FSO Polonez Atu – Wikipedia, wolna encyklopedia

FSO Polonez Atu − odmiana sedan modelu FSO Polonez produkowana w latach 1996–2002 w dwóch generacjach.

FSO Polonez Atu[edytuj | edytuj kod]

FSO Polonez Atu
Ilustracja
Inne nazwy

FSO Atu
FSO Celina
FSO Atou

Producent

FSO

Zaprezentowany

Międzynarodowe Targi Poznańskie 1994

Okres produkcji

styczeń 1996–marzec 1997

Miejsce produkcji

Polska Warszawa

Następca

Daewoo-FSO Polonez Atu Plus

Dane techniczne
Segment

C

Typy nadwozia

4–drzwiowy sedan

Silniki

R4: 1398 cm³, 1598 cm³, 1905 cm³

Skrzynia biegów

5–biegowa manualna

Napęd

tylny

Długość

4318 mm[1]

Szerokość

1650 mm[1]

Wysokość

1420 mm[1]

Rozstaw osi

2509 mm[1]

Masa własna

1085 kg 1,4[2]
1110 kg 1,6[2]
1130 kg Diesel[2]

Zbiornik paliwa

45 l

Liczba miejsc

5

Bagażnik

300/1070 l

Dane dodatkowe
Pokrewne

FSO Polonez Caro

Konkurencja

Daewoo Nexia
Łada 110
Łada Samara 21099
Tofaş Doğan

Protoplasta[edytuj | edytuj kod]

Już na początku lat 80. XX wieku myślano nad wdrożeniem do produkcji Poloneza w nowej wersji nadwoziowej, będącej uzupełnieniem gamy modelowej po planowym zaprzestaniu produkcji Polskiego Fiata 125p. Gotowy prototyp Poloneza w wersji sedan przygotowany został w 1982 roku na bazie modelu FSO Polonez MR'78, ale posiadał on kilka wad, które wykluczały wdrożenie do produkcji. Sztywność tylnej części nadwozia była niezadowalająca, pojemność bagażnika była o 1/3 mniejsza niż w modelu 125p. Wszystkie te wady, brak funduszy oraz podjęcie decyzji o pozostawieniu w produkcji modelu Polski Fiat 125p ostatecznie przekreśliły los tego prototypu. Powstał jeden egzemplarz w kolorze pomarańczowym.

Atu[edytuj | edytuj kod]

FSO Polonez Atu w wersji silnikowej 1.4 GLi 16v
FSO Polonez Atu w wersji silnikowej 1.6 GLi
FSO Atu z 1996 roku, wyposażony w pakiet stylistyczny Orciari, potocznie zwany „Limited”.

10 lat po nieudanej próbie stworzenia sedana w FSO powstała pierwsza makieta Poloneza w wersji sedan, na bazie modelu Caro. W 1994 roku na targach poznańskich zaprezentowano pierwszy jeżdżący prototyp Poloneza w tej wersji nadwoziowej. Auto spotkało się z dużym zainteresowaniem publiczności. Prototyp posiadał kilka znaczących różnic w stosunku do modelu seryjnego. Pojawiła się całkowicie nowa zaprojektowana przez włoską firmę Orciari deska rozdzielcza (tablica przyrządów z modelu MR'93), nowe boczki drzwiowe oraz schowek na kasety pomiędzy siedzeniami, który mógł również pełnić funkcję podłokietnika. Istotne zmiany zaszły w tylnym zawieszeniu: zastąpiono resory piórowe sprężynami śrubowymi i wahaczem wleczonym, amortyzatory zainstalowano ukośnie. Prototyp ten był koloru białego i posiadał tylne lampy z modelu Caro.

W 1995 roku FSO przedstawiła na targach kolejną wersję prototypu sedana. Auto to miało identyczną deskę rozdzielczą jak pierwszy biały prototyp, jednak tylne zawieszenie posiadało resory piórowe. Pojazd ten był w kolorze fioletowym z pakietem stylistycznym firmy Orciari, na tylnych błotnikach znajdował się napis „Limited”. Lampy tylne były identyczne jak w modelu seryjnym. Zdjęcia tego prototypu można często spotkać na pierwszych folderach reklamowych FSO Atu.

Możliwe, że powstał również bliźniaczy model prototypu z 1995 roku, jednak w innym (ciemniejszym) kolorze i bez oznaczeń o wersji limitowanej. Razem z tymi prototypami po 1994 roku powstawały również auta niewiele różniące się od wersji seryjnych.

Produkcję seryjną modelu rozpoczęto w 1996 roku. Początkowo auto to miało nosić nazwę FSO Atu, jednak ona musiała zostać zmieniona po proteście towarzystwa ubezpieczeniowego ATU. Model Atu w stosunku do Caro cechował się lepszym wyciszeniem, spowodowanym wyraźnym oddzieleniem tylnej części nadwozia od przestrzeni pasażerskiej oraz większą o 20% sztywnością nadwozia. Dużą pojemność bagażnika udało się osiągnąć dzięki ukośnemu zainstalowaniu tylnych amortyzatorów.

Auto to oferowano wyłącznie w trzech wersjach silnikowych: 1.6 GLi z jednopunktowym wtryskiem paliwa, 1.4 GLi 16V z wtryskiem wielopunktowym oraz z silnikiem wysokoprężnym 1.9 GLD[1][2]. Niedługo po wprowadzeniu do produkcji Atu doczekał się swojego zmodernizowanego następcy Poloneza Atu Plus.

Eksport[edytuj | edytuj kod]

FSO Polonez Atu w latach 1996−1997 był eksportowany do Holandii pod nazwą FSO Celina, a na rynek francuski jako FSO Atou[3].

FSO Polonez Atu 1.9 GLD wyposażony w pakiet stylistyczny Orciari (niekompletny, gdyż brakuje nakładki tylnego zderzaka).

Polonez Atou, był oferowany we Francji pod tą nazwą nie tylko z powodu chęci zyskania francuskich klientów francusko brzmiącą nazwą, ale także próby uniknięcia ewentualnego konfliktu z działającą we Francji ubezpieczalnią Atu. Samochód na rynku francuskim kosztował 40 tysięcy franków. Dla Francuzów była to równowartość ich trzech wypłat, a sam samochód był reklamowany jako najtańszy nowy samochód we Francji. Sprzedawano go nawet w sieci supermarketów Leclerc, łącznie na rynek francuski trafiło ponad 15000 egzemplarzy. Dla porównania według kursu z 31 stycznia 1996 1 frank francuski(FRF) kosztował według NBP 0,4988 złotego, a więc samochód kosztował w złotówkach ok. 19952 złotych, co przy pensji minimalnej w Polsce równej 325 złotych dawało ponad 61 pensji minimalnych za samochód[4][5].

Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]

Wersja Silnik: Układ zasilania: Średnica × skok tłoka: St. sprężania: Moc maksymalna: Maks. moment obrotowy 0-100 km/h: V-max:
Silniki benzynowe:
1.4 GLI 16v[6] R4 1,4 l (1398 cm³), DOHC wielopunktowy wtrysk paliwa 75 mm x 79 mm 10:1 103 KM (76 kW) przy 6000 obr./min 127 N•m przy 5000 obr./min 13,8 s 160 km/h
1.6 GLI[6] R4 1,6 l (1598 cm³), OHV jednopunktowy wtrysk paliwa 80 mm x 79,5 mm 9,5:1 80 KM (59 kW) przy 5000 obr./min 125 N•m przy 3200 obr./min 15 s 155 km/h
Silniki wysokoprężne:
1.9 GLD[6] R4 1,9 l (1905 cm³), SOHC pompa wtryskowa Bosch 83 mm x 88 mm 23:1 70 KM (51 kW) przy 4600 obr./min 120 N•m przy 2000 obr./min 19 s 140 km/h


Daewoo-FSO Polonez Atu Plus[edytuj | edytuj kod]

Daewoo-FSO Polonez Atu Plus
Ilustracja
Producent

Daewoo-FSO

Zaprezentowany

21 marca 1997

Okres produkcji

1 kwietnia 1997–22 kwietnia 2002

Miejsce produkcji

Polska Warszawa

Poprzednik

FSO Polonez Atu

Dane techniczne
Segment

C

Typy nadwozia

4–drzwiowy sedan

Silniki

R4: 1398 cm³, 1598 cm³

Skrzynia biegów

5–biegowa manualna

Napęd

tylny

Długość

4369 mm[7]

Szerokość

1650 mm[7]

Wysokość

1420 mm[7]

Rozstaw osi

2509 mm[7]

Masa własna

1110–1160 kg[7]

Zbiornik paliwa

45 l

Liczba miejsc

5

Bagażnik

360/1070 l

Dane dodatkowe
Pokrewne

Daewoo-FSO Polonez Kombi
Daewoo-FSO Polonez Caro Plus

Konkurencja

Daewoo Lanos
Daewoo Nexia
Łada 110
Łada Samara 2115
Opel Astra Classic
Renault 19 Chamade
Tofaş Doğan

Historia i opis modelu[edytuj | edytuj kod]

Daewoo-FSO Polonez Atu Plus – tył pojazdu

W kwietniu 1997 roku, wprowadzono do produkcji model Atu Plus zmodernizowany zgodnie z linią „Plus”. Różnił się on od poprzednika przede wszystkim deską rozdzielczą, nowymi lakierowanymi zderzakami, nowym typem wtrysku jednopunktowego Bosch. Wprowadzono także standardowo hydrauliczne wspomaganie kierownicy (wcześniej oferowane w opcji). W zawieszeniu zmieniono geometrię przednich kół aby poprawić ich przyczepność.

Od stycznia 1998 roku montowano do silników 1.6 wtrysk wielopunktowy (oznaczenie GSi), równolegle z wtryskiem jednopunktowym (GLi). Pierwszy z silników osiągał moc maksymalną 84 KM, drugi 76 KM. Samochód otrzymał nowe klamki i zamki oraz jeden kluczyk do zapłonu i drzwi. W 2000 roku pewnym zmianom uległa tylna odblaskowa blenda w której zmieniono min. uchwyt do podnoszenia klapy bagażnika.

W kwietniu 2002 roku produkcję zawieszono, jednak tak naprawdę definitywnie zakończono, gdyż pozbyto się wszystkich tłoczników niezbędnych do produkcji tego auta (płyty podłogowej, boków nadwozia).

Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]

Wersja Silnik: Układ zasilania: Średnica × skok tłoka: St. sprężania: Moc maksymalna: Maks. moment obrotowy 0-100 km/h: V-max:
1.4 MPI/GTI 16v[8] R4 1,4 l (1398 cm³), DOHC wielopunktowy wtrysk paliwa 75 mm x 79 mm 10:1 103 KM (76 kW) przy 6000 obr./min 127 N•m przy 5000 obr./min 11,9 s 160 km/h
1.6 GLI[7] R4 1,6 l (1598 cm³), OHV jednopunktowy wtrysk paliwa 80 mm x 79,5 mm 9,5:1 76 KM (56 kW) przy 5000 obr./min 121 N•m przy 3600 obr./min 15 s 150 km/h
1.6 GSI[7] R4 1,6 l (1598 cm³), OHV wielopunktowy wtrysk paliwa 80 mm x 79,5 mm 9,5:1 84 KM (62 kW) przy 5000 obr./min 130 N•m przy 3800 obr./min 14,8 s 155 km/h
Atu Plus z nowszym typem blendy


Daewoo-FSO Polonez Atu Plus

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Centrum Daewoo - folder reklamowy Polonez Atu
  2. a b c d E.Morawski, s.386-387
  3. autoweek.nl: FSO Celina 1.6 GLi (1996). [dostęp 2010-06-05]. (niderl.).
  4. Fabrycznie nowy Polonez. Obok fabrycznie nowego Malucha... - Motoryzacja w INTERIA.PL [online], interia.pl [dostęp 2021-02-05] (pol.).
  5. Kursy walut NBP na dzień 1996-01-31 - kursy średnie - Money.pl [online], money.pl [dostęp 2021-02-05] (pol.).
  6. a b c Edward Morawski: POLONEZ Budowa Naprawa Eksploatacja. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności sp. z o.o., 1999, s. 37. ISBN 83-206-1297-7.
  7. a b c d e f g FSO S.A.: Polonez. [dostęp 2010-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-01-17)]. (pol.).
  8. Tygodnik Motor nr 6/2006, Polonez Atu Plus - "Nadal ma atuty". ISSN 0580-0447.