekrolog w Gazecie Wyborczej, 19 stycznia 2015