Fabiana Murer – Wikipedia, wolna encyklopedia

Fabiana Murer
Ilustracja
Fabiana Murer podczas mistrzostw świata w Taegu (2011)
Pełne imię i nazwisko

Fabiana de Almeida Murer

Data i miejsce urodzenia

16 marca 1981
Campinas

Wzrost

172 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Brazylia
Mistrzostwa świata
złoto Taegu 2011 skok o tyczce
srebro Pekin 2015 skok o tyczce
Halowe mistrzostwa świata
złoto Doha 2010 skok o tyczce
brąz Walencja 2008 skok o tyczce
Multimedia w Wikimedia Commons

Fabiana de Almeida Murer (ur. 16 marca 1981 w Campinas) – brazylijska lekkoatletka specjalizująca się w skoku o tyczce.

Uczestniczka igrzysk olimpijskich – w 2008 zajęła piąte miejsce. Medalistka mistrzostw świata (złoto w 2011) oraz dwukrotna medalistka halowych mistrzostw świata. Stawała na podium mistrzostw Ameryki Południowej i igrzysk panamerykańskich. Wielokrotna medalistka mistrzostw Brazylii oraz rekordzistka kraju. Jej mężem oraz trenerem jest Élson Miranda de Souz – były mistrz Brazylii w skoku o tyczce[1]. W 2004 ukończyła studia na kierunku fizjoterapii[1].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Karierę sportową – podobnie jak rekordzistka świata w skoku o tyczce Jelena Isinbajewa – zaczynała od gimnastyki[1]. Do uprawiania skoku o tyczce namówił ją Élson Miranda de Souz – na treningi zawodniczka dojeżdżała z rodzinnego Campinas do São Paulo[1]. Pierwsze sukcesy odniosła w 1998 roku kiedy zdobyła mistrzostwo Ameryki Południowej juniorów[2] oraz zakwalifikowała się do reprezentacji na mistrzostwa świata juniorów we Francji, podczas których odpadła w eliminacjach[3]. W kolejnym sezonie – jeszcze jako juniorka – zdobyła brązowy medal mistrzostw Ameryki Południowej – w Bogocie przegrała wówczas z Argentynką Alejandrą Garcíą oraz Urugwajką Déborah Gyurcsek[4]. Jeszcze w 1999 startowała w trzech imprezach międzynarodowych – była dziewiąta na igrzyskach panamerykańskich[1], druga na panamerykańskich mistrzostwach juniorów[5] oraz została mistrzynią kontynentu południowoamerykańskiego w gronie juniorek[6]. W 2000 odniosła kolejne sukcesy w gronie juniorek wygrywając czempionat Ameryki Południowej w tej kategorii wiekowej[7] oraz zajmując dziesiątą lokatę w mistrzostwach świata juniorów w Santiago[8]. Po zajęciu w 2001 szóstej pozycji na mistrzostwach Ameryki Południowej nastąpił kryzys formy[1]. Brazylijka przyznała, że jej słabsza dyspozycja w kolejnych sezonach wynikała z rozpoczęcia w 2000 studiów oraz radą Witalija Pietrowa – trenera Jeleny Isinbajewy – dotyczącą zmiany techniki[1]. Po czterech słabszych sezonach w 2005 sięgnęła w Cali po wicemistrzostwo Ameryki Południowej, a jeszcze przed mistrzostwami 28 maja i 8 czerwca wynikiem 4,30 ustanawiała rekord Brazylii[9]. 23 lipca w Porto Alegre wynikiem 4,40 ponownie poprawiła rekord kraju, który wyrównała na mistrzostwach świata w Helsinkach (odpadła w eliminacjach)[9]. Sezon halowy 2006 rozpoczęła od ustanowienia 27 stycznia w Wuppertal halowego rekord Ameryki Południowej pokonując poprzeczkę zawieszoną na wysokości 4,41[9]. Na halowych mistrzostwach świata w Moskwie odpadła w eliminacjach[10]. W sezonie letnim najpierw 21 maja (4,55), a później 26 maja (4,56) poprawiała własny rekord Ameryki Południowej drugim z tych wyników zapewniając sobie zwycięstwo w mistrzostwach ibero-amerykańskich[9]. 20 i 25 sierpnia ponownie uzyskała wynik lepszy od poprzedniego rekordu swojego kontynentu uzyskując w Monako i Brukseli wynik 4,66. We wrześniu zajęła drugie miejsce w pucharze świata oraz zdobyła pierwszy w karierze złoty medal mistrzostw Ameryki Południowej[9]. Zimą 2007 trzykrotnie poprawiała halowy rekord Ameryki Południowej uzyskując 2 lutego w Nowym Jorku 4,53, 14 lutego w Birmingham 4,55 i 23 lutego w Paryżu 4,66[9]. Latem 2007 najpierw zwyciężyła w igrzyskach panamerykańskich[11] oraz była szósta na mistrzostwach świata w Osace[12]. Razem z Moniką Pyrek zdobyła brązowy medal halowych mistrzostw świata w Walencji zimą w 2008[13], a wynikiem 4,70 poprawiła halowy rekord Ameryki Południowej[9]. 29 czerwca 2008 na mistrzostwach Brazylii wynikiem 4,80 poprawiła ponownie rekord kraju i kontynentu, a na igrzyskach olimpijskich w Pekinie zajęła 10. miejsce. W 2009 w Limie ponownie zdobyła złoto mistrzostw Ameryki Południowej, na mistrzostwach świata w Berlinie była piąta. W marcu 2010 zdobyła w Dosze złoty medal halowych mistrzostw świata[14]. 4 czerwca tego roku w San Fernando wygrała mistrzostwa ibero-amerykańskie ustanawiając wynikiem 4,85 rekord życiowy oraz rekord Brazylii i Ameryki Południowej[15]. Na koniec sezonu 2010 była trzecia w pucharze interkontynentalnym[16]. Zwyciężczyni łącznej punktacji Diamentowej Ligi 2010 w skoku o tyczce[17]. 30 sierpnia 2011 wyrównując swój rekord życiowy (bez powodzenia atakowała 4,90 i 4,92) została w Taegu mistrzynią świata[18][19]. Na koniec sezonu zdobyła srebrny medal igrzysk panamerykańskich, przegrywając z Kubanką Yarisley Silvą[20]. Zimą 2012 nie broniła w Stambule złotego medalu halowych mistrzostw świata[21]. Podczas igrzysk olimpijskich w Londynie, latem 2012, niespodziewanie nie awansowała do finału[22]. W 2016 roku, po igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro, zakończyła karierę sportową[23].

Rekordy życiowe: stadion – 4,87 (3 lipca 2016, São Bernardo do Campo). Rezultat Murer uzyskany na stadionie jest aktualnym rekordem Ameryki Południowej. Brazylijka jest także rekordzistką Ameryki Południowej w hali (4,83 w 2015).

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Brazylijka podczas halowych mistrzostw świata w Dosze (2010)
Fabiana Murer na igrzyskach panamerykańskich w 2007
Rok Impreza Miejsce Lokata Wynik
1998 Mistrzostwa Ameryki Południowej juniorów Argentyna Córdoba 1. miejsce 3,52
1998 Mistrzostwa świata juniorów Francja Annecy el. – 12. miejsce 3,65
1999 Mistrzostwa Ameryki Południowej Kolumbia Bogotá 3. miejsce 3,70
1999 Mistrzostwa panamerykańskie juniorów Stany Zjednoczone Tampa 2. miejsce 3,70
1999 Igrzyska panamerykańskie Kanada Winnipeg 9. miejsce 3,50
1999 Mistrzostwa Ameryki Południowej juniorów Chile Concepción 1. miejsce 3,70
2000 Mistrzostwa ibero-amerykańskie Brazylia Rio de Janeiro 5. miejsce 3,70
2000 Mistrzostwa Ameryki Południowej juniorów Brazylia São Leopoldo 1. miejsce 3,75
2000 Mistrzostwa świata juniorów Chile Santiago 10. miejsce 3,70
2001 Mistrzostwa Ameryki Południowej Brazylia Manaus 6. miejsce 3,70
2005 Mistrzostwa Ameryki Południowej Kolumbia Cali 2. miejsce 4,00
2005 Mistrzostwa świata Finlandia Helsinki el. – 7. miejsce 4,40
2006 Halowe mistrzostwa świata Rosja Moskwa el. – 15. miejsce 4,35
2006 Mistrzostwa ibero-amerykańskie Portoryko Ponce 1. miejsce 4,56
2006 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF Niemcy Stuttgart 5. miejsce 4,50
2006 Puchar świata Grecja Ateny 2. miejsce 4,55
2006 Mistrzostwa Ameryki Południowej Kolumbia Tunja 1. miejsce 4,47
2007 Igrzyska panamerykańskie Brazylia Rio de Janeiro 1. miejsce 4,60
2007 Mistrzostwa świata Japonia Osaka 6. miejsce 4,65
2008 Halowe mistrzostwa świata Hiszpania Walencja 3. miejsce 4,70
2008 Igrzyska olimpijskie Pekin 10. miejsce 4,45
2008 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF Niemcy Stuttgart 6. miejsce 4,50
2009 Mistrzostwa Ameryki Południowej Peru Lima 1. miejsce 4,60
2009 Mistrzostwa świata Niemcy Berlin 5. miejsce 4,55
2009 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF Grecja Saloniki 2. miejsce 4,60
2010 Halowe mistrzostwa świata Katar Doha 1. miejsce 4,80
2010 Mistrzostwa ibero-amerykańskie Hiszpania San Fernando 1. miejsce 4,85
2010 Puchar interkontynentalny Chorwacja Split 3. miejsce 4,50
2011 Mistrzostwa Ameryki Południowej Argentyna Buenos Aires 1. miejsce 4,70
2011 Mistrzostwa świata Korea Południowa Daegu 1. miejsce 4,85
2011 Igrzyska panamerykańskie Meksyk Guadalajara 2. miejsce 4,70
2012 Igrzyska olimpijskie Wielka Brytania Londyn el. – 14. miejsce 4,50
2013 Mistrzostwa świata Rosja Moskwa 5. miejsce 4,65
2014 Igrzyska Ameryki Południowej Chile Santiago 1. miejsce 4,40
2015 Igrzyska panamerykańskie Kanada Toronto 2. miejsce 4,80
2015 Mistrzostwa świata Pekin 2. miejsce 4,85
2016 Halowe mistrzostwa świata Stany Zjednoczone Portland 6. miejsce 4,60
2016 Mistrzostwa ibero-amerykańskie Brazylia Rio de Janeiro 1. miejsce 4,60
2016 Igrzyska olimpijskie Brazylia Rio de Janeiro el. – NM

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g Víctor Pochat, Focus on Athletes – Fabiana Murer [online], iaaf.org [dostęp 2011-10-25] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-23] (ang.).
  2. ↑ South American Junior Championships 1998. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  3. ↑ World Junior Championships 1998. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  4. ↑ South American Championships (Women) [online], gbrathletics [dostęp 2011-10-25] (ang.).
  5. ↑ Pan American Junior Championships 1999. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  6. ↑ South American Junior Championships 1999. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  7. ↑ South American Youth Championships 2000. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  8. ↑ World Junior Championships 2000. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  9. ↑ a b c d e f g Athlete career in Pole vault [online], tilastopaja.org [dostęp 2011-10-25] (ang.).
  10. ↑ WC Moskva RUS 10 – 12 March 2006 Indoor / 11th IAAF World Indoor Championships, Olimpiyskiy Moscow Sports Complex [online], tilastopaja.org [dostęp 2014-12-31] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-22] (ang.).
  11. ↑ PAG Rio de Janeiro BRA 22 – 29 July 2007 / 15th Pan American Games, Estádio João Havelange [online], tilastopaja.org [dostęp 2011-10-25] (ang.).
  12. ↑ WC Osaka JPN 25 August – 2 September / 11th World Championships, Nagai Stadium [online], tilastopaja.org [dostęp 2011-10-25] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-23] (ang.).
  13. ↑ Brąz Pyrek w drugim dniu 12. HMŚ w Wenecji. Polski Związek Lekkiej Atletyki. [dostęp 2010-10-25]. (pol.).
  14. ↑ 2010 IAAF World Indoor Championships – Pole Vault – W Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-10-25] [zarchiwizowane z adresu 2010-03-17] (ang.).
  15. ↑ Emeterio Valiente: Murer vaults 4.85m Area Record as Cuba and Spain dominate in San Fernando – Ibero-American Championships report. iaaf.org. [dostęp 2011-10-25]. (ang.).
  16. ↑ Jon Mulkeen, Event Report – Women’s Pole Vault [online], iaaf.org [dostęp 2011-10-25] (ang.).
  17. ↑ Piotr Małachowski i 30 zwycięzców Diamentowej Ligi. Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki. [dostęp 2010-12-03]. (pol.).
  18. ↑ 2011 IAAF World Championships – Women’s Pole Vault [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-24] (ang.).
  19. ↑ David Martin, Women’s Pole Vault – Final – Murer rises to the occasion [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  20. ↑ 16th Pan American Games, Telmex Stadium Guadalajara MEX 23 – 30 October 2011 [online], tilastopaja.org [dostęp 2012-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-13] (ang.).
  21. ↑ Co słychać na świecie przed HMŚ 2012? [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2012-03-05] (pol.).
  22. ↑ Maciek Jałoszyński, Rogowska awansuje do finału tyczkarek [online], pzla.pl [dostęp 2012-08-31] (pol.).
  23. ↑ Fabiana Murer fala sobre vaias a Lavillenie: 'Nunca vi nada parecido’ [online] [dostęp 2016-08-27].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Mistrzynie świata w skoku o tyczce

Portal:Lekkoatletyka

Halowe mistrzynie świata w skoku o tyczce

Portal:Lekkoatletyka

Mistrzynie igrzysk panamerykańskich w skoku o tyczce

Portal:Lekkoatletyka

Mistrzynie Diamentowej Ligi w skoku o tyczce

Portal:Lekkoatletyka

  1. ↑ Nie przyznano
Występ roku w skoku o tyczce kobiet
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Fabiana_Murer&oldid=73008099”