Eustachy Januszkiewicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Eustachy Januszkiewicz
Ilustracja
Lubicz, herb Januszkiewiczów
Data urodzenia

26 listopada 1805

Data i miejsce śmierci

27 sierpnia 1874
Paryż

Miejsce spoczynku

Cmentarz Les Champeaux w Montmorency

Zawód, zajęcie

pisarz, księgarz, wydawca

Eustachy Januszkiewicz (ur. 26 listopada 1805 na Mińszczyźnie, zm. 27 sierpnia 1874 w Paryżu) – polski pisarz, wydawca, publicysta i księgarz. Brat Adolfa.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył prawo na Uniwersytecie Wileńskim (Wydział Prawa). Walczył w powstaniu listopadowym, po nim wyemigrował do Paryża. Wydawał tam „Pielgrzyma Polskiego” i „Młodą Polskę”. Współzałożyciel Księgarni i Drukarni Polskiej oraz Towarzystwa Litewskiego i Ziem Ruskich, do członkostwa w którym rekomendował Adama Mickiewicza. Od 1856 członek Komitetu Wydawniczego Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu[1].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

  • Stan nauk i literatury we Francji za panowania Ludwika XIV-go. Wilno, 1825.
  • Kilka słów o Drukarni Polskiej. Paryż, 1835.
  • Ostatnie chwile Joachima Lelewela. Poznań, 1861[2]. Wyd. nast.: wyd. 2 Paryż, 1862; wyd. 3. Poznań, 1863. (nie podpisany na druku; współautor S. Gałęzowski).
  • Krótki wykład historii i jeografii polskiej. Paryż, 1866[3]. (nie podpisany na druku; współautor F. Wrotnowski).
  • Wspomnienia z czasu oblężenia Paryża. Kraków, 1871[4].

Prace edytorskie[edytuj | edytuj kod]

  • Polacy w Oporto. Paryż, 1833.
  • A. Mickiewicz: Kurs trzecioletni (1842-1843) literatury słowiańskiej wykładanej w Kolegium francuskim. Paryż, 1844.
  • A. Mickiewicz: Kurs czwartoletni (1843-1844) literatury słowiańskiej wykładanej w Kolegium Francuskim. Paryż, 1845.
  • A. Mickiewicz: Pisma. Wydanie zupełne. T. 1-11. Paryż, 1860-1861.
  • A. Januszkiewicz: Listy ze stepów i Dziennik podróży po Syberii. Żywot Adolfa Januszkiewicza i jego listy ze stepów kirgizkich. Berlin, 1861.

Współwydawca: F. Wrotnowski.

  • J Lelewel: Polska, dzieje i rzeczy jej rozpatrywane. T. 17-18; Rozbiory dzieł obejmujących albo dzieje, albo rzeczy polskie różnych czasy. T. 1-2. Poznań, 1865[5].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jego żoną była Eugenia hrabianka Larysz, która zmarła 5 czerwca 1892[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Anna Mazanek, Towarzystwo Historyczno-Literackie, w: Literatura Polska, przewodnik encyklopedyczny, Warszawa 1985, t. II, s. 482.
  2. Eustachy Januszkiewicz, Ostatnie chwile Joachima Lelewela [online], polona.pl [dostęp 2019-04-25].
  3. Eustachy Januszkiewicz, Krótki wykład historji i jeografji polskiej [online], polona.pl [dostęp 2019-04-25].
  4. Wspomnienia z czasu oblężenia Paryża, Nadb. z : Przegląd Polski, z. 11, maj 1871, r. 5., polona.pl [dostęp 2019-04-25].
  5. Dawni pisarze polscy od początków piśmiennictwa do Młodej Polski, tom drugi I-Me. Warszawa, 2001, ISBN 83-02-08101-9, str. 31-32
  6. Eugenia Januszkiewicz zd.Larisch

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]